Επαναστατική διάθεση, πατριωτικό στίγμα και πληθώρα τσιτάτων, μαζί με επίκληση προσώπων που απίθανο θεωρείται να συμφωνούσαν μαζί του –όπως ο Μανώλης Γλέζος και ο Γρηγόρης Λαμπράκης–, περιλάμβανε η επίσημη πρώτη του κόμματος του Στέφανου Κασσελάκη, με τα ουσιώδη να παραμένουν αναπάντητα: πώς θα σχηματίσει Κοινοβουλευτική Ομάδα που διακαώς επιθυμεί και εν τέλει πού θα στεγαστεί το στρατηγείο του, αφού το κτήριο του Ταύρου θα είναι διαθέσιμο μέχρι το τέλος του χρόνου...

Το όνομα, «Κίνημα Δημοκρατίας» –στην ψηφοφορία συμμετείχαν 19.202 μέλη, το 70% των εγγεγραμμένων–, άρεσε στους φανατικούς κασσελίστας, όμως επέτρεψε περίεργους συνειρμούς: Από το βραχύβιο ΔΗΚΚΙ του Δημήτρη Τσοβόλα, που πρώτα έγινε μέρος της Λαϊκής Ενότητας για να φύγει και να συνταχθεί –έστω για λίγο– με το κόμμα Τράγκα, μέχρι τους Δημοκράτες του Ανδρέα Λοβέρδου που δοκιμάστηκαν, χωρίς επιτυχία, στις πρόσφατες ευρωεκλογές.

Τον Στέφανο Κασσελάκη όμως δεν φάνηκε να ενοχλεί η κακή πορεία των κομμάτων με την παρεμφερή ονομασία γιατί στόχος ήταν να περάσει το μήνυμα της συμμετοχής αλλά και της ταύτισης με τους Δημοκρατικούς των ΗΠΑ. Η συμμετοχική δημοκρατία, προσώρας τουλάχιστον, περιορίζεται στα χαρτιά, μιας και το νέο κόμμα έχει ήδη πρόεδρο που δύσκολα θα αμφισβητηθεί, ενώ κρίνοντας από το πρόσφατο παρελθόν, μάλλον θα είναι one man show.

Λίγες ώρες μετά την παρουσίαση, ο διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Στέφανου Κασσελάκη, Μανώλης Καπνισάκης, φρόντισε να δώσει το στίγμα του Κινήματος Δημοκρατίας με άρθρο, που από νωρίς είχε εξασφαλίσει τη θέση του, στην «Απογευματινή» της Κυριακής.

«Οι αποφάσεις δεν θα προέρχονται από µια ελίτ, αλλά θα στηρίζονται στη συλλογική προσπάθεια, τη σοφία και τις εµπειρίες των συµµετεχόντων µελών και φίλων. Η διαφάνεια και η ανοιχτή επικοινωνία θα επιτρέπουν και θα ενισχύουν τη συµµετοχή των µελών, τα οποία θα µπορούν να προτείνουν λύσεις σε κρίσιμα ζητήματα» σημειώνει ο κ. Καπνισάκης, αφήνοντας ξεκάθαρη μομφή κατά του ιερατείου του ΣΥΡΙΖΑ.

«Στο επίκεντρο των πολιτικών διεκδικήσεων του συµµετοχικού κόµµατος θα βρεθούν κρίσιµα ζητήµατα που αφορούν την κοινωνία. Η εκπαίδευση, η υγεία, η κοινωνική πρόνοια, η εργασία, οι µικροµεσαίες επιχειρήσεις, οι αυτοαπασχολούµενοι, η παραγωγική Ελλάδα και η καινοτοµία θα αναγνωριστούν ως προτεραιότητες, για τις οποίες θα διαµορφωθεί ένα πλέγµα σύγχρονων και ρηξικέλευθων προτάσεων. Με την προώθηση µιας σύγχρονης και συµµετοχικής πολιτικής κουλτούρας το νέο κόµµα που δηµιουργείται θα αποτελέσει το παράδειγµα για το πώς η πολιτική µπορεί να διαµορφώνεται αδιαµεσολάβητα από τους ίδιους τους πολίτες», προσθέτει.

