Ένας ενδιαφέροντας διάλογος έλαβε χώρα έξω από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ, ανάμεσα στον Στέφανο Κασσελάκη και ενός εκπροσώπου των εργαζομένων της ΑΥΓΗΣ - οι οποίοι ήταν συγκεντρωμένοι από νωρίς και ανέμεναν τον Στέφανο Κασσελάκη, προκειμένου να του ζητήσουν να πάρει πίσω την απόφασή του για το κλείσιμο της ΑΥΓΗΣ. Ο εργαζόμενος της ΑΥΓΗΣ, είπε στον Στέφανο Κασσελάκη ότι οι εργαζόμενοι της εφημερίδας βρίσκονται σε οικονομική ασφυξία, με τον Στέφανο Κασσελάκη να τον διακόπτει και να του λέει «όλο το κόμμα», καθώς όπως αποκάλυψε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, το πρόβλημα δεν αφορά μόνο την ΑΥΓΗ, αλλά ακόμη και τους εργαζόμενους στα γραφεία της Κουμουνδούρου. Ο εργαζόμενος είπε στον Στέφανο Κασσελάκη ότι αυτό δεν αφορά τους εργαζόμενους, ενώ έκανε παραλληλισμό με τους εργαζόμενουFς της ΛΑΡΚΟ και της ΕΡΤ, ότι δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ αντιγράφει τη «μεθοδολογία απαξίωσης» σε ΛΑΡΚΟ και ΕΡΤ, λοιδορώντας την ΑΥΓΗ για χαμηλή κυκλοφορία, προκειμένου να την κλείσει. Ο Στέφανος Κασσελάκης απάντησε ότι «ναι μεν, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μέτοχος και υπό αυτή την ερμηνεία εργοδότης. Απλά, δεν είναι μια επιχείρηση, η οποία έχει πόρους που μπορεί να βρει εύκολα, άλλους μετόχους και τα λοιπά. Είναι ένα κόμμα στην ουσία. Κι όπως ξέρεις, έχουμε το ζήτημα ότι τα 8 γίνανε 4 εκατομμύρια, έτσι; Απλά το θέτω αυτό για να είναι ξεκάθαρο, ότι είναι άλλο, εργοδότης η ΛΑΡΚΟ, που μερικοί στο hedging τα έκαναν "μούσκεμα" και βγήκαν ατιμώρητοι και οι εργαζόμενοι την έχουν πατήσει και άλλο ένας πολιτικός φορέας, ο οποίος βασίζεται στα αποτελέσματά του, για να μπορεί να έχει χρηματοδότηση».
Άλλο η ΑΥΓΗ, άλλο η ΛΑΡΚΟ
Πολύ «βολικά» έκανε έναν δικό του αυθαίρετο διαχωρισμό μεταξύ ΑΥΓΗΣ και ΛΑΡΚΟ, ο Στέφανος Κασσελάκης, αναφορικά με το κλείσιμο των εταιρειών. Λες και οι κανόνες της αγοράς, με κάποιον τρόπο εξαιρούν την ΑΥΓΗ και όχι τη ΛΑΡΚΟ. Η αλήθεια είναι εξίσου απλή κι αμείλικτη: εάν μια επιχείρηση δεν είναι κερδοφόρα, δεν μπορεί παρά να εξυγιανθεί, ή να κλείσει. Ουδείς μπορεί να συντηρεί σε λειτουργία ζημιογόνες εταιρείες. Κι όσες φορές αυτό έχει γίνει, δεν γίνεται να κρατήσει για πολύ, διότι μοιραία τελειώνουν τα χρήματα του «αιμοδότη». Η βολική όμως εξαίρεση της ΑΥΓΗΣ έχει ουρά, διότι το παράδειγμα της ΛΑΡΚΟ που έδωσε ο Στέφανος Κασσελάκης, είναι γεμάτο κενά.
Ας παραβλέψουμε το γεγονός ότι ο Στέφανος Κασσελάκης κάνει λόγο για «κακό hedging», ήτοι αντιστάθμιση κινδύνου, καθώς δεν βγάζει κανένα νόημα. Και αυτό είναι διότι το hedging είναι «μια τεχνική κάλυψης απέναντι στις απώλειες κεφαλαίων, που μπορεί να προκύψουν ως αποτέλεσμα απρόσμενων κινήσεων της αγοράς», κι αυτό επιτυγχάνεται «με την αγορά χρηματοπιστωτικών εργαλείων τα οποία δίνουν το αντίθετο αποτέλεσμα από μια επενδυτική κίνηση όπως είναι τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης (futures) και τα συμβόλαια δικαιωμάτων προαίρεσης (options), ώστε να μετριαστούν οι απώλειες». Δηλαδή, εντελώς σχηματικά και με μια αναλογία που μπορούν να καταλάβουν όλοι, είναι σαν να ποντάρει κάποιος χρήματα και στο κόκκινο αλλά και στο μαύρο, σε ένα τραπέζι ρουλέτας. Δηλαδή αν πάνε άσχημα οι επενδύσεις, ο επενδυτής εξασφαλίζεται από το hedging. Αν δεν πάει καλά το hedging, σημαίνει ότι οι αρχικές επενδύσεις πάνε καλά, άρα αυτό που λέει ο κύριος Κασσελάκης δεν βγάζει κανένα νόημα, από οικονομικής άποψης.
