Οι πολίτες αποδοκίμασαν στις εκλογές, δις, τον λαϊκισμό, την καταστροφολογία, την τοξικότητα και τον «πολακισμό». Πιο ηχηρό μήνυμα δεν θα μπορούσαν να στείλουν: με 21 μονάδες θριάμβευσε ο «χειρότερος» πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης έναντι του «άχαστου» ηγέτη της Κουμουνδούρου. Με 17% στις εκλογές –και σήμερα κάτω από 15%– δεν πας πουθενά και σίγουρα δεν μπορούν οι μουστερήδες του ΣΥΡΙΖΑ να ισχυρίζονται πως είναι κόμμα εξουσίας. Το πιο πιθανό είναι ότι στις επόμενες εκλογές θα είναι τρίτο κόμμα, αλλά αυτά εν καιρώ.
Επανερχόμαστε στο μήνυμα που δεν έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ και το «πολακιστάν». Βγαίνουν όλα τα τοξικά στελέχη της Αριστεράς και της προόδου και λένε ό,τι βλακεία κατεβάζει η κούτρα τους για τα αίτια της συντριβής. Φταίει λέει ο ένας γιατί δεν κάνανε «δυναμική αντιπολίτευση», εννοώντας, μάλλον, ότι ήταν... μικρές οι δόσεις τοξικότητας που επιχείρησαν να ποτίσουν την κοινωνία.
Φταίει λέει ο άλλος γιατί δεν ήταν καλή η προεκλογική τους καμπάνια. Εννοώντας, μάλλον, κι αυτός ότι έπρεπε ο ΣΥΡΙΖΑ να φτιάξει όλα τα προεκλογικά του σποτ μαύρα κι άραχλα κι όχι να έχει και λίγα γκρίζα. Γιατί αυτήν την Ελλάδα –τη φαντασιακή– πουσάρισαν προεκλογικά, αγνοώντας ότι ο κόσμος έχει άλλη άποψη και κυρίως ότι έχει προχωρήσει μπροστά αφήνοντάς τους στη μαύρη μιζέρια τους.
Φταίει λέει ένας τρίτος γιατί δεν επικοινώνησαν πειστικά το πρόγραμμά τους. Ποιο πρόγραμμα; Αυτό των 80 και πλέον δισ. ευρώ και τα λεφτόδεντρα που έλεγαν ότι έχουν βρει;
Και κάπου εκεί στην ερημιά του ΣΥΡΙΖΑ, βγαίνει και ένας άλλος και το τερματίζει καλοκαιριάτικα, λέγοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι ο χώρος εκείνος όπου «θα γεννηθεί το καινούργιο» στην Αριστερά και την Κεντροαριστερά. Μάλιστα.
Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν απλώς ένα μόρφωμα που καβάλησε το κύμα των «αγανακτισμένων» και αγκάλιασε τις πάνω και τις κάτω πλατείες δεν του(ς) περνάει μάλλον από το μυαλό. Ότι ήταν ένα κόμμα συγκυριακό, μια καταστροφική για τη χώρα παρένθεση, ούτε αυτό μπορούν να το καταλάβουν. Αλλά αυτοί είναι, που θα έλεγε κι ο σύντροφος Κουτσούμπας.
Συμπέρασμα: αυτό είναι, κατά βάση, το πολιτικό προσωπικό που διαθέτει ο αποδεκατισμένος και ηττημένος ΣΥΡΙΖΑ. Όπερ μεθερμηνευόμενον εστί, δεν υπάρχει ελπίδα ανάκαμψης. Τα υπόλοιπα είναι λόγια και συνθήματα της πλάκας όχι για τον πραγματικό κόσμο, αλλά μόνο για τον θαυμαστό κόσμο του «πολακιστάν».
