Φλεγματική παρέμβαση
Στη χώρα μας υπάρχουν οι «συνταγματολόγοι», οι συνταγματολόγοι και ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Φίλιππος Κ. Σπυρόπουλος. Για όσους δεν γνωρίζουν, τα συγγράμματα Συνταγματικού Δικαίου του κ. Σπυρόπουλου διδάσκονται και στις τρεις Σχολές Νομικής της χώρας μας, ως εκ των ων ουκ άνευ. Χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς περισπούδαστες και μακροσκελείς νομικίστικες αναλύσεις, με ένα απλό γράμμα αναγνώστη δέκα γραμμών στην «Καθημερινή», ο κ. Σπυρόπουλος παρενέβη και με φλεγματικό χιούμορ έδωσε τη λύση στο «μείζον πολιτικό ζήτημα» των ημερών. Να προστεθεί στην επόμενη συνταγματική αναθεώρηση διάταξη ως εξής: «Ο πρωθυπουργός παραιτείται υποχρεωτικώς, αν αυτό αποφασισθεί από την κοινότητα των συνταγματολόγων. Νόμος ορίζει τις προϋποθέσεις, τη διαδικασία και την απαιτούμενη πλειοψηφία για τη λήψη της σχετικής απόφασης», συνεχίζοντας ότι «στην αιτιολογική έκθεση καλόν θα ήταν να αναφερθεί ότι η νέα διάταξη υπαγορεύεται, μεταξύ άλλων, και από την πλατωνική σκέψη περί του κύρους της γνώμης των επαϊόντων («Απολογία Σωκράτους», «Κρίτων»)». Η τοποθέτηση του κ. Σπυρόπουλου είναι δηλωτική της διαφοράς μεταξύ αμιγούς νομικής άποψης και άκρατης και κενής περιεχομένου πολιτικολογίας.
Από το… αφτί και στο Τμήμα
Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο «Ελλάδα 24», ο Παναγιώτης Λαφαζάνης δήλωσε ότι εκτός της ΕΥΠ, τον παρακολουθούσε και το διαβόητο Τμήμα Προστασίας Κράτους του Δημοκρατικού Πολιτεύματος. Το Τμήμα αυτό ανήκει στην Κρατική Ασφάλεια και από αρχής της ίδρυσής του το 2001, η Αριστερά θεωρούσε ότι θυμίζει τις εποχές που η Ασφάλεια με πρόσχημα «τους εχθρούς του Κράτους» παρακολουθούσε τους πάντες. Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι ότι το Τμήμα αυτό ιδρύθηκε με το ΠΔ 1/2001 επί Σημίτη, ανέλαβε ευρεία δράση το 2011 επί ΠΑΣΟΚ (ΠΔ 42/2011), με το πρόσχημα της αποσταθεροποίησης λόγω των μνημονίων, και ανασυστάθηκε με την παρ. β΄ του άρθρου 7 του π.δ. 7/2017, επί της εθνοσωτηρίου κυβερνήσεως Τσίπρα – Καμμένου. Μάλιστα, στην περίπτωση Λαφαζάνη, η παρακολούθηση του τέως υπουργού από το εν λόγω Τμήμα είναι αυταπόδεικτη διότι τον Σεπτέμβριο του 2018 εκλήθη στη συγκεκριμένη υπηρεσία για να δώσει εξηγήσεις (!) στο πλαίσιο δικογραφίας που σχηματίστηκε στη βάση στοιχείων από υλικό μαγνητοσκόπησης συνεργείου αποτελούμενου από 4 αστυνομικούς της Ασφάλειας (!), όπως καταγράφουν δημοσιεύματα του 2018.
