Σε αυτές τις δύσκολες ημέρες που ο καθένας αναζητά την προσωπική του αλλά και τη συλλογική ανάσταση, στρέφουμε το βλέμμα στην αξία όσων ήταν αυτονόητα και μας λείπουν. Και σε εκείνα τα μικρά που αποδείχθηκε ότι ήταν μεγάλα αλλά εμείς δεν τα βλέπαμε. Αυτό κάνει σήμερα και η Αθήνα. Ψάχνει για τη δική της ανάσταση, αναθεωρεί και επιτέλους δίνει σημασία σε όλα εκείνα που επί ολόκληρες δεκαετίες ήταν ξεχασμένα και αόρατα, είτε από αδιαφορία, είτε λόγω του περάσματός της, από τις αλλεπάλληλες οικονομικές κρίσεις.
Το κάνει συντονισμένα, με σχέδιο και μεθοδικά για την αξία της ποιότητας στην καθημερινή ζωή. Η ανάδειξη των δημοσίων χώρων της και η δημιουργία νέων, η ενοποίηση των πράσινων, αρχαιολογικών και των ιστορικών ζωνών της, η πρόσβαση και η προώθηση μίας νέας αντίληψης βιώσιμης κινητικότητας με προτεραιότητα τον άνθρωπο, είναι αυτά που θα τροφοδοτήσουν την κοινωνική συνοχή, την τοπική οικονομική ανάκαμψη και την ανάπτυξη. Αυτό είναι το όραμα που υπηρετούμε σήμερα, σε μια μεταβατική στιγμή της ιστορικής διαδρομής της πόλης. Το όραμα της ζωντανής, ασφαλούς, βιώσιμης και υγιούς πόλης είναι μία επείγουσα ανάγκη πια.
Η Αθήνα έχασε χρόνο στο παρελθόν, υπήρξε διστακτική στη σύγκλιση με τις πρωτοπόρες αστικές πρακτικές των οικουμενικών μητροπόλεων, έχασε τις σύγχρονες τάσεις, έμεινε εντέλει πίσω. Και αν αυτό το Πάσχα φαίνεται να είναι η αρχή του τέλους, αυτής της κρίσης, ο Δήμος Αθηναίων βρίσκεται σε απόλυτη ετοιμότητα να ξετυλίξει άμεσα και στην πράξη ένα πολυσχιδές και συντεταγμένο πρόγραμμα έργων. Η Αθήνα μετατρέπει την κρίση σε ευκαιρία και μπαίνει σε μία τροχιά ολιστικών παρεμβάσεων για τη βιώσιμη και πράσινη ανάπτυξη. Ενδεικτικά αναφέρω τις παρεμβάσεις μας στον Εθνικό Κήπο που τον επαναφέρουν στην καθημερινότητα της πόλης, τα έργα για την αναμόρφωση του Λυκαβηττού και σε λίγο καιρό την ανακαίνιση του ιστορικού θεάτρου του. Είμαστε έτοιμοι για την ανάπλαση της Πλατείας Θεάτρου και πολύ κοντά στην ανάπλαση του λόφου του Στρέφη. Παράλληλα, σχεδιάζουμε τη διαπλάτυνση των πεζοδρομίων της Ερμού.
Προχωράμε στις παρεμβάσεις στην κάτω πλευρά της Πλατείας Συντάγματος που έμειναν στα χαρτιά για χρόνια και πήραμε το πράσινο φως για την ανάπλαση της Ακαδημίας Πλάτωνος. Και γίνεται πραγματικότητα ένα μεγάλο έργο που έμεινε επί δεκαετίες στη θεωρία, η «Διπλή Ανάπλαση». Είναι η επόμενη μέρα της Αθήνας που αλλάζει μέσα από τις γειτονιές της με τα Pocket Park που παίρνουν τον χώρο των σκουπιδότοπων και των σκοτεινών σημείων δίνοντας ανάσα σε όλους.
Οι ασφαλτοστρώσεις σε 1.050 μικρούς και μεγάλους δρόμους αλλά και οι εργασίες αποκατάστασης των πεζοδρομίων και η δημιουργία νέων εκεί που δεν υπάρχουν. Η ανακαίνιση των σιντριβανιών, η συντήρηση και η ανανέωση του αστικού εξοπλισμού στις πλατείες μας και στους ελεύθερους χώρους, η δημιουργία νέων μουσείων που ανοίγουν δρόμο στην επιχειρηματικότητα και την εργασία αλλά και οι δομές για όλους τους ευάλωτους και εκείνους που έχουν την ανάγκη της πόλης. Σε αυτήν τη νέα εποχή για την Αθήνα, χρειαζόμαστε την ευελιξία που «πνίγει» η γραφειοκρατία της Δημόσιας Διοίκησής μας.
Οι δήμοι διαθέτουν την τεχνογνωσία και τον σύγχρονο τρόπο διαχείρισης που απαιτούν όλες οι ευρωπαϊκές συνεργασίες και τα προγράμματα αλλά βρίσκουν τοίχο στη δυσλειτουργία του αναχρονιστικού μηχανισμού που γιγαντώθηκε στο πέρασμα των χρόνων. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι συγκοινωνιακές παρεμβάσεις, που ενώ αποτελούν τον πυρήνα κάθε έργου στον δημόσιο και οδικό χώρο και αποτελούν αρμοδιότητα των Δήμων, τελούν υπό την αίρεση ή την έγκριση των αποκεντρωμένων περιφερειακών διοικήσεων.
Ετσι, κάθε μικρή ή μεγάλη συγκοινωνιακή παρέμβαση γίνεται τόσο χρονοβόρα που τελικά καταλήγει σε κάποιο συρτάρι μαζί με μελέτες και σχέδια που θα μπορούσαν να μας έχουν πάει πολλά βήματα μπροστά. Ελπίζω και εύχομαι, αυτό το Πάσχα να είναι το τελευταίο που μας κρατά μακριά τον έναν από τον άλλο και όλους από την Αθήνα. Ομως, μεταξύ της ελπίδας και της ευχής, ας κρατήσουμε ζωντανό τον στόχο να βρεθούμε όλοι μαζί το επόμενο Πάσχα, στην επόμενη μέρα της Αθήνας.
Το άρθρο του δημάρχου ΑΘηναίων Κώστα Μπακογιάννη δημοσιεύθηκε στην εφ. Τα Νέα
