Με σημαία την υπόθεση της τηλεφωνικής παρακολούθησης, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, Νίκος Ανδρουλάκης, βρέθηκε στη ΔΕΘ προκειμένου να εξαπολύσει προσωπική επίθεση κατά του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη , κινούμενος στη γραμμή Τσίπρα.
«Το δίλημμα δεν είναι το “Μητσοτάκης ή χάος” όπως βολεύει τον κ. Μητσοτάκη, αλλά το “δημοκρατική ανατροπή ή ανοχή στον καθεστωτισμό και την αδικία που επιβάλλει η σημερινή κυβέρνηση προσβάλλοντας κάθε δημοκράτη στην πατρίδα μας”», είπε ο κ. Ανδρουλάκης, τονίζοντας ότι αυτή η λογική δείχνει ότι «δεν τους ενδιαφέρει το κόστος μιας νέας διχόνοιας, τους ενδιαφέρει μόνο το κέρδος της εξουσίας».
Σε άλλο σημείο προσέθεσε ότι «μετά τις 26 Ιουλίου βιώνουμε την πλήρη αποκαθήλωση και ηθική απαξίωση του “επιτελικού κράτους”, του επιτελικού παρακράτους του κ. Μητσοτάκη. Ενός απολύτως συγκεντρωτικού, κλειστού, αδιαφανούς συστήματος ελέγχου της εξουσίας, που βρίσκεται στο Μέγαρο Μαξίμου. Το “όλα στο φως” που είπε στην αρχή της γνωστής υπόθεσης ο κ. Μητσοτάκης έχει μετατραπεί σε “όλα στο σκοτάδι” για πολιτική του ασπίδα.
Από αυτό εδώ το βήμα με κάλεσε ξανά, με θράσος, το θράσος της αλαζονείας, της ατιμωρησίας, να πάω λέει να ενημερωθώ από την ΕΥΠ, για τους -τυπικούς προφανώς- λόγους παρακολούθησής μου. Γιατί όλοι καταλαβαίνουμε ποιοι ήταν οι πραγματικοί λόγοι. Δεν μπορεί οκτώ χρόνια εργασίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με δεκάδες αποστολές, να μην υπήρξα ποτέ στόχος καμίας μυστικής υπηρεσίας και να βαφτίζομαι εθνικός κίνδυνος την ώρα της υποψηφιότητάς μου».
Ο κ. Ανδρουλάκης επίσης έδωσε την δική του εξήγηση στην καταστροφή του φακέλου με τα στοιχεία της παρακολούθησής του. «Γιατί κατέστρεψαν τον φάκελο;
Η ΕΥΠ κάνει δίμηνες παρακολουθήσεις. Όταν η παρακολούθηση ξεκινάει αρχές Σεπτέμβρη, ξεκινά επειδή η αγαπημένη μας Φώφη ζούσε και οι εκλογές θα γίνονταν μέσα Νοεμβρίου. Ήξεραν πολύ καλά ότι ξεκινώντας μέσα Σεπτεμβρίου, σε δύο μήνες θα παρακολουθούσαν ως και στις εκλογές μας. Δυστυχώς, ο θάνατος της Φώφης, τραγική απώλεια, ανέτρεψε τους σχεδιασμούς τους. Αναγκάστηκαν να δώσουν παράταση, πέραν των δύο μηνών. Αλλά για να υπογράψει εισαγγελέας την παράταση, πρέπει στην πρώτη παρακολούθηση των δύο μηνών να έχει βρεθεί κάποιο χειροπιαστό στοιχείο. Αν υπήρχε ο φάκελος σήμερα, θα τους ρωτούσαμε: “τι βρήκατε, κύριοι του παρακράτους, να συνεχίσετε την παρακολούθηση;”. Και επειδή δεν βρήκαν τίποτα, θα ήταν διπλά εκτεθειμένοι. Αυτή είναι η στρατηγική Μητσοτάκη, η στρατηγική της πλήρους συγκάλυψης».
Ο νόμος επιτρέπει στον κ. Μητσοτάκη να άρει το απόρρητο ο ίδιος. Με νόμιμο τρόπο, με αξιοπρέπεια, να φύγουν οι σκιές και να μάθει ο ελληνικός λαός πριν τις εκλογές τι ακριβώς έχει συμβεί. Αυτό που ζητώ είναι και νόμιμο και ηθικό και είναι ευθύνη του, αν θέλει την πολιτική σταθερότητα, να το κάνει. Εδώ κρίνεται η αξία ενός πολιτικού προσώπου, στις μεγάλες αναταραχές. Εδώ θα κριθεί, αν επιδιώκει το φως και την σταθερότητα, ή την αστάθεια και το σκοτάδι. Άμεσα, με δική του απόφαση, βάσει του νόμου, μπορεί να υπάρχει άρση απορρήτου».
Όπως είπε χαρακτηριστικά στη συνέχεια, «αν ζούσε ο Όργουελ να ξαναγράψει το βιβλίο του για τον Μεγάλο Αδερφό, μπορούσε να περάσει από το μυαλό του να γράψει και για τον Μεγάλο Ανιψιό που λειτουργούσε για το Μεγάλο Θείο».