Τον πρόλαβαν

Με έμπνευση από την Ελβετία, όπου η συμμετοχική δημοκρατία έχει βρει απόλυτη εφαρμογή μέσω ενός δοκιμασμένου πλαισίου, ο Στέφανος Κασσελάκης επιχείρησε να προτάξει κάτι αντίστοιχο για μια κοινωνία που διαφέρει στο DNA της από τους Ελβετούς, δίχως ο ίδιος να δείχνει πως μπορεί να το αντιληφθεί.

«Τα μέλη και οι φίλοι αποφασίζουν για τον πρόεδρό τους», για τους υποψηφίους τους κ.λπ., είπε καταχειροκροτούμενος, με την έκσταση να μην επιτρέπει στο κοινό του να αντιληφθεί πως η υπόσχεσή του έχει γίνει ήδη πράξη, μεταξύ άλλων από τη Νέα Δημοκρατία, όπου ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρώτος άνοιξε το μητρώο μελών, «επιστρατεύοντας» τους καλύτερους.

Στην παρουσίαση της ιδρυτικής διακήρυξης μπορεί να εντοπίσει κανείς Κυριάκο Μητσοτάκη, Γιώργο Παπανδρέου αλλά και Αλέξη Τσίπρα. Ολοι μαζί στο μπλέντερ της πολιτικής για να προκύψει ένα κοκτέιλ που θα «μεθύσει» και δεν θα επιτρέπει συγκροτημένη σκέψη.

Από την ομιλία του δεν θα μπορούσε να λείπει το «πατριωτικό» –πουλάει πολύ στις μέρες μας, σε κάθε πολιτικής απόχρωσης παραφυάδες. Εκτιμούν φαίνεται στο Κίνημα Δημοκρατίας ότι μπορούν να αντλήσουν δυνάμεις και από αυτόν τον χώρο. Αλλωστε το πατριωτικό ενίσχυε στις δύσκολες εποχές το ΠΑΣΟΚ, ενώ αξιοποιήθηκε και από τον ΣΥΡΙΖΑ. «Να τος, να τος ο πρωθυπουργός», παραληρούσε το ακροατήριο που ένιωσε εθνικά υπερήφανο.

Από το ευχολόγιο των περισσοτέρων των 4.000 λέξεων που έρεαν στο auto queue, δεν έλειπε ούτε μια υπόσχεση από όσες έχουν δοθεί από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 μέχρι σήμερα. «Το Κίνημα Δημοκρατίας είναι η Ιστορία που γράφουν οι πολλοί, όταν σπάνε τον τοίχο που τους έχτισαν οι λίγοι», κατέληξε, καρφώνοντας τους άλλοτε συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ.

Ψάχνει τους 10

Στην επίσημη πρώτη, με εξαίρεση τον Πέτρο Παππά, όλοι οι άλλοι ήταν εκεί: η Θεοδώρα Τζάκρη (στο πλευρό του Τάιλερ ΜακΜπεθ, αν αυτό σηματοδοτεί κάτι), η Γιώτα Πούλου, η Κ. Μάλαμα, η Ραλλία Χρηστίδου, ο Α. Αυλωνίτης, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής –που φαίνεται να βρήκε τη νέα του πολιτική στέγη– και ο άλλοτε πρωθυπουργικός φίλος του Αλ. Τσίπρα, Νίκος Καρανίκας.

Το βάρος, πάντως, ο νέος πρόεδρος το ρίχνει στην προσπάθεια δημιουργίας ΚΟ. Να πείσει δηλαδή τους Πέτρο Παππά, Ευάγγελο Αποστολάκη και Γιάννη Σαρακιώτη (οι δύο πρώτοι ακούγεται πως είναι σε επαφή με το ΠΑΣΟΚ, ενώ με τον τρίτο είχαν θερμή χειραψία στον Γοργοπόταμο), αλλά και τους ανεξάρτητους Αρετή Παπαϊωάννου και Μιχάλη Χαρδάκη, να τον ακολουθήσουν, ώστε να φτάσει τον μαγικό αριθμό 10. Μέχρι τότε, θα μπορεί να τοποθετείται από άκρα αριστερά μέχρι δεξιότερα του κέντρου, ελπίζοντας πως θα πείσει.