Αποκλεισμών το ανάγνωσμα
Διαβάζω ότι για τέταρτη χρονιά αποκλείστηκε η εφημερίδα «Documento» από τη συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ και αυτό, κατά την εφημερίδα, επιβεβαιώνει «τον υπεροπτικό και λουδοβίκειο τρόπο που αντιμετωπίζει (ενν. ο πρωθυπουργός) την ενημέρωση, τα media και τους δημοσιογράφους». Επειδή, ωστόσο, δεν γεννηθήκαμε όλοι στις 7 Ιουλίου 2019 που έγινε η ΝΔ κυβέρνηση, θα θυμίσω δύο περιστατικά που μαρτυρούν κάτι χειρότερο από «αποκλεισμό». Αποδεικνύουν ποδηγέτηση της ελευθερίας του Τύπου, των αρχών της δημοσιογραφίας και της συνταγματικά κατοχυρωμένης ελευθερίας της έκφρασης. Η πρώτη αφορά την εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», η οποία σε κάθε συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ έβγαζε ανακοίνωση ότι δεν συμμετέχει λόγω συστηματικού αποκλεισμού από τη διαδικασία ερωτήσεων, και η δεύτερη του δημοσιογράφου του «Αθήνα 9,84», Γιώργου Κατσίγιαννη, ο οποίος το 2018 κατήγγειλε ότι έπρεπε να «παρακαλέσει το γραφείο του πρωθυπουργού» για να είναι στη λίστα των δημοσιογράφων που θα απηύθυναν ερώτηση στον Τσίπρα, η οποία έπρεπε να είχε ήδη σταλεί στους συνεργάτες του για να ετοιμαστεί η απάντηση σε σκονάκι, κάνοντας λόγο «για ταπεινωτικό εξευτελισμό».
Φεστιβάλ «νεολαίας»
Δύο παρατηρήσεις από το φεστιβάλ της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ. Η πρώτη έχει να κάνει με το «δρώμενο» της Ελληνοφρένειας, η οποία καίτοι αυτοδιαφημίζεται ως αμιγώς κομμουνιστική, δέχτηκε να συμμετάσχει στο φεστιβάλ ενός κόμματος που έχει ταυτιστεί στη συνείδηση της κοινωνίας ως σκληρά μνημονιακό και κατ’ επίφαση αριστερό. Στη σκηνή εμφανίστηκε ο Τσολιάς της Ελληνοφρένειας να τραγουδά παραφρασμένο ένα τραγούδι του Βασίλη Καρρά με υβριστικούς στίχους για τον πρωθυπουργό. Θα πείτε «ας μην είμαστε υπερβολικοί, σάτιρα κάνει». Το τραγούδι, ωστόσο, συνοδεύτηκε από μία φωτογραφία του Πούτιν στο video wall με υπότιτλο το γνωστό σύνθημα που προσπαθεί ανεπιτυχώς να κάνει trend ο ΣΥΡΙΖΑ. Το απαράδεκτο δεν είναι το σύνθημα αυτό καθαυτό, αλλά η επιλογή να μπει με φωτογραφία του Πούτιν, κλείνοντας το μάτι ότι «εμείς είμαστε με τον Βλαδίμηρο» που σκοτώνει, βιάζει και προσπαθεί να αναστήσει τη ρωσική αυτοκρατορία για να φορέσει στέμμα. Η δεύτερη είναι η αφελέστατη απόπειρα του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος μιλώντας μεν στο φεστιβάλ «νεολαίας», αλλά σε κοινό συνταξιούχων, τόνισε την ανάγκη μετατροπής των «γηπεδικών συνθημάτων» σε πολιτικά.
Ο εκλογικός νόμος…
Ο πρωθυπουργός, ζυγίζοντας όλες τις περιστάσεις και τις συνθήκες, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου στη συνέντευξη Τύπου στο Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο, απέκλεισε κατηγορηματικά την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Παρά τις εισηγήσεις του στενού πυρήνα των συνεργατών του, ο πρωθυπουργός εκτίμησε ότι τα οφέλη από μία νέα επέμβαση στο εκλογικό σύστημα που η κυβέρνησή του θέσπισε θα είναι περιορισμένα σε σχέση με το πολιτικό μήνυμα της ανασφάλειας που θα εξέπεμπε. Αντιθέτως, η προσφυγή στις κάλπες με το ισχύον σύστημα θα θέσει σε εκλογικό συναγερμό και θα κινητοποιήσει το σύνολο των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας και μέρος των ψηφοφόρων του κέντρου, σφυροκοπώντας ανελέητα το ΠΑΣΟΚ από τα δεξιά.
