Το να «πωρώνεις» το πολιτικό ακροατήριό σου είναι θεμιτό στον βαθμό που διατηρείς την αξιοπρέπειά σου. Ουδείς διαφωνεί σε αυτό. Αλλωστε η πόλωση φέρνει ψήφους και η χαλαρότητα οδηγεί στον κατήφορο. Στην πόλωση υπάρχει μία λεπτή γραμμή, την οποία εάν διαβείς γίνεσαι περίγελως της πολιτικής σκηνής και παρίας του σιναφιού σου. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει απλώς διαβεί αυτήν τη λεπτή γραμμή, αλλά την έχει αφήσει μίλια πίσω του. Η κανονικοποίηση της χυδαιότητας δεν είναι και δεν πρόκειται να γίνει άσκηση πολιτικής. Το να βρίζεις τους πάντες δεν σε πάει μακριά. Χαϊδεύει μεν τα αυτιά ενός μικρού κομματικού ακροατηρίου, αλλά στο ευρύ κοινό σε κάνει από αδιάφορο έως αντιπαθή. Διότι το ευρύ κοινό ξέρει ότι τα νταηλίκια δεν περνάνε. Και ξέρει ότι όποιος χυδαιολογεί, χυδαιολογεί επειδή δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο. Υπάρχει χαοτική πολιτισμική διαφορά μεταξύ του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και της κυβέρνησης. Το ζητούμενο λοιπόν είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσει να σουλουπώσει κάπως την εικόνα του και να πάει αξιοπρεπώς σε εκλογές. Αμφιβάλλω…
Βρετανική συνδρομή
Το 2017, η «Καθημερινή» δημοσιεύει ρεπορτάζ του Γιάννη Σουλιώτη για τη σύσταση και λειτουργία και «μίας δεύτερης ΕΥΠ» στην Ελληνική Αστυνομία με έδρα το Περιστέρι, υπό την ονομασία «Διεύθυνση Διαχείρισης και Ανάλυσης Πληροφοριών (ΔΙΔΑΠ)». Η ΔΙΔΑΠ δημιουργήθηκε τέλη του 2014. Το 2016 εξασφάλισε κονδύλι ύψους 820.000 ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Εσωτερικής Ασφάλειας για την «προμήθεια εξειδικευμένου λογισμικού διασύνδεσης βάσεων δεδομένων». Πλέον, η υπηρεσία διαθέτει σύστημα επισυνδέσεων τηλεφωνικών κλήσεων, όπως η ΕΥΠ. Οπως αναφέρει το ρεπορτάζ, υψηλόβαθμος αξιωματούχος του υπουργείου αποκάλυψε στην «Κ» ότι, με τη συνδρομή Βρετανών εμπειρογνωμόνων, το σύστημα άρσης απορρήτου της υπηρεσίας, ο λεγόμενος «κοριός», αναβαθμίζεται όχι μόνο σε ό,τι αφορά τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις, αλλά και με την τεχνολογία γεωεντοπισμού, η οποία διευκολύνει και τις φυσικές παρακολουθήσεις «στόχων». Τα θυμίζω όλα αυτά διότι παρατήρησα ένα άρθρο στην «Αυγή» ότι ο πρωθυπουργός βλέπει «εν κρυπτώ» Βρετανούς εμπειρογνώμονες για την αλλαγή του επιχειρησιακού πλαισίου της ΕΥΠ και η εφημερίδα ζητεί επιτακτικά τα στοιχεία των ατόμων αυτών, προφανώς για να τους κάνει έλεγχο!
O Γιάννης «έδινε»…
Τα όσα ήδη έχουν αποκαλυφθεί στον Τύπο για το «μαγαζί» φυσικών και τηλεφωνικών παρακολουθήσεων που είχε στηθεί στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ –και τα όσα ακούγεται ότι έρχονται τις επόμενες ημέρες– επιβεβαιώνουν αυτό που όλοι ήδη γνωρίζαμε: ότι επί τέσσερα χρόνια η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών είχε μεταβληθεί σε έναν μηχανισμό υποκλοπών συνομιλιών των πάντων, ακόμα και υπουργών της ίδιας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Στο στόχαστρο είχαν τεθεί πολιτικοί, δημοσιογράφοι, ξένοι παράγοντες και ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί. Το «δεν φαντάζεσαι τι μας έχει δώσει ο Γιάννης» που ακούγεται να λέει ο Νίκος Παππάς στον Μιωνή στις περίφημες κασέτες, αναφερόμενος στον διοικητή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, είναι η κορυφή του παγόβουνου μιας εξαιρετικά δυσώδους ιστορίας που μόλις άρχισε να ξετυλίγεται.
