Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Φρονώ ότι δεν θ’ αργήσει η ώρα που η Ευρώπη –εν συνόλω– θ’ ανοίξει τον φάκελο της ενεργειακής σύνδεσης της Γερμανίας με τη Ρωσία. Μέσα σ’ αυτόν πρέπει να υπάρχουν πολλοί σκελετοί. Πιθανότατα μέσω αυτών και των συμφωνιών Σρέντερ και Μέρκελ η Γερμανία κατάφερε να γίνει το υπερωκεάνιο της Ευρώπης. Ομως, αν αυτοί οι φάκελοι ανοίξουν, ίσως κλυδωνιστεί η Ευρώπη. Ζήτημα που σήμερα απαιτεί προσοχή.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι ο Ευρωπαίος πολίτης δεν πρέπει να μάθει τι έχει συμβεί. Δηλαδή να μάθουμε όλοι αν υπάρχει –ορισμένοι ορκίζονται ότι υπάρχει– κάποιο προνομιακό τιμολόγιο που κατέστησε τη Γερμανία ηγέτιδα δύναμη.
Οταν, λοιπόν, με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, η Ευρώπη είναι ηττημένη από τον πόλεμο στην Ουκρανία και ουδείς γνωρίζει πώς θα βγει ο ερχόμενος χειμώνας, σιγά σιγά πρέπει να ερευνώνται και απαντώνται τα διάφορα ερωτήματα. Πολύ περισσότερο αφού έχουμε πλέον ως δεδομένα τις μεγάλες ενεργειακές επιπτώσεις, τους κλυδωνισμούς στις οικονομίες, την άνοδο του πληθωρισμού, τη σχεδόν βέβαιη φτωχοποίηση, πιθανότατα και επισιτιστικά προβλήματα.
Θα είχε ισχύ η Ρωσία αν δεν είχε οποιαδήποτε στενότερη σχέση με τη Γερμανία, έναντι όλης της άλλης Ευρώπης; Θα μπορούσε ο Πούτιν να εκβιάζει όλη την Ευρώπη; Θα μπορούσε η Γερμανία να κουνάει το δάχτυλο σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη;
Και τι θα συμβεί τώρα που η Γερμανία αναζητεί τρόπους να περιορίσει την κατανάλωση της ενέργειας και ο «Πράσινος» υπουργός Οικονομίας σκίζει την περιβαλλοντική ατζέντα του, σκεπτόμενος να επιστρέψει στην παραγωγή ενέργειας από χάλυβα; Ή από πυρηνική ενέργεια;
Ξέρετε κάτι; Οι πιθανότατες προνομιακές τιμές της Γερμανίας στη ρωσική ενέργεια δεν είναι επτασφράγιστο μυστικό. Στις Βρυξέλλες, στη Ρώμη, στο Παρίσι, στην Αθήνα, στη Μαδρίτη το συζητούν καιρό τώρα. Δυστυχώς μόνο χαμηλοφώνως.
Σήμερα, η Γερμανία, στην πιο δύσκολη θέση από όλη την Ευρώπη, ζητεί αλληλεγγύη από όλους εκείνους που τους κουνούσε το δάχτυλο. Καλά κάνει. Αυτό σημαίνει ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Ομως κάποιοι –ομολογώ δεν ξέρω ποιοι μπορεί να είναι αυτοί– οφείλουν να της υπενθυμίσουν ότι δεν μπορεί όλη η Ευρώπη να πληρώνει τους λογαριασμούς του ενός και στην «ανάποδη» να του προσφέρουν και τριαντάφυλλα.
Είναι βέβαιο ότι πρέπει να στηριχτεί η Γερμανία αφού η κρίση της θα συμπαρασύρει πολλά. Δεν πρέπει όμως να ξεχνιόμαστε. Τόσο τώρα όσο και στην επόμενη ημέρα…
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”