…και η τερατογένεση
Και τούτο γιατί σε διαφορετική περίπτωση μπορούμε να γίνουμε μάρτυρες μιας «πολιτικής τερατογένεσης» καθώς υπάρχει η (αριθμητική έστω) πιθανότητα να δούμε μία «πολιτική τερατογένεση», μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ – ΜέΡΑ25 – ΚΚΕ. Και πρόκειται για τερατογένεση διότι μια κυβέρνηση χωρίς τον νικητή των εκλογών είναι κοινωνικά ανεπίτρεπτη και θεσμικά απαράδεκτη. Το αυτό συμβαίνει και με τη συνθήκη να μην είναι πρωθυπουργός ο νικητής των εκλογών και να αναζητούνται ύποπτα «άλλες λύσεις». Με την απόφαση να μην αλλάξει ο εκλογικός νόμος, ο πρωθυπουργός επιβεβαιώνει την παντοδυναμία του και στοχεύει ακριβώς στο κέντρο και στην κρίσιμη μάζα των ψηφοφόρων που θα εκλέξουν την επόμενη κυβέρνηση του τόπου.
Τα πεπραγμένα φυγείν αδύνατον
Οι αποκαλύψεις του «Βήματος της Κυριακής» και των «Νέων» της Δευτέρας προκαλούν τρόμο και αποδεικνύουν περίτρανα ότι κατά τα έτη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η ΕΥΠ είχε στήσει ένα σύστημα παράνομων υποκλοπών και φυσικών παρακολουθήσεων πολιτικών στελεχών, διπλωματών, δημοσιογράφων, βουλευτών και υπουργών της ίδιας της κυβέρνησης. Μάλιστα αποδεικνύεται ότι ενώ ο αρμόδιος για την ΕΥΠ υπουργός Προστασίας του Πολίτη τελούσε σε πλήρη άγνοια για την παρακρατική δράση της ΕΥΠ, το Μέγαρο Μαξίμου και ο τότε πρωθυπουργός ενημερώνονταν κανονικά με πληροφοριακά δελτία, ένα εκ των οποίων –έκτασης έξι σελίδων– δημοσιεύουν οι δύο εφημερίδες.
Μεταξύ των υπό παρακολούθηση πολιτικών περιλαμβάνονται οι υπουργοί Αμυνας, Εξωτερικών, Ψηφιακής Πολιτικής και Προστασίας του Πολίτη, καθώς και ιδιώτης – κολλητός κορυφαίου υπουργού που ελέγχεται για διάφορες ποινικές υποθέσεις και «μαύρα ταμεία» και κάποια στιγμή εθεάθη στην Κύπρο. Η δικαιολογία παρακολούθησης είναι αν μη τι άλλο αστεία: ετέθησαν υπό «έμμεση παρακολούθηση» διότι επικοινωνούσαν με το οργανωμένο έγκλημα. Εάν αυτό ευσταθεί, το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο και αναζητείται απάντηση στην ερώτηση γιατί όλη η κυβέρνηση Τσίπρα συνομιλούσε με το οργανωμένο έγκλημα, σαν κοινά μέλη συμμορίας. Ωστόσο, πρόκειται για βλακώδη δικαιολογία.
Το εξίσου συνταρακτικό είναι ότι το «Βήμα» δημοσιεύει έγγραφο το οποίο απερίφραστα αναφέρει ότι οι υποκλοπές στα υπουργικά τηλέφωνα έχουν γίνει χωρίς καμία εισαγγελική έγκριση και είναι «παντελώς παράνομες», αποδεικνύοντας το μέγεθος και την έκταση του παρακρατικού μηχανισμού που είχε στήσει το δίδυμο ΕΥΠ – Μαξίμου. Μάλιστα, η εφημερίδα αναφέρει ότι μεταξύ βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ «κυκλοφορούν» και άλλα ομοειδή έγγραφα με υποκλαπείσες συνομιλίες!
Εκτός από το πεπρωμένο, δεν μπορείς να ξεφύγεις ούτε από τα πεπραγμένα σου. Αυτό τουλάχιστον θα έπρεπε να το ξέρουν όσοι ασχολούνται με την πολιτική και δη με την άσκηση εξουσίας.
