Οποιος είχε έστω και την παραμικρή αμφιβολία ότι ένα βαθιά άρρωστο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας άνοιγε προεκλογικές σαμπάνιες όταν μετρούσαν πτώματα στα Τέμπηκαλά θα κάνει να την ξεχάσει, μετά την Πύλο και τώρα με τις φωτιές... Μία από τις πιο σκληρές αλήθειες αναδύεται, μία ακόμα φορά, μέσα από τα αποκαΐδια που αφήνει πίσω της η πύρινη καταστροφή στη Δυτική Αττική και σε άλλες περιοχές. Ενας ολόκληρος υπόκοσμος από ανώνυμα, επώνυμα και ψευδώνυμα trolls.
Γράφει ο Κώστας Δημητράκος
Ανάμεσά τους, όμως, στους υπονόμους του Διαδικτύου κυκλοφορεί ακόμα ένα επικίνδυνο είδος: Αυτό που προσπαθεί να μεταμφιέσει σε πολιτική επιχειρηματολογία τη χυδαιότητα και την απανθρωπιά και να τη στρέψει εναντίον, ποιου άλλου, του Κυριάκου Μητσοτάκη, όπως έκανε σε όλη τη διάρκεια της μακράς προεκλογικής περιόδου, αλλά και ολόκληρης της περασμένης τετραετίας.
Την ώρα που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι κλεισμένο στο καβούκι τωνεσωκομματικών διαδικασιών και ασχολούμενο με άλλες μάχες χαρακωμάτων, όχι μόνο συνεχίζει να πορεύεται στο δρόμο του ηθικού και πολιτικού κατήφορου, αλλά τον ενισχύει κιόλας, καθώς η άρνησή του να καταδικάσει τις ιταμές φωνές που θεωρούν τις καταστροφικές φωτιές ως τιμωρία για το ποσοστό που έλαβε η Νέα Δημοκρατία στις διπλές εκλογές είναι προκλητική. Οσο προκλητική ήταν και η άρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να καταδικάσει επισήμως και να στείλει μήνυμα αποπομπής στους εμπνευστές και άλλων χυδαίων #hashtags σε όλη την προηγούμενη περίοδο, κάτι που εκ του αποτελέσματος φάνηκε ότι ήταν μία από τις σημαντικότερες αιτίες της ταπεινωτικής του διπλής ήττας.
Η στάση πολλών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να απέχουν διακριτικά από αυτήν τη χυδαιότητα θεωρήθηκε δείγμα πολιτικού πολιτισμού. Λάθος. Πολιτικός πολιτισμός δεν είναι η αποχή, όταν ο στόχος της χυδαιότητας και του διαδικτυακού λούμπεν υποκόσμου είναι ο πολιτικός σου αντίπαλος, η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Πολιτικός πολιτισμός είναι μόνο η καταδίκη ώστε να μη δημιουργείται έστω και η παραμικρή υποψία, πρώτον, ότι καλύπτεις ή υποδαυλίζεις αυτές τις συμπεριφορές και, δεύτερον, ότι αποβλέπεις στο πολιτικό όφελος.
Για παράδειγμα: «Οι σαραντατακατό και οι καλαναπάθετε όταν καίγεται το σύμπαν γύρω μας είναι ανεπιθύμητοι σε αυτό το προφίλ. Βάλτε την πολιτική σας σπέκουλα στο κουβαδάκι σας και σ’ άλλη παραλία», ανήρτησε η Ελενα Ακρίτα, ενώ σε σχόλιο πρόσθεσε πως δεν είναι ώρα για να γίνει ο απολογισμός των ευθυνών για τη φωτιά. Το #40takato είναι ειρωνικό #hasthag για το εκλογικό αποτέλεσμα της Νέας Δημοκρατίας.
Η στάση της κυρίας Ακρίτα προβλήθηκε ως τήρηση αποστάσεων. Μόνο που δεν είναι απλή πολίτις, πλέον.
Πολιτική ωριμότητα θα επιδείκνυε τόσο η ίδια όσο και τα άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αν απαιτούσαν από το Γραφείο Τύπου του κόμματος να εκδώσει και να αποστείλει μια σαφή ανακοίνωση καταδίκης. Που στρέφεται όχι μόνο κατά του θεσμικού ρόλου του πρωθυπουργού, αλλά, κυρίως, κατά της δημοκρατικής απόφασης των Ελλήνων πολιτών.
Στο μεταξύ, συνεχίζεται η προκλητική αμφισβήτηση του τηλεφωνικού αριθμού 112 και των μηνυμάτων για τις εκκενώσεις των περιοχών στις οποίες πλησίαζαν οι φλόγες, από τα φιλικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ ΜΜΕ όσο και από μεμονωμένες δημοσιογραφικές φωνές που σκοπίμως αδυνατούν να αντιληφθούν τη σπουδαιότητα αυτής της πανευρωπαϊκής διαδικασίας.
Το κραυγαλέο προχθεσινό πρωτοσέλιδο της «Εφημερίδας των Συντακτών» «Ενα είναι το σχέδιο – Εκκενώστε τη χώρα» προκάλεσε αντιπαραθέσεις σε υψηλούς τόνους, καθώς στηριζόταν σε ένα και μοναδικό επιχείρημα, σύμφωνα με το κύριο άρθρο της εφημερίδας: «Η Νέα Δημοκρατία και ο αρχηγός της το μόνο που έμαθαν στην τελευταία τετραετία και ειδικά από την τραγωδία στο Μάτι είναι να δίνουν εντολή εκκένωσης των περιοχών που απειλούνται από την πυρκαγιά, ακόμη και όταν η πυρκαγιά βρίσκεται πολύ μακριά. Τρέμουν το ενδεχόμενο ανθρώπινων θυμάτων και καλά κάνουν, αλλά δεν τους ενδιαφέρουν οι άνθρωποι.
Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πώς θα διαχειριστούν επικοινωνιακά μια καταστροφή, την οποία προεξοφλούν ως βέβαιη, με αποτέλεσμα να αδιαφορούν πλήρως αν καταστραφούν ο φυσικός πλούτος και οι περιουσίες των πολιτών».
Η μομφή στην κυβέρνηση «τρέμουν το ενδεχόμενο ανθρώπινων θυμάτων και καλά κάνουν, αλλά δεν τους ενδιαφέρουν οι άνθρωποι» είναι χαρακτηριστική τόσο της αδυναμίας αντίληψης μιας καταστροφικής πραγματικότητας και της διαχείρισής της όσο και της εμμονής να πληγεί η Νέα Δημοκρατία και προσωπικά ο πρόεδρός της και της πολιτικής