Δεν ήταν και δεν είναι κενό περιεχομένου το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, όπως αφελώς πιστεύουν ορισμένοι και όπως ανοήτως ισχυρίζονται κάποιοι μουστερήδες της συριζαϊκής Ιερουσαλήμ. Είναι κίνημα με ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Οι άνθρωποι που εντάχθηκαν σ’ αυτό το 2019 και συνεχίζουν να το πιστεύουν και το 2022, προέρχονται από την Κεντροδεξιά, την Κεντροαριστερά και την Αριστερά.
του Αλέξανδρου Παπασταθόπουλου
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΕΣ που πίστευαν και πιστεύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν το «αναγκαίο κακό», όπως έλεγε για τον Καμμένο ο Τσίπρας, αλλά το πλέον τοξικό κόμμα από συστάσεως ελληνικού κράτους, για να θυμηθούμε και τα λόγια του «Ρασπούτιν».
ΜΕ ΤΟΞΙΚΟΤΗΤΑ ΑΝΗΛΘΕ στην εξουσία, με τοξικότητα κυβέρνησε, με τοξικότητα και «βαρουφακικές» συμμαχίες θα επιχειρήσει να κάνει ξανά ντου στην εξουσία. Κι αν είχαν κάποια ψήγματα ειλικρίνειας εκεί στον 7ο όροφο της Κουμουνδούρου, θα παραδέχονταν, έστω και τώρα, ότι η τοξικότητα είναι μέρος της «ιδεολογίας» που πρεσβεύει το κόμμα που έχουν ονομάσει ΣΥΡΙΖΑ.
ΘΑ ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΝ ότι η τοξικότητα είναι μέρος της «κουλτούρας» τους. Θα παραδέχονταν ότι η τοξικότητα είναι το «καύσιμο» για τα ταξίδια τους στις στέπες και στις ερήμους του λαϊκισμού και του διχασμού. Και μάλιστα με δωρεάν FuelPass.Θα παραδέχονταν ότι η τοξικότητα είναι στο πολιτικό τους DNA.
Θα κόψουν καμιά μέρα τις φλέβες τους και θα τρομάξουν και οι ίδιοι από το φαιό αίμα που θα τρέχει.
Θα παραδέχονταν ότι η τοξικότητα είναι η πολιτική τους ανάσα. Θα παραδέχονταν ότι «χάρη» σ’ αυτό το «υπερόπλο» της τοξικότητας, που διαθέτουν σε αφθονία, μπόρεσαν να διχάσουν τον λαό το 2015 και να τον κάνουν να πιστέψει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έσκιζε τα μνημόνια.
ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΞΙΚΟΤΗΤΑ και την εχθροπάθεια, είδη σε αφθονία στα μυαλά κάποιων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, μπόρεσαν να στήσουν σκευωρίες (βλ. Novartis), να καταδιώκουν δημοσιογράφους (βλ. Γιώργο Παπαχρήστο και πολλούς άλλους), να επιχειρήσουν να στήσουν το ΣΥΡΙΖΑ Channel, να βυσσοδομούν κατά των πολιτικών αντιπάλων τους, να τσακίσουν με φόρους τη μεσαία τάξη, να πετσοκόψουν τις συντάξεις και να στείλουν στα τάρταρα την ανάπτυξη και την οικονομία γενικότερα. Θα παραδέχονταν, τέλος, ότι παράγουν περισσότερη τοξικότητα απ’ όση και οι ίδιοι μπορούν να καταναλώσουν.
ΩΣΤΟΣΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΝ όλα αυτά πρέπει να αλλάξουν επάγγελμα οι «τοξότες» ‒ πράγμα απίθανο. Οπότε αναγκαστικά θα… πορευτούμε με την τοξικότητα που χύνει κάθε μέρα ο ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική κονίστρα, ελπίζοντας πως ο λαός, που και νου και γνώση έχει, δεν θα επιτρέψει (με την ψήφο του) να έρθει εκείνη η αποφράδα μέρα της «δεύτερη φορά αριστερά».