Ελβετικό τυρί ή φέτα;
Διαβάζω το χθεσινό πρωτοσέλιδο της «Εφημερίδας των Συντακτών» για την υπόθεση της παρακολούθησης Σαγιά – Πιτσιόρλα και τον υπέρτιτλο «Καταρρέει ο αντιπερισπασμός της κυβέρνησης». Ωστόσο, το ρεπορτάζ στις μέσα σελίδες περιγράφει το χρονικό της υπόθεσης από το 2013, αλλά αποφεύγει εντέχνως να αγγίξει το θέμα της απευθείας παρακολούθησης των πολιτικών κατά την περίοδο ΣΥΡΙΖΑ, όπως προκύπτει από τις εκθέσεις απομαγνητοφώνησης. Τέλος πάντων, αυτά θα τα βρουν οι αρμόδιοι. Το ζήτημα είναι άλλο: Στο ρεπορτάζ περιλαμβάνεται και αντίγραφο εγγράφου με βαθμό ασφαλείας «εμπιστευτικό», τον ίδιο βαθμό δηλαδή που είχε και το έγγραφο που παρουσίασε ο Τάκης Θεοδωρικάκος για να διαλύσει το αφήγημα της «ελληνικής» νησίδας στον Εβρο. Τότε, η δημοσιοποίηση εμπιστευτικού εγγράφου χαρακτηρίστηκε από την εφημερίδα «ελβετικό τυρί» (25.8.2022), σήμερα τι είναι; Φέτα;
Η υπόθεση ΠΙΜΑΝΑ
Εχει άριστη πληροφόρηση το ρεπορτάζ της «Εφημερίδας των Συντακτών» για το ότι η υπόθεση της αγοραπωλησίας εκτάσεων γης από την PIMANA SA, μια εταιρεία συμφερόντων Κατάρ, εκκίνησε το 2013 με την εξαγορά της νησίδας Οξυά. Σημειωτέον ότι το καθεστώς ιδιοκτησίας της νησίδας, όπως και η νομιμότητα της αγοραπωλησίας δεν αμφισβητήθηκε ποτέ από κανέναν, ωστόσο η τουριστική επένδυση (την οποία είχε αναλάβει το αρχιτεκτονικό γραφείο Αγιοστρατίτη) δεν προχώρησε λόγω διαφόρων εμποδίων, ένα εκ των οποίων ήταν και ο χαρακτηρισμός ή μη της νησίδας ως ζώνης NATURA. Το περίεργο της υπόθεσης, ωστόσο, είναι ότι σε καμία δικογραφία δεν περιλαμβάνονται οι εκθέσεις απομαγνητοφώνησης των συνομιλιών Σαγιά – Πιτσιόρλα που ήρθαν στη δημοσιότητα. Και είναι και λογικό. Συνήθως στις δικογραφίες περιλαμβάνονται εκθέσεις απομαγνητοφώνησης νομίμων επισυνδέσεων.
Η «καούρα» του ΣΥΡΙΖΑ για τους καναλάρχες
Η κυβέρνηση αποφάσισε να εξορθολογίσει τη ρύθμιση του «νόμου Παππά» για το προσωπικό των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών ορίζοντας ότι στα 400 άτομα ελάχιστου προσωπικού που προβλέπονται, προσμετράται και το προσωπικό των συνδεδεμένων και των ανεξαρτήτων εταιρειών παραγωγής που απασχολούνται αποκλειστικά για τον συγκεκριμένο πάροχο. Μια ρύθμιση απολύτως λογική για όσους αντιλαμβάνονται τι σημαίνει «εξωτερική παραγωγή» στα κανάλια.
Τα σωματεία των εργαζομένων διαφώνησαν διότι επιθυμούν το σύνολο του προσωπικού να είναι «εσωτερικό» στο κανάλι και την περασμένη Τρίτη κήρυξαν 24ωρη απεργία. Ποιος βγήκε να «σφιχταγκαλιάσει» την απεργία; Μα φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ. Ναι, ο ΣΥΡΙΖΑ του «νόμου Παππά», που επιχείρησε να αφήσει μόλις τέσσερα ιδιωτικά κανάλια και να πετάξει κλοτσηδόν τους εργαζομένους στον δρόμο. Ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έμεινε μόνο στις αγκαλιές με τα σωματεία. Είπε και κάτι άλλο ενδιαφέρον. Οτι η κυβέρνηση κάνει «δώρο» στους καναλάρχες τη μείωση προσωπικού.
Επειδή στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί, θα θυμίσω ένα δώρο στους καναλάρχες που αποτυπώνεται με οικονομικά μεγέθη. Μετά το χαστούκι του ΣτΕ, για την αδειοδότηση των έξι σταθμών πανελλήνιας εμβέλειας, ορίστηκε τίμημα 35 εκατομμυρίων ευρών, καταβλητέο σε δέκα ισόποσες ετήσιες δόσεις. Δηλαδή το Δημόσιο προσδοκούσε ετήσια έσοδα 21 εκατομμυρίων ευρώ (6×3,5) για μία δεκαετία.
Λάθος! Με «αεροπορικού τύπου» τροπολογία που εντάχθηκε σε άσχετο νομοσχέδιο για τη ρύθμιση της αγοράς παιγνίων (άρθρο 12 ν. 4499/2017), ο Νίκος Παππάς μείωσε τον φόρο διαφήμισης από το 20% που ίσχυε επί δεκαετίες, στο 5%. Οπως διαπίστωνε η υπ’ αριθμ. 318/60/2017 Εκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, που συνόδευε την τροπολογία, η φαινομενικά αθώα αυτή ρύθμιση «επιφέρει ετήσια μείωση εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού περίπου 20 εκατομμυρίων».
Συμπέρασμα: Η πολυθρύλητη αδειοδότηση των καναλιών και η καραμέλα «ο ΣΥΡΙΖΑ έβαλε τους καναλάρχες να πληρώσουν» πήγε περίπατο, αφού το κόμμα της Κουμουνδούρου επέλεξε συνειδητά να μηδενίσει τα έσοδα από τις άδειες διά της πλαγίας.
