Γράφει ο Τάσος Ευαγγελίου
Ο Νίκος Ανδρουλάκης «εγκλώβισε» εαυτόν σε μια μονοθεματική τακτική που έχει ως προμετωπίδα τις παρακολουθήσεις και τους υψηλούς αντιπολιτευτικούς τόνους οδηγώντας το ΠΑΣΟΚ στο να δείχνει ως… ουρά του ΣΥΡΙΖΑ. Οι χαμηλές δημοσκοπικές πτήσεις, μετά την πρώτη ανάσα όταν επιβεβαιώθηκε η επισύνδεση του κινητού του τηλεφώνου από την ΕΥΠ, πριν εκλεγεί πρόεδρος στο κόμμα του, στέλνουν σαφές μήνυμα στην ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη και προκαλούν αντιδράσεις στο εσωτερικό. Η ανάρτηση Πολυζωγόπουλου αναδεικνύει το πρόβλημα, την έλλειψη στρατηγικής και την αγωνία που επικρατεί στο δρόμο για τις εκλογές.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχασε την ευκαιρία να δημιουργήσει εκείνες τις συνθήκες που θα επέτρεπαν στον ίδιο και το κόμμα του να εμφνίστεί ως μια, έστω τρίτη σε ποσοστά, εναλλακτική δύναμη στο πολιτικό σκηνικό. Να αποτυπώσεις θέσεις, προτάσεις και έναν συγκεκριμένο προγραμματικό λόγο στον οποίο ενδεχομένως να μπορούσε να στηρίξει και όσα υποστηρίζει αναφορικά με τις συνεργασίες μετά τις εκλογικές μάχες.
Επικεντρώθηκε στην υπόθεση της παρακολούθησής του. Βγάζοντας μια αγωνία, πέραν του δικαιολογημένου θα έλεγε κανείς θυμού του, για τα αποτελέσματα των εκλογικών μαχών που έχει μπροστά του κήρυξη τον δικό του ανένδοτο. Με μια ρητορική δεκαετίας του 1980 και με τη διχαστική λογική που διέπει τον λόγο του Αλέξη Τσίπρα έδειξε να ταυτίζεται με τα όσα πρεσβεύουν ο επικεφαλής και τα στελέχη της Κουμουνδούρου.
Ακόμη και τα όσα υποστηρίζει σχετικές με ενδεχόμενες συνεργασίες προκαλούν βέρτιγκο πολύ δε περισσότερο όταν δηλώνει ότι δεν θα δεχθεί να είναι πρωθυπουργός ο επικεφαλής του πρώτου κόμματος, όποιο και αν είναι αυτό, ή όταν υποστηρίζει πως πρωθυπουργός θα πρέπει να είναι αυτός το κόμμα του οποίου δεν θα χάσει ποσοστά στις εκλογές. Τα περί «Κολοκοτρώνης των Βρυξελλών» που έχει αναφέρει στη Χαριλάου Τρικούπη δεν αντιμετωπίστηκαν από όλους με χιουμοριστική διάθεσή αλλά με μια ανησυχία για την πορεία προς τις σκληρές εκλογικές μάχες, οι οποίες σημειωτέον θα διεξαχθούν σε κλίμα μεγάλης πόλωση.
Η υπόθεση με τις παρακολουθήσεις έδωσε μια δημοσκοπική ανάσα στο ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ που μέχρι τότε εμφάνιζε συνεχής πτωτικής τάσεις. Μόνο που κράτησε για λίγο. Οι πέντε δημοσκοπήσεις που πραγματοποιήθηκαν δείχνουν ότι η μονοθεματική λογική του επικεφαλής της Χαριλάου Τρικούπη δεν βρίσκει ευήκοα ώτα. Αντιθέτως, το ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ εμφανίζει πτωτικές τάσεις εκ νέου γεγονός που προβληματίζει ιδιαίτερα τα στελέχη του κόμματος.
Τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων είναι σαφή. Και των πέντε εταιρειών δημοσκόπησης.
1. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Ν.Δ διατηρούν ισχυρό προβάδισμα με τον σημερινό πρωθυπουργό να τυγχάνει της αποδοχής μιας ευρείας πλειοψηφίας διεισδύοντας στο κέντρο
2. Ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ «τσιμπάνε» έστω και ελάχιστα σε ποσοστά και ευελπιστούν κάτι καλύτερο πιέζοντας μέσω της πόλωσης όχι την κυβερνώσα παράταξη αλλά το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ
3. Ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι με βάσει τα σημερινά δεδομένα ο… χαμένος με το κόμμα του να χάνει ποσοστά και τους ψηφοφόρους του να εξακολουθούν να θεωρούν, στην πλειψηφία τους, τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως το πρόσωπο που δύναται να διαχειριστεί τις κρίσεις.
Η τακτική Ανδρουλάκη έρχεται απλά να αναδείξει μια ένδεια παρέμβασης με τρόπο που θα ξέφευγε απο΄την λαικίστικη πολιτική του Αλέξη Τσίπρα. Δεν είναι λίγα τα στελέχη που θυμίζουν την περίπτωση των Ναυπηγείων Ελευσίνας όπου το ΠΑΣΟΚ καταψήφισε με τους εκπροσώπους άτυπους και μη του προέδρου του κόμματος να παραπέμπουν στον… θυμό για τις παρακολουθήσεις.
Στο πλαίσιο αυτό η παρέμβαση Πολυζωγόπουλου, εκ των ιδρυτικών στελεχών του κινήματος, μέλςο από το 1974 και εκ των κορυφαίων εκπροσώπων στον συνδικαλιστικών χώρων απλά αποτυπώνει την ανησυχία που διαρκώς αυξάνεται. Τί έγραψε;
«Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν στασιμότητα για την Παράταξή μας» σημειώνει στην ανάρτηση προσθέτοντας πως «οι υποκλοπές και παρακολουθήσεις, παρά το ότι έγιναν εις βάρος του Προέδρου του Κινήματος, δεν επιφέρουν πολιτικό όφελος» διερωτώμενος: «Μήπως φταίει η διαχείριση αυτού του τεράστιου για την Δημοκρατία θέματος;»
Παραθέτοντας δε τις «ταπεινές» όπως σημειώνει «σκέψεις – προτάσεις, ανησυχίες και προβληματισμούς» έθεσε και το ερώτημα: «Μήπως πρέπει να ξαναδούμε τη σχέση μας με την κοινωνία και να παλέψουμε με μεγαλύτερη δυναμική για τα προβλήματά της;»
Η πρόσφατη αποχώρηση του διπλωματικού συμβούλου του Νίκου Ανδρουλάκη, του καθηγητή Σωτήρη Σέρμπου εντάσσεται σε ένα διαφορετικό πλαίσιο που όμως ταυτίζεται με τη λογική… ΣΥΡΙΖΑ που αρχίζει να διαμορφώνεται στο ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ. Ο καθηγητής διεθνών σχέσεων εμφανίσθηκε να διαφωνεί για την… οπισθοχώρηση Ανδρουλάκη αναφορικά με τις σαφείς αρχικές θέσεις που είχε λάβει για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και να θυμίζει πλέον… Τσίπρα με μια πιο διαλλακτική στάση.
Και ναι μεν στην Χαριλάου Τρικούπη μιλούν για τμήμα ψηφοφόρων του κόμματος που δεν τάσσεται τόσο ανοιχτά κατά της ρωσικής εισβολής, το χάιδεμα αυτιών και η πρακτική ΣΥΡΙΖΑ όμως δείχνει τάσεις που και συνεργατικές να μην είναι τουλάχιστον μικροκομματικές μπορούν να χαρακτηριστούν…
Σε κάθε περίπτωση κατάσταση στην Χαριλάου Τρικούπη θυμίζει όλο και περισσότερο την παροιμία «κακό χωριό τα λίγα σπίτια»
