Η 21η Απριλίου 1967 βρήκε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στο Παρίσι όπου ήταν αυτοεξόριστος. Ο Εθνάρχης μολονότι ευθύς εξαρχής είχε διατυπώσει τους προβληματισμούς του στα ξένα ΜΜΕ για την κατάσταση που είχε διαμορφωθεί προκαλώντας την οργή των Συνταγματαρχών, είχε απέφευγε να τοποθετείται δημόσια.
Εξαίρεση μια δήλωση στις 30 Σεπτεμβρίου 1969 όταν απάντησε στους Χουντικούς, χαρακτηρίζοντας το καθεστώς τυραννικό το οποίο αποσύνθεσε τις Ένοπλες Δυνάμεις, υπονόμευσε την οικονομία και απομόνωσε τη χώρα διεθνώς.
Το μεγάλο χτύπημα του Κωνσταντίνου Καραμανλή κατά της Χούντας ήρθε στις 23 Απριλίου 1973, δυο μέρες μετά τα γενέθλια του καθεστώτος, με αποτέλεσμα το λουκέτο στην εφημερίδα Βραδυνή.
Με δήλωσή του που κάλυπτε το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας (δημοσιεύθηκε επίσης και στην εφ. Θεσσαλονίκη) σημείωνε πως οι Συνταγματάρχες δεν είχαν καμία πρόθεση να προχωρήσουν σε εκλογές αποκαθιστώντας την δημοκρατία στη χώρα.
Παράλληλα διαπίστωνε συσσώρευση κρίσιμων προβλημάτων. Έκανε λόγο για εκτροπή που οδήγησε σε παρατεταμένη δικτατορία.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής περιέγραφε την ιδανική δημοκρατική πολιτεία και έμμεσα καλούσε τους νέους να αναλάβουν δράση για την εγκαθίδρυσή της. Τόνιζε δε πως η χούντα των Συνταγματαρχών στερούταν λαϊκής συμπαράστασης.
Οι υπεύθυνοι των εφημερίδων για να ξεπεράσουν τους λογοκριτές της Χούντας τύπωσαν δύο φορές τα φύλλα: αρχικά τύπωσαν το φύλλο με συνηθισμένη ύλη, και όταν εγκρίθηκε, ξανατύπωσαν στις 3 τα ξημερώματα την πρώτη σελίδα με τις δηλώσεις.
Αμέσως οι Συνταγματάρχες διέταξαν την κατάσχεση των φύλλων και κυνήγησαν τους υπευθύνους της εφημερίδας «Βραδυνή». Ωστόσο, δεν κατάφεραν να εμποδίσουν την κυκλοφορία των φύλλων, καθώς πολλά είχαν ήδη πωληθεί και φωτοτυπηθεί με αποτέλεσμα να διανεμηθούν από χέρι σε χέρι.
Λίγους μήνες αργότερα, οι Συνταγματάρχες διέκοψαν την κυκλοφορία της εφημερίδας Βραδυνής και σφράγισαν τα γραφεία.
