Υπερπαραγωγή του Netflix
Ποσώς απασχολεί τον ΣΥΡΙΖΑ το θέμα της «διολίσθησης των θεσμών», η «διακινδύνευση της Δημοκρατίας» ή οποιαδήποτε άλλη βαρύγδουπη έκφραση που περιλαμβάνει τουλάχιστον μία άγνωστη λέξη για τη συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων του, από το θέμα των παρακολουθήσεων της ΕΥΠ ή των υποκλοπών από παράνομα λογισμικά κατασκοπείας. Το μόνο ζήτημα για το οποίο ανακινήθηκε το όλο θέμα είναι ξεκάθαρα γιατί κάποιος τους έπεισε ότι έτσι θα τρωθεί δημοσκοπικά το πρόσωπο του πρωθυπουργού, θα δημιουργηθεί ρήγμα στη συνοχή της Κ.Ο. της Ν.Δ., θα αναγκαστεί να παραιτηθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης και θα διοριστεί πρωθυπουργός η Ολγα Κεφαλογιάννη για να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές με τη Ν.Δ. σε βαθιά κρίση και εσωστρέφεια. Και κάπως έτσι, το εκλογικό σώμα θα επέλεγε «προοδευτική διακυβέρνηση». Ως υπερπαραγωγή του Netflix σίγουρα θα έκανε μεγάλη επιτυχία. Στην πραγματική ζωή, πάντως, η προσγείωση ήρθε απότομα και μάλλον ανωμάλως. Μέχρι και το Politico –που τόσο εκθειάζουν οι σύντροφοι– δημοσίευσε προχθές δημοσκόπηση σύμφωνα με την οποία η Ν.Δ. προηγείται κατά 8 μονάδες. Αυτά…
Σοσιαλιστικός δάκτυλος
Σε μια αποστροφή του λόγου του κατά τη διάρκεια της συνέντευξης στη ΔΕΘ, ο πρωθυπουργός άφησε να εννοηθεί ότι για τα ενορχηστρωμένα αρνητικά για τη χώρα μας δημοσιεύματα στον διεθνή Τύπο το τελευταίο διάστημα έχουν βάλει το χεράκι τους και οι σοσιαλιστές με τις γνωριμίες τους. Οπως δήλωσε: «Δεν θα δεχθώ καμία αμφισβήτηση των δημοκρατικών διαπιστευτηρίων της κυβέρνησης από κανέναν που το κάνει με ξεκάθαρα πολιτικά κίνητρα, είτε βρίσκεται εντός είτε εκτός Ελλάδος» και πρόσθεσε: «Γιατί και εκτός Ελλάδος μπορεί να κρύβονται δυνάμεις που είναι εκτός ΕΛΚ και βρίσκουν ευκαιρία να πλάσουν εικόνα για την Ελλάδα η οποία είναι ψεύτικη». Η αναφορά αυτή, αν και δεν σχολιάστηκε από κανέναν, ούτε καν από αυτούς που συνήθως «έχουν τη μύγα και μυγιάζονται», είναι χαρακτηριστική τού πώς δημιουργούνται κατά παραγγελία τέτοια «δημοσιεύματα». Τελευταίο παράδειγμα, η έκταση που πήρε το θέμα των 38 μεταναστών σε νησίδα στον Εβρο. Το θέμα δημοσιεύτηκε και σε «σοβαρά διεθνή μέσα» σε μία απονενοημένη προσπάθεια ευθυγράμμισης με την τουρκική ρητορική. Ωστόσο αποδείχτηκε χυδαίο fake news.
Τα ρωσικά ρούβλια…
Το απόγευμα της περασμένης Τρίτης το State Department ανακοίνωσε διά τηλεγραφήματος ότι οι μυστικές υπηρεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής τεκμηρίωσαν και κατέχουν αδιάσειστα στοιχεία για εκτεταμένες χρηματοδοτήσεις, άνω των 300.000.000 δολαρίων, του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν σε ευρωπαϊκά κόμματα για την αύξηση της επιρροής του Κρεμλίνου στη γηραιά ήπειρο. Μάλιστα, γίνεται λόγος για «πάνω από 24 χώρες». Στο τηλεγράφημα δεν αναφέρονται ονομαστικά οι χώρες αυτές, αλλά τονίζεται ότι τα στοιχεία που διαθέτει η αμερικανική πλευρά είναι τεκμηριωμένα και βασίζονται σε ροές χρήματος και αδιάσειστα δεδομένα. Αυτό που επίσης δεν αναφέρει η ανακοίνωση είναι η ενημέρωση και η στενή συνεργασία των αρμοδίων διωκτικών αρχών των χωρών της λίστας (στην Ελλάδα π.χ. αρμόδια είναι η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών) για τη διαλεύκανση της σκοτεινής και δυσώδους αυτής υπόθεσης.
