Αν είχε κανείς την όρεξη να παρακολουθήσει το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ είναι βέβαιο ότι θα αναρωτιόταν αν όλοι αυτοί που μίλησαν-αλλά και οι σύνεδροι που χειροκροτούσαν- προσγειώθηκαν μόλις προχθές με κάποιο διαστημόπλοιο προερχόμενοι από κάποιον άλλον πλανήτη.
του Όθωνα Καραγιάννη
Έχοντας ρίξει στην λήθη τα ολέθρια κυβερνητικά πεπραγμένα τους τεσσεράμισυ ετών, άρχισαν όλοι να ομιλούν απευθυνόμενοι και σε μία κοινή γνώμη που θεωρούσαν προφανώς άγευστη της αριστερής πολιτικής που οι ίδιοι είχαν εφαρμόσει. Άγευστη των
συνεπειών της πολιτικής αυτής.
Αριστεροί βερμπαλισμοί και βαρύγδουπες αναφορές στην αξία της Αριστεράς(!) που προφανώς θεωρήθηκαν αναγκαία «επιχειρηματολογία» για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους –κυρίως μεταξύ τους.
Η κορυφαία μάλιστα αφοριστική φράση ανήκει στον μετεγγραφέντα από το πιο κάτω ράφι του ΠΑΣΟΚ κ. Σπίρτζη ο οποίος έχει ξεχάσει τις κωλοτούμπες του αρχηγού του όταν ανέπτυξε στους Συνέδρους το ανέκδοτο, ότι «οι αξίες της Αριστεράς δεν είναι για να αλλάζουν κάθε εξάμηνο τα συμφωνηθέντα»!! Πόσο λαοπλάνοι αλλά και πόσο αυτοϊκανοποιημένοι μπορεί να είναι;
Σε μία κρίσιμη στιγμή που η κοινωνία περιμένει να ακούσει προτάσεις για όσα αντιμετωπίζει, οι συγκεκριμένοι αριστεροί «της σημαίας ευκαιρίας» είτε έχουν τρικυμία εν κρανίω είτε επιχειρούν πάλι να παραπλανήσουν τον κόσμο σε σχέση με αυτό που πραγματικά είναι. Πολιτικοί τυχοδιώκτες, ερασιτέχνες και κυρίως μνησίκακοι. Αυτοί που για να επικρατήσουν μπορούν μόνο, αν δεν υπάρχει αντίπαλος. Γι΄αυτό ήθελαν τους πολιτικούς τους αντιπάλους να τους βάλουν στην φυλακή ή να ελέγξουν τους αρμούς της εξουσίας –δικές τους οι εκφράσεις- αναδεικνύοντας έτσι τις απολυταρχικές τους αντιλήψεις. Τις αντιλήψεις αυτές που η πολιτική εγκυκλοπαίδεια, στο σχετικό
λήμμα έχει την λέξη φασισμός.
