Το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών σε Αθήνα και Θεσσαλία άνοιξε την όρεξη στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του ΠΑΣΟΚ για συμπόρευση αν και την ίδια στιγμή εκατέρωθεν βολές δείχνουν ότι η επόμενη ημέρα βρίσκει τα δύο κόμματα να μη λαμβάνουν το μήνυμα που έστειλαν και σε αυτά οι πολίτες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ καταποντίστηκε, το ΠΑΣΟΚ διασώθηκε επικοινωνιακά με τις νίκες σε Αθήνα και Θεσσαλία. Και τα δύο κόμματα όμως απέδειξαν πως δεν πείθουν. Ότι αδυνατούν να συγκεντρώσουν το καθένα χωριστά –αλλά επί της ουσίας και τα δύο μαζί- τη θετική ψήφο των ψηφοφόρων. Το λένε άλλωστε τα ίδια τα κόμματα υποστηρίζοντας πως οι πολίτες ψήφισαν τιμωρητικά για την κυβέρνηση και όχι υπέρ των δικών τους προτάσεων.

ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ εμφανίζονται από τη μία να εξαπολύουν βολές και αιχμές ο ένας κατά του άλλου, στελέχη τους να ανοίγουν θέματα συμπόρευσης για τις ευρωεκλογές κάνοντας λόγο για κοινό ψηφοδέλτιο και ταυτόχρονα στο εσωτερικό των δύο κομμάτων να ξεσπά διαμάχη μεταξύ των υποστηρικτών μιας κοινής πορείας και αυτών που αντιδρούν σε οποιαδήποτε λογική συμπόρευσης.

Στην Κουμουνδούρου η ηγετική ομάδα, το περιβάλλον του Στέφανου Κασσελάκη, κάνει σημαία τη συμπόρευση με το ΠΑΣΟΚ. Διατυμπανίζει τις νίκες Δούκα – Κουρέτα για να αναδείξει τη σημασία –και την ανάγκη- κοινής δράσης. Ακόμη και ο Παύλος Πολάκης κάνει λόγο για τις… δημοκρατικές δυνάμεις που έδωσαν τη νίκη στις εκλογικές μάχες, που όμως είναι επί της ουσίας μόλις δύο.

Από την άλλη η εσωκομματική αντιπολίτευση αντιδρά. Η πλατφόρμα άλλωστε της αριστερής τάσης είναι δεδομένη ως προς την αντιμετώπιση του ΠΑΣΟΚ και των προερχόμενων από αυτό στελεχών. Στηλιτεύει κάθε σχετική δήλωση και δηλώνει την αντίθεσή της ως προς ένα τέτοιο ενδεχόμενο, την προγραμματική δηλαδή σύγκλιση των δύο πλευρών ενόψει των ευρωεκλογών.

Στη Χαριλάου Τρικούπη τώρα επισήμως η ηγεσία κάνει λόγο για εμμονή στο στόχο της ανάδειξης του κόμματος στη δεύτερη θέση αλλά και στην αυτόνομη πορεία για την οποία έχει δεσμευθεί ο Νίκος Ανδρουλάκης. Βέβαια επισήμως το ΠΑΣΟΚ απέφυγε να αδειάσει τον Γιώργο Παπανδρέου που έσπευσε να ταχθεί υπέρ των συνεργασιών από την Κυριακή το βράδυ, πριν καν μιλήσει ο πρόεδρος του κόμματος.

Ούτε φυσικά και τα στελέχη της ανανεωτική αριστεράς που δηλώνουν επίσης πρόθυμα για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Κύκλοι βέβαια του αρχηγού του κόμματος εμφανίσθηκαν να δηλώνουν ότι δεν υπάρχουν περιθώρια περαιτέρω συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ του Πολάκη και του Νίκου Παππά. Αξίζει πάντως να σημειωθεί πως υπάρχουν και φωνές που δηλώνουν ανοιχτά ότι μια σύμπραξη με την Κουμουνδούρου θα τους βρεί αντίθετους.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης στην παρούσα φάση δεν θέλει να ανοίξει αυτό το θέμα. Όμως η αναφορά του για ήττα του Κυριάκου Μητσοτάκη δείχνει ότι δεν έχει πρόβλημα να αξιοποιήσει τη στήριξη που έλαβαν οι υποψήφιοι του από τον ΣΥΡΙΖΑ. Επιχειρεί να πατήσει σε δύο βάρκες γνωρίζοντας πως αν ξεκινήσει τώρα αυτή η συζήτηση θα καεί το επικοινωνιακό προβάδισμα που του έδωσαν οι νίκες σε Αθήνα και Θεσσαλία, ίσως ακόμη και στη Θεσσαλονίκη, στο Δήμο, παρά το γεγονός ότι ο νέος Δήμαρχος έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν κινήθηκε με κάποιο κομματικό χρίσμα.

Ο Στέφανος Κασσελάκης για κάποιο λόγο, απροσδιόριστο είναι η αλήθεια, θεωρεί ότι νίκησε στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Οι αναρτήσεις του αυτό δείχνουν. Η δε ρητορική που υιοθετεί –πέραν του πολακισμού που αναδύει- φέρνει στο προσκήνιο τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα, του Παύλου Πολάκη και των λοιπών δυνάμεων που ανέδειξαν την τοξικότητα και τον λαικισμό ως κυρίαρχα συστατικά της πολιτικής σκηνής του τόπου.

Ίσως πάλι να μην τον ενημέρωσαν στις ΗΠΑ, όπου βρίσκεται από την Κυριακή του δεύτερου γύρου των εκλογών, ότι οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ πήγαν στα… αζήτητα. Καθώς και ότι ακόμη και το ΚΚΕ τον πέρασε ως προς την ανάδειξη δημοτικών αρχόντων.

Όπως και να έχει το σκηνικό που διαμορφώνεται σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ θυμίζει πιο πολύ εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις. Σίγουρα δεν δείχνει… νικητές. Και πως θα μπορούσε άλλωστε; Οι πολίτες γύρισαν και πάλι την πλάτη. Στις δε περιπτώσεις που αναδείχθηκαν υποψήφιοι προερχόμενοι από αυτά τα κόμματα έπαιξαν ρόλο αλλά ζητήματα. Ζητήματα που απέχουν πολύ από αυτά που αφορούν στην κεντρική πολιτική σκηνή.