Το βασικό σημείο στο οποίο θα πρέπει να εστιάσει κανείς, είναι το γεγονός ότι παρά τις «περγαμηνές» του κυρίου Κασσελάκη ως επιχειρηματίας και εφοπλιστής, δέχεται εκ προοιμίου ότι η ΑΥΓΗ δεν μπορεί να είναι κερδοφόρα από τις πωλήσεις της. Ας παραβλέψουμε ότι αυτή η παραδοχή, είναι ευθεία προσβολή προς τους ίδιους τους εργαζόμενους της εφημερίδας. Εφόσον εκείνοι τη δέχονται, εμάς μας περισσεύει. Μια πολύ απλή λύση -εάν πραγματικά το επιθυμούσε ο Στέφανος Κασσελάκης- προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα της εφημερίδας, θα ήταν να υποχρεώσει όλα τα στελέχη της κεντρικής επιτροπής του κόμματος (τα οποία είναι 300), να γίνουν συνδρομητές της εφημερίδας. Παράλληλα, θα μπορούσε να υποχρεώσει κάθε ΟΜ (Οργάνωση Μελών - οι «τοπικές» του ΣΥΡΙΖΑ) να πάρει από 30 συνδρομές, για να μοιράζει την εφημερίδα στα μέλη της. Αν υποθέσει κανείς ότι έχει μόλις 30 ΟΜ (πράγμα αδύνατο, γύρω στις 30 πρέπει να είναι μόνο στην Αττική), τα μαθηματικά βγάζουν έναν σαφέστατο αριθμό: 30 x 30 = 900. Συν τις άλλες 300 συνδρομές από τα μέλη της κεντρικής επιτροπής, είναι ήδη στα 1.200 φύλλα ημερησίως, από τα 400 που πουλούσε μέχρι που την έκλεισε ο Στέφανος Κασσελάκης. Συνεπώς, δύο είναι οι εκδοχές: είτε ο κύριος Κασσελάκης έχει αποφασίσει να κλείσει την ΑΥΓΗ, κι απλώς προσποιείται ότι έχει έρθει σε αδιέξοδο, είτε το επιχειρηματικό του δαιμόνιο, δεν είναι... τόσο δαιμόνιο, όσο μας έχει παρουσιάσει.
Ο διάλογος του Στέφανου Κασσελάκη με τον εργαζόμενο της ΑΥΓΗΣ
Εργαζόμενος: «Στέφανε, είμαστε σε οικονομική ασφυξία - και έξω από την Κουμουνδούρου -»
Στέφανος Κασσελάκης: «Όλο το κόμμα».
Εργαζόμενος: «Ναι, αλλά αυτό δεν αφορά - και οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, οι εργοδότες και με την ΕΡΤ το ίδιο έγινε, έτσι λοιδορήθηκε και η ΕΡΤ, "κανείς δεν τη βλέπει"- »
Στέφανος Κασσελάκης: «Όχι, δεν πρέπει να λοιδορείστε, γιατί δεν φταίτε εσείς».
Εργαζόμενος: «Λοιδορούμαστε όμως καθημερινά (...) είμαστε στα γραφεία μας, συνεπέστατοι, στηρίξαμε όλη την προεκλογική εκστρατεία του κόμματος - ενώ ξέρεις πολύ καλά, είστε σχεδόν αποκλεισμένοι από πολλά μέσα, δεν σας δίνουν το βήμα που έπρεπε. Η ΑΥΓΗ και το Κόκκινο ήταν εκεί, με αντικειμενική ενημέρωση, δίνοντας το χώρο που σας αναλογούσε στις σελίδες της, το Κόκκινο στον αέρα της (sic). Εμείς ζητάμε να πάρεις πίσω την απόφαση, να ανοίξει από αύριο το καθημερινό φύλλο και να έρθεις να συζητήσεις με τους εργαζόμενους, που είμαστε εκεί, παρόντες όλα αυτά τα χρόνια. Μας χρωστάει η ΑΥΓΗ πάρα πολλούς μισθούς, ακριβώς γιατί συναινούσαμε στο να μείνει ανοιχτό αυτό το "μαγαζί" πάση θυσία, ακριβώς επειδή αντιλαμβανόμαστε την επιδραστικότητα και τη σημασία του στην πόλη και στη χώρα (...) δεν είναι δικαιολογία από έναν εργοδότη και από ένα βασικό μέτοχο "δεν υπάρχουν χρήματα", το λένε όλοι οι εργοδότες. Είμαστε απλήρωτοι και αθροίζονται -ξαναλέω- οι οφειλές».
Στέφανος Κασσελάκης: «Δυο πράγματα πάνω σε αυτό. Πρώτον ότι ναι μεν, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μέτοχος και υπό αυτή την ερμηνεία εργοδότης. Απλά, δεν είναι μια επιχείρηση, η οποία έχει πόρους που μπορεί να βρει εύκολα, άλλους μετόχους και τα λοιπά. Είναι ένα κόμμα στην ουσία. Κι όπως ξέρεις, έχουμε το ζήτημα ότι τα 8 γίνανε 4 εκατομμύρια, έτσι; Απλά το θέτω αυτό για να είναι ξεκάθαρο, ότι είναι άλλο, εργοδότης η ΛΑΡΚΟ, που μερικοί στο hedging τα έκαναν "μούσκεμα" και βγήκαν ατιμώρητοι και οι εργαζόμενοι την έχουν πατήσει και άλλο ένας πολιτικός φορέας, ο οποίος βασίζεται στα αποτελέσματά του, για να μπορεί να έχει χρηματοδότηση. Δεύτερον, το κομμάτι του ημερήσιου φύλλου, αυτή τη στιγμή είναι κυριολεκτικά θέμα του "πώς πληρώνουμε για την εκτύπωση". Δεν είναι θέμα βούλησης, πολιτικής, ή της διοίκησης. Ή του μετόχου. Αν υπάρχει λύση για το πώς μπορούμε να έχουμε ρευστότητα στο καθημερινό φύλλο, εγώ είμαι ο πρώτος ο οποίος θέλει να συνεισφέρει».
