Αυτό που συμβαίνει στον ΣΥΡΙΖΑ και τα φίλα προσκείμενα σε αυτόν μέσα ενημέρωσης ξεπερνά κάθε προηγούμενο διότι, απλά, επιβεβαιώνεται πως δεν έχουν καταλάβει τίποτα. Τα στελέχη εμφανίζονται με βαρύγδουπες δηλώσεις να μιλούν για τις εσωκομματικές εξελίξεις, σημειώνοντας πως πρέπει να ακούσει ο ΣΥΡΙΖΑ τους πολίτες, αλλά είναι τόσο υποκριτικό όσο πραγματικά είναι τα δημοσιεύματα που καταγγέλλουν τις εκκενώσεις οικισμών για ν' αποφευχθούν ανθρώπινες απώλειες από τις καταστροφικές φωτιές.
Ναι, η καταστροφή του περιβάλλοντος, τα καμένα δάση, αποτελούν τραγικές απώλειες για τον άνθρωπο, όμως η μεγαλύτερη απώλεια αφορά τον ίδιο τον άνθρωπο και δεν είναι τυχαίο πως οι ίδιες πρακτικές ακολουθούνται σε όλον τον κόσμο. Και ας μη θυμηθούμε πώς θα είχε ενδεχομένως εξελιχθεί η τραγωδία στο Μάτι αν υπήρχε διαδικασία εκκένωσης, διότι δεν είναι θέμα συμψηφισμών. Τα έχουν καταθέσει άλλωστε όλα οι εμπειρογνώμονες και οι εμπλεκόμενοι.
Το ερώτημα είναι γιατί ενοχλούν οι εκκενώσεις από τους οικισμούς. Και γιατί σπεύδουν να το συνδέσουν μέχρι και με καταστάσεις… πολέμου λοιδορώντας τους κυβερνητικούς χειρισμούς ως προς την προστασία της ανθρώπινης ζωής. Η λογική τού να μείνει κάποιος να υπερασπιστεί την περιουσία του δεν στέκει, κυρίως εξαιτίας της άγνοιας ως προς το πώς μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος μια φωτιά. Και κυρίως το πώς αυτή μπορεί να εξελιχθεί.
Δεν είναι τυχαίο πως ακόμη και έμπειροι πυροσβέστες έχουν βρεθεί περικυκλωμένοι από φωτιές μέσα σε ελάχιστα λεπτά. Και δεν είναι γνωστό στους πολλούς το πώς αναπτύσσεται η ταχύτητά της ακόμη και χωρίς ριπές ανέμων. Ουδείς πάντως γνωρίζει αν αυτό που προτείνουν στη βάση μιας αντιπολιτευτικής τακτικής, που μόνο καλό δεν έκανε στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι το να παραμένουν οι πολίτες στα σπίτια τους.
Τα ίδια και με την πανδημία
Το θέμα δεν είναι απλό. Όταν ακόμη και πρωτοσέλιδα εφημερίδων καταγγέλλουν ουσιαστικά τις εκκενώσεις, όταν αφήνονται υπονοούμενα από στελέχη του κόμματος, όταν την ώρα που δίνεται μάχη για να σωθούν ζωές, περιβάλλον και περιουσίες αυτό που στηλιτεύεται είναι οι εκκενώσεις, τότε ουσιαστικά παρέχεται άλλοθι στη λογική ορισμένων πολιτών που μπροστά στο ενδεχόμενο να χαθεί ένα περιουσιακό στοιχείο δεν σκέφτονται την ίδια τη ζωή τους.
Επαναλαμβάνεται όμως έτσι μια πρακτική άθλια. Ανάλογη με αυτήν σε άλλες περιπτώσεις φυσικών καταστροφών. Ανάλογη όμως και με αυτήν που ακολουθήθηκε την περίοδο της πανδημίας. Όταν καλούσαν σε συγκεντρώσεις και πορείες διαμαρτυρίας. Όταν κατήγγελλαν την κυβέρνηση διότι έκλεινε τη χώρα και πάλι μετά όταν την άνοιγε εκ νέου.
Όταν, κυρίως, ο Αλέξης Τσίπρας έβγαινε επισήμως και δήλωνε ότι αναλαμβάνει το ρίσκο μιας ενδεχόμενης πολλαπλασιαστικής εξάπλωσης του κορονοϊού μόνο και μόνο για να πραγματοποιηθούν πορείες κατά της κυβέρνησης.
Ο ίδιος που το 2021 ευχαριστούσε όσους δεν άκουσαν τις οδηγίες της Πολιτικής Προστασίας και έμειναν στα σπίτια τους. «Αυτούς που αγνόησαν τις εντολές να απομακρυνθούν, πολλές φορές και με κίνδυνο της ζωής τους» όπως είχε πει χαρακτηριστικά κινούμενος στη λογική των τρολ του Διαδικτύου και των δημοσιευμάτων –και τότε– των μέσων ενημέρωσης που αντιπολιτεύονται την κυβέρνηση.
Και όπως θα έλεγε ο Κουτσούμπας, αυτοί είναι. Και δεν αλλάζουν…
