Η απουσία πολιτικής ευθύνης και πειθαρχίας έχει ρίξει… στα βράχια κάθε περιθώριο κοινοβουλευτικής συνεννόησης για την ανάδειξη νέου Συνηγόρου του Πολίτη, παρά το γεγονός ότι η θητεία του Ανδρέα Ποττάκη έχει λήξει εδώ και δύο χρόνια.
Το τελευταίο επεισόδιο της πολιτικής ασυνεννοησίας παίχτηκε στη Διάσκεψη των προέδρων της Βουλής, στα τέλη Οκτωβρίου, όπου για ακόμη μια φορά δεν επετεύχθη η πλειοψηφία των 3/5 ανάμεσα στα μέλη της διάσκεψης στο πρόσωπο του προτεινόμενου, από τον Κωνσταντίνο Τασούλα, Δημήτρη Σωτηρόπουλου για τη θέση του επικεφαλής του Συνηγόρου του Πολίτη.
Η πρόταση για τον διακεκριμένο ακαδημαϊκό, καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης του ΕΚΠΑ, έλαβε 15 από τις 29 ψήφους, δηλαδή μόνο τις ψήφους της Νέας Δημοκρατίας. ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησαν κοινή στάση, ψηφίζοντας «παρών» και στην πραγματικότητα ευθύνονται για τη μη εκλογή νέου Συνηγόρου του Πολίτη.
Τον «έκαψαν»
Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο κ. Τασούλας δεν προτίθεται να επαναφέρει στο τραπέζι την πρόταση του κ. Σωτηρόπουλου, αναζητώντας νέα επιλογή υποψηφίου που θα συγκεντρώνει αυξημένες πιθανότητες υπερψήφισης από τη μείζονα αντιπολίτευση.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, μίλησε για «ακόμη ένα επεισόδιο στην ανεύθυνη και επιζήμια αντιπολίτευση» από πλευράς ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των κομμάτων της ήσσονος αντιπολίτευσης, αντικρούοντας κατηγορηματικά τις αιτιάσεις ότι η αλλαγή στην ηγεσία της ανεξάρτητης Αρχής θα επηρεάσει τις έρευνες για το ναυάγιο της Πύλου.
Την ίδια ώρα, εκτός από τη θητεία του κ. Ποττάκη, έχει λήξει και η θητεία του κ. Μενουδάκου στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, ο οποίος υπηρετεί στη θέση αυτήν από τον Αύγουστο του 2016. Αντίστοιχα εμπόδια είχαν υψώσει ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ και τον Σεπτέμβριο του 2023 στην ψηφοφορία της διάσκεψης των προέδρων της Βουλής για την επιλογή νέων μελών σε ΑΔΑΕ και ΕΣΡ. Το ΠΑΣΟΚ και ο Νίκος Ανδρουλάκης τότε είχαν… βγάλει τη μεζούρα, αμφισβητώντας τη βούληση της πλειοψηφίας, ενώ αντίστοιχα είχαν ζητήσει παράταση της θητείας των μελών της ΑΔΑΕ, επικαλούμενοι την υπόθεση των παρακουλουθήσεων, που τελικώς αρχειοθετήθηκε.
Επίσης, κατά των αλλαγών στις ηγεσίες των δύο ανεξάρτητων Αρχών είχε προσφύγει στο ΣτΕ και ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθήνας, το οποίο αποφάνθηκε ότι ο ΔΣΑ δεν νομιμοποιείται να ζητεί ακύρωση υπουργικής απόφασης που αφορά στην επιλογή μελών ανεξάρτητων διοικητικών Αρχών.
«Κουρελόχαρτο»
Στην πράξη λοιπόν διαπιστώνεται ότι ενώ το σύνταγμα με το αναθεωρημένο άρθρο 101Α προβλέπει ότι «τα μέλη της ανεξάρτητης Αρχής διορίζονται με ορισμένη θητεία και διέπονται από προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία, όπως ορίζει ο νόμος», στην πράξη ο νόμος γίνεται «κουρελόχαρτο». Γιατί παρά το «παραθυράκι» για «εύλογη» παράταση στη θητεία των μελών των ανεξαρτήτων Αρχών, μέχρι την εξεύρεση νέων, στην ελληνική πολιτική σκηνή αυτό μεταφράζεται σε «δεν αποφασίζουμε, γιατί δεν συμφωνούμε, επικαλούμενοι παρεμβάσεις», με αποτέλεσμα την αέναη αντιπαράθεση και το συνεχιζόμενο αδιέξοδο, τη στιγμή που η δημόσια διοίκηση πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί, πάντοτε ανεξάρτητα, αλλά με κανόνες.
Αλλωστε, το Συμβούλιο της Επικρατείας, με διαδοχικές αποφάσεις (ΣτΕ Ολ 3515/2013, ΣτΕ Ολ 95/2017, ΣτΕ Ολ 2583 και 2586/2017), έχει κρίνει ότι για τα μέλη των ανεξαρτήτων Αρχών προβλέπεται «ορισμένη» θητεία, όπου είναι ανεκτή η παράταση αυτής, μόνο όμως για «εύλογο» χρονικό διάστημα, που δεν μπορεί να ξεπερνά το ένα έτος.
