Το αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής επιβεβαίωσε αυτό που κατέδειξε ως τάση η εκλογική αναμέτρηση του Μαΐου. Η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας επανέλαβε στην κάλπη ότι επιζητά σταθερότητα, θετικό μήνυμα και ανάπτυξη για την ίδια, τον τόπο και το μέλλον της. Απέρριψε, δε, με εντυπωσιακό τρόπο την τοξικότητα, τις αήθεις επιθέσεις, τον διχαστικό λόγο και την άκρατη μπουρδολογία.
Το αποτέλεσμα δεν αμφισβητείται: κοινοβουλευτικά αυτοδύναμη κυβέρνηση 158 εδρών για τη Νέα Δημοκρατία, ασθενική και κατακερματισμένη αντιπολίτευση, αποτελούμενη από επτά, μικρά και ετερόκλητα μεταξύ τους, κόμματα. Ο κύριος αντίπαλος της Νέας Δημοκρατίας, ο ΣΥΡΙΖΑ, συνετρίβη πολιτικά και ιδεολογικά, συγκεντρώνοντας ποσοστό μικρότερο του 18%.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε ένα καθοδικό σπιράλ, απέναντι σε ένα ΠΑΣΟΚ που βλέπει ήδη τις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις (αυτοδιοικητικές εκλογές τον Οκτώβριο και ευρωεκλογές τον ερχόμενο Μάιο) ως ευκαιρία να αλώσει έτι περαιτέρω τις εκλογικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, παίρνοντας την εκδίκησή του.
Υπό αυτή η έννοια, η νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι ιστορικών διαστάσεων και η ευκαιρία του ακόμη μεγαλύτερη. Διαθέτει πλέον καθαρή και ισχυρή εντολή να εφαρμόσει το πρόγραμμά του με ταχύτητα ώστε να δημιουργηθούν οι ικανές εκείνες συνθήκες που θα θέσουν τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης. Μακριά από κάθε κίνδυνο πολιτικής αστάθειας, η εσωτερική και εξωτερική συγκυρία φαντάζει ιδανική για να μεταμορφωθεί η χώρα σε μία σύγχρονη ευρωπαϊκή Δημοκρατία, απαλλαγμένη από παθογένειες του παρελθόντος και μικροκομματικές ιδεοληψίες.
Η ευκαιρία για τη νέα κυβέρνηση είναι αδιαμφισβήτητα μεγάλη, αλλά η ευθύνη για τον πρωθυπουργό ακόμη μεγαλύτερη. Σπάνια όλες οι συνθήκες (πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές και γεωπολιτικές) είναι τόσο ευνοϊκές για μια κυβέρνηση και ακόμη σπανιότερα μια κυβέρνηση διαθέτει την ικανότητα να τις εκμεταλλευτεί προς όφελος της χώρας. Βρισκόμαστε ενώπιον μιας ιστορικής ευκαιρίας για τη χώρα. Είμαστε κομμάτι της Ιστορίας που γράφεται.
