Τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ο Θανάσης Καρτερός, ο στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα και «εκφραστής» των θέσεων του πρώην προέδρου του κόμματος, για την ήττα στις ευρωεκλογές, θέτοντας πέντε ερωτήματα που καταλήγουν σε ένα είδος αποτίμησης άμεσα συνδεδεμένο με την τακτική που ακολούθησε -και συνεχίζει να ακολουθεί- ο Στέφανος Κασσελάκης αλλά και τη γενικότερη στάση και παρουσία του.
Τα… καρφιά του Θανάση Καρτερού σαφή και δείχνουν να αποτυπώνουν μια γενικότερη άποψη στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που δεν ανήκουν στους πραιτωριανούς του προέδρου, τους αποκαλούμενους και «kasselakistas», και θεωρούν πως η στάση του Στέφανου Κασσελάκη μετά την ήττα της Κυριακής των ευρωεκλογών προκαλεί έντονο προβληματισμό για τη συνέχεια.
Στο άρθρο του στην «Αυγή» ο στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα καταγράφει το γεγονός ότι όχι μόνο δεν έσπευσαν να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ επιλέγοντας την αποχή οι ψηφοφόροι, αλλά μειώθηκε ακόμη περισσότερο η εκλογική επιρροή του κόμματος. Και δεν σταματά εκεί. Προχωρά και σε ένα ακόμη βήμα, θέτοντας το εξής ερώτημα:
«Η μονοπρόσωπη εκστρατεία και οι ρηξικέλευθες εμφανίσεις του Στέφανου Κασσελάκη ωφέλησαν τελικά; Η μάχη του πόθεν έσχες έσχε θετικό αποτέλεσμα; Αποδοκιμάστηκε μόνο η αλαζονεία του Μητσοτάκη ή μήπως δεν προκάλεσε τον αναμενόμενο ενθουσιασμό και το one man show του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ;»
Όπως θέτει και το ερώτημα αν «η στάση απέναντι στο αποτέλεσμα, με τις πρώτες δηλώσεις Κασσελάκη («δεν έχω καμιά τύψη», «ο λαός μου έδωσε τον χρόνο» κ.λπ.) σημαίνει ότι δεν χρειάζεται συλλογικός προβληματισμός; Συνεχίζονται τα ίδια; Όλα καλά με το θεώρημα ότι μειώθηκε η διαφορά με τη Ν.Δ.;»
Το άρθρο του Θανάση Καρτερού:
Μερικά ερωτήματα για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ
«Για τις προχθεσινές εκλογές μπορεί να παραφράσει κανείς ένα παλιό σύνθημα: Τα αποτελέσματά τους δεν ήταν απάντηση, ήταν ερωτήσεις. Για τις ηγεσίες όλων των κομμάτων, και κυρίως των «κομμάτων εξουσίας». Πάμε στον ΣΥΡΙΖΑ.
Πρώτο: Γιατί εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόροι που τον επέλεξαν στις εκλογές της «οδυνηρής ήττας» τώρα του γύρισαν την πλάτη;
Δεύτερο: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι άμοιρος ευθυνών για την τεράστια αποχή; Αφορά αυτή μόνο τη Ν.Δ. και τους άλλους;
Τρίτο: Γιατί ενώ τα ποσοστά της Ν.Δ. κατέρρευσαν, ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν ενισχύθηκε, αλλά είδε την εκλογική του επιρροή να μειώνεται; Τη «διαμαρτυρία» να κατευθύνεται στην Άκρα Δεξιά, στο ΚΚΕ και στα μικρότερα κόμματα; Φταίνε γι’ αυτό μόνο οι επιθέσεις που όντως δέχτηκε και οι δύσκολες αντικειμενικές συνθήκες; Οι διασπάσεις κ.λπ.;
Τέταρτο: Η μονοπρόσωπη εκστρατεία και οι ρηξικέλευθες εμφανίσεις του Στέφανου Κασσελάκη ωφέλησαν τελικά; Η μάχη του πόθεν έσχες έσχε θετικό αποτέλεσμα; Αποδοκιμάστηκε μόνο η αλαζονεία του Μητσοτάκη ή μήπως δεν προκάλεσε τον αναμενόμενο ενθουσιασμό και το one man show του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ;
Τελευταίο: Η στάση απέναντι στο αποτέλεσμα, με τις πρώτες δηλώσεις Κασσελάκη («δεν έχω καμιά τύψη», «ο λαός μου έδωσε τον χρόνο» κ.λπ.) σημαίνει ότι δεν χρειάζεται συλλογικός προβληματισμός; Συνεχίζονται τα ίδια; Όλα καλά με το θεώρημα ότι μειώθηκε η διαφορά με τη Ν.Δ.; Αν ναι, λίγος Μπρεχτ.
Κάποτε επισκέφτηκε τον κ. Κ. ένας καθηγητής της Φιλοσοφίας κι άρχισε να του μιλάει για τη σοφία του. Μετά από λίγη ώρα, ο κ. Κ. είπε στον καθηγητή: «Κάθεσαι ενοχλητικά, μιλάς ενοχλητικά, σκέφτεσαι ενοχλητικά». Σαν τ’ άκουσε αυτό ο καθηγητής, θύμωσε και του είπε: «Δεν μ’ ενδιαφέρει τι σκέφτεσαι για το άτομό μου, μ’ ενδιαφέρει να μάθω τη γνώμη σου γι’ αυτά που λέω». «Αυτά που λες δεν έχουν περιεχόμενο» αποκρίθηκε ο κ. Κ. «Σε βλέπω να βαδίζεις αδέξια και το βάδισμά σου δεν έχει προορισμό. Μιλάς σκοτεινά και η ομιλία σου δεν φωτίζει τίποτα. Βλέποντας τη στάση σου παύει να μ’ ενδιαφέρει ο στόχος σου».
Είναι εχθρική ενέργεια να ζητήσει κάποιος από τον ΣΥΡΙΖΑ να προβληματιστεί μήπως υπάρχει κάποια σχέση της στάσης του προέδρου του με το εκλογικό αποτέλεσμα;»
