Τα παλιά καλά χρόνια η 3η του… Σεπτέμβρη ήταν γιορτή. Όχι λόγω της επανάστασης του 1843 που έφερε στην Ελλάδα το πρώτο σύνταγμα (με την όποια μορφή του), αλλά ελέω ιδρυτικής διακήρυξης ΠΑΣΟΚ. Πλέον αποτελεί μια ευκαιρία να μαζευτούν και να μιλήσει ο εκάστοτε αρχηγός πριν από μια συναυλία. Και όσο πάει… φθίνει, με τον Νίκο Ανδρουλάκη να κρατά την μπαγκέτα οδηγώντας όμως την «ορχήστρα» από φάλτσο σε φάλτσο…
Οι φετινές… εορταστικές εκδηλώσεις πέρασαν σχεδόν απαρατήρητες. Αν δεν ήταν και η συναυλία της Κυριακής, δύσκολα θα είχε ασχοληθεί κάποιος. Η δε ομιλία του Νίκου Ανδρουλάκη δεν προκάλεσε καμία αντίδραση δεδομένου ότι επανέλαβε πως
1. Αναλαμβάνει χρέη αξιωματικής αντιπολίτευσης
2. Η κυβέρνηση είναι… ανίκανη
3. Το επιτελικό κράτος δεν υπάρχει
4. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι καλός πρωθυπουργός
5. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει πια
6. Το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα που θα φέρει την… αλλαγή
Και όλα αυτά υπό το βλέμμα των στελεχών που τα έχουν πλέον χαμένα. Στην κυριολεξία όμως. Γραμμή δεν υπάρχει. Κεντρικός πολιτικός σχεδιασμός, ούτε για δείγμα. Ο Νίκος Ανδρουλάκης επέλεξε μακράς διάρκειας διακοπές αφήνοντας τη Χαριλάου Τρικούπη να αναρωτιέται ποιος είναι ο ρόλος της στο πολιτικό γίγνεσθαι.
Εμφανίστηκε στη Βουλή στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών για να πει όσα έλεγε προεκλογικά και να επαναλάβει την κριτική-αντίγραφο των λαϊκίστικων παρεμβάσεων Τσίπρα που ακολούθησε στην εκλογική μάχη μεταξύ των δύο αναμετρήσεων. Την ίδια που οδήγησε το κόμμα στο να καταφέρει να πάρει περίπου ένα 3% από τη δραματική πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ.