…και οι δούρειοι ίπποι
Ωστόσο, ουδείς πέφτει πλέον απ’ τα σύννεφα. Σε ανύποπτο χρόνο το 2017, είχε εκδοθεί εμπεριστατωμένη ανάλυση του διεθνούς think tank Atlantic Council υπό τον τίτλο «The Kremlin’s trojan horses – Russian Influence in Greece, Italy and Spain» (Οι δούρειοι ίπποι του Κρεμλίνου – Ρωσική επιρροή σε Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία). Η 36 σελίδων ανάλυση, η οποία είναι εύκολα προσβάσιμη για όλους στο Διαδίκτυο, καταλήγει στο εξής εύληπτο συμπέρασμα: Στην Ελλάδα, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Χρυσή Αυγή υπηρετούν πιστά τις θέσεις και την πολιτική του Κρεμλίνου και του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν. Στο ίδιο συμπέρασμα είχε καταλήξει και έρευνα του εγκυρότατου «Economist» τον Φεβρουάριο του 2015 («Unsuitable friends»). Δεν γνωρίζω αν αυτή η πρόθυμη «υπηρεσία» παρέχεται δωρεάν. Αυτά θα μας τα πει και ελπίζουμε ότι θα αποκαλύψει η έρευνα…
Η δημοσιογραφική έρευνα στα… καλύτερά της
Διαβάζω κατασκοπευτικού τύπου έρευνα της Deutsche Welle με βαρύγδουπο τίτλο «Παραβιάζεται κοινοτικό δίκαιο στα ελληνοτουρκικά σύνορα;» και χρηματοδότηση από το «Ιδρυμα Πούλιτζερ». Κατ’ αρχάς αναρωτιέμαι εάν το «Ιδρυμα Πούλιτζερ» είναι το ίδιο ίδρυμα στο οποίο αυτοπροτάθηκε ο Αλεξάντερ Κλαπ για βραβείο δημοσιογραφίας, του οποίου η σχέση με τα βραβεία δημοσιογραφίας «Πούλιτζερ» είναι όση η σχέση μιας κουτσομούρας με το ποδήλατο. Ωστόσο, για την οικονομία του χώρου, το ξεπερνώ.
Κατά τη συντάκτρια της έρευνας, η Ελλάδα και η Ε.Ε. διοχέτευσαν εκατομμύρια ευρώ σε ένα σύστημα επιτήρησης συνόρων με στόχο να «σωθούν ζωές» στα σύνορα του Εβρου. Ωστόσο, η έρευνα καταλήγει ότι οι ελληνικές αρχές αποτυγχάνουν να χρησιμοποιήσουν το νέο σύστημα για έρευνα και διάσωση διότι «δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν μια ομάδα 38 αιτούντων άσυλο που ήταν εγκλωβισμένοι σε μια νησίδα στον ποταμό Εβρο για εβδομάδες».
Η έρευνα παρουσιάζει το «πρόσφατα διευρυμένο δίκτυο πυλώνων ΑΒΒS που χρηματοδοτείται εν μέρει μέσω του ταμείου εσωτερικής ασφάλειας της Ε.Ε.». Μάλιστα, για να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς της, η συντάκτρια δημοσιεύει στον λογαριασμό της στο twitter έναν χάρτη της συνοριακής γραμμής από το google maps, στον οποίο η ίδια (;) έχει μαρκάρει τη θέση του πυλώνα και ισχυρίζεται ότι το σύστημα απέτυχε να εντοπίσει τους μετανάστες που ήταν «μόλις δύο χιλιόμετρα μακριά», καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι τα ευρήματα της έρευνας θέτουν σε αμφισβήτηση ότι το σύστημα μπορεί να επιτηρήσει τα σύνορα.
Υπάρχει ωστόσο ένα μικρό πρόβλημα: Οι πύργοι επιτήρησης του ABBS βρίσκονται στη Ζώνη Ασφάλειας Προκάλυψης (ΖΑΠ), δηλ. στο εδαφικό τμήμα που εκτείνεται από τη γραμμή των συνόρων και 500 μέτρα προς το εσωτερικό της χώρας και αποτελεί απαγορευμένη ζώνη (Α.Ζ.). Η είσοδος σε Α.Ζ. απαγορεύεται ρητώς σε ιδιώτες (ακόμη και για θήρα). Κατά τούτο, η ιδιωτική χαρτογράφηση και η δημοσιοποίηση της θέσης των πύργων επιτήρησης των συνόρων απαγορεύεται για λόγους εθνικής ασφάλειας και αποτελεί ποινικό αδίκημα διωκόμενο σε βαθμό κακουργήματος.
