Εχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από την ημέρα που ανέλαβε τα καθήκοντά του, και ο δήμαρχος Αθηναίων έχει καταφέρει ήδη με την αδράνεια και την αδιαφορία του να μετατρέψει την πρωτεύουσα σε μια πόλη-εφιάλτης για εκατομμύρια μόνιμους κατοίκους και εργαζόμενους.
Ο Χάρης Δούκας εμφανίστηκε σαν κομήτης με μεγαλεπήβολες δεσμεύσεις –ακόμα θυμόμαστε την υπόσχεσή του να μειώσει κατά πέντε βαθμούς τη θερμοκρασία της Αθήνας– και υπέρμετρες προσωπικές φιλοδοξίες –όπως να γίνει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ– χρησιμοποιώντας ως όχημα και μοχλό πίεσης τη θέση του δημάρχου.
Τελικά, το μόνο που κατάφερε να αποδείξει είναι ότι οι όποιες φιλοδοξίες του υπερβαίνουν κατά πολύ το πολιτικό του εκτόπισμα. Διότι στα πιο απλά ζητήματα της καθημερινότητας, αυτά που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα ζωής των πολιτών, ο δήμαρχος ξεχαρβάλωσε την πρωτεύουσα σε χρόνο ρεκόρ.
Στα πολλά που έχουν συμβεί το 2024 και έχουν τεκμηριωθεί ποικιλοτρόπως έρχεται να προστεθεί και η εικόνα των πεζόδρομων, που στην πραγματικότητα σημαίνει «δρόμος ήπιας κυκλοφορίας» αφού πάντα βρίσκονταν κάποιοι ασυνείδητοι που αδιαφορούσαν. Σημαίνει επίσης «τραπεζοκαθίσματα» αφού οι ιδιοκτήτες εστιατορίων, μπαρ και καφέ έβρισκαν έναν εύκολο τρόπο να μεγαλώσουν την επιχείρησή τους. Επί Χάρη Δούκα μάθαμε ότι «πεζόδρομος» σημαίνει και «δωρεάν πάρκινγκ», καθώς όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι μπορούν να αφήσουν το αυτοκίνητό τους όπου και όπως θέλουν, χωρίς να ανησυχούν για ελέγχους και πρόστιμα.
Για παράδειγμα, είναι βέβαιο ότι ένας παλιός Αθηναίος, που έχει γνωρίσει την οδό Αιόλου και ως δρόμο στον οποίον κυκλοφορούσαν αυτοκίνητα και ως πεζόδρομο, θα θυμόταν με νοσταλγία τις παλιές καλές εποχές της ασφάλτου. Τότε που ήξερε ότι μπορούσε να περπατήσει άνετα στο πεζοδρόμιο και να βλέπει τις βιτρίνες των καταστημάτων. Σήμερα, θα πρέπει να κάνει ζιγκ ζαγκ ανάμεσα στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και να περπατά στοιχισμένος πίσω από δεκάδες άλλους ανθρώπους για να διασχίσει τις στενωπούς που αφήνουν οι επιχειρήσεις εστίασης.
Οι… Αιόλου της Αθήνας είναι πολλές, αλλά ο Χάρης Δούκας δεν τις βλέπει. Ή, μάλλον, τις βλέπει αλλά δεν είναι προτεραιότητά του, όπως δεν είναι και το μάζεμα των σκουπιδιών. Η μόνη προτεραιότητά του είναι να χρησιμοποιήσει την αυτοδιοίκηση ως σκαλοπατάκι για την είσοδό του στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Σ. Β.
