Θέλει περίσσιο θράσος να κατηγορεί κανείς τον Δημήτρη Κουτσούμπα ότι είναι «ανιστόρητος».
Θέλει κάποιος να εμφορείται από αλαζονεία για να κατηγορεί το ΚΚΕ ότι περίπου «βάζει πλάτη» στη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Θέλει κανείς να έχει έλλειμμα ενσυναίσθησης για να εξαπολύει κατηγορίες εναντίον του ΚΚΕ και να υπονοεί ότι κρατά ίσες αποστάσεις από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Θέλει να είναι κάποιος εκτός τόπου και χρόνου για να διαστρεβλώνει τη θέση του ΚΚΕ ότι «κάθε κυβέρνηση είναι χειρότερη απ’ την προηγούμενη, κάτι που καταλαβαίνει και υιοθετεί μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού».
Θέλει κανείς να διαθέτει πλεόνασμα υποκρισίας για να κατηγορεί το ιστορικό κόμμα της Αριστεράς με τη φράση «Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος» και να αγνοεί, όπως επισημαίνει σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ ότι «η κυβέρνηση Πλαστήρα ήταν αυτή που, ανάμεσα σε άλλα, εκτέλεσε τον Νίκο Μπελογιάννη και τους συντρόφους του κατ’ εντολήν του Παλατιού και των Αμερικανών».
Εκτός αν σε λένε Αλέξη Τσίπρα και φημίζεσαι για την ικανότητά σου να βάζεις στο μίξερ του λαϊκισμού ψέματα και τοξικότητα κι ό,τι βγει.