…αλλά έτρωγε πόρτα
Στις συνομιλίες εκείνες, ο Νίκος Παππάς χαρακτήριζε τον Γιάννη Ρουμπάτη «τζέντλεμαν» και «δολοφόνο με αγγελικό πρόσωπο» και όχι απλώς «ένας κατσαπλιάς που τον βάλαμε να καλωδιώνει αντιπάλους μας». Ηταν τέτοια η… δράση του «τζέντλεμαν» λοιπόν που ήδη έχουμε δύο μαρτυρίες σύμφωνα με τις οποίες είχε απαγορευτεί η είσοδος της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών σε δημόσια κτήρια ύψιστης σημασίας. Η μία προήλθε χθες από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία δήλωσε στο ραδιόφωνο των «Παραπολιτικών» ότι ρητά είχε απαγορεύσει την είσοδο μυστικών υπηρεσιών στο Κοινοβούλιο και η δεύτερη προέρχεται σε ανύποπτο χρόνο (15.10.2018, ρ/φ Παραπολιτικά) από τον μακαρίτη Γιώργο Τράγκα, ο οποίος είχε δηλώσει ότι ο Πάνος Καμμένος είχε απαγορεύσει την είσοδο στο Πεντάγωνο του ίδιου του Γιάννη Ρουμπάτη.
Το θέμα των παρακολουθήσεων στο Ευρωκοινοβούλιο
Διαβάζω διθυραμβικά άρθρα για την εξέταση από το Ευρωκοινοβούλιο της υπόθεσης των νομίμων παρακολουθήσεων της ΕΥΠ και των παράνομων υποκλοπών από διάφορα λογισμικά που κυκλοφορούν στην αγορά. Ο Τύπος της αντιπολίτευσης κάνει λόγο για «Βατερλό» του ίδιου του πρωθυπουργού και «καταιγισμό αρνητικών σχολίων». Διαβάζω λοιπόν ότι «ο διασυρμός σχετικά με το σκάνδαλο των υποκλοπών επιβεβαιώθηκε σε όλο του το φάσμα» και «λιγοστοί υποστήριξαν την κυβέρνηση».
Επί της αρχής, και για να τεθεί το ζήτημα στις πραγματικές διαστάσεις του, το Ευρωκοινοβούλιο συζητεί το θέμα των παράνομων παρακολουθήσεων με λογισμικά κατασκοπείας και ουδόλως ασχολείται με τις νόμιμες παρακολουθήσεις που κάνουν οι μυστικές υπηρεσίες των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αυτό άλλωστε αποτυπώθηκε και στην απόφαση της ΕΕ να εισαγάγει νέο θεσμικό πλαίσιο για την προστασία των δημοσιογράφων από παρακολουθήσεις, από το οποίο όμως θα εξαιρούνται ρητά «οι παρακολουθήσεις που κάνει ένα κράτος για λόγους εθνικής ασφάλειας και για τη διακρίβωση σοβαρών εγκλημάτων» (EU aims to shield media from state interference, Politico, 8.9.2022).
Κατά τα λοιπά, δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω τις συμπαθητικές απόπειρες των ευρωβουλευτών των ευρω-ομάδων των Σοσιαλιστών και της Αριστεράς. Με διαφαινόμενη την πανευρωπαϊκή συρρίκνωση της επιρροής της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς στα εθνικά Κοινοβούλια των κρατών-μελών, θεωρούν ότι μία πόλωση της εκλογικής πελατείας θα ανακόψει κάπως την κατρακύλα και θα επαναφέρει το «προοδευτικό σκορποχώρι» στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.
Δυστυχώς, αυτά τα τρικ δεν πιάνουν πλέον. Η υπόθεση της παρακολούθησης Ανδρουλάκη είναι όντως κομβικό σημείο, αλλά όχι για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό. Για τον τρόπο που ένα κυρίαρχο κράτος προασπίζεται την εθνική του ασφάλεια. Ολα τα υπόλοιπα είναι μικροκομματικές και χοντροκομμένες τακτικές αλίευσης ψήφων από ευήθεις. Τελεία και παύλα. Και πάμε παρακάτω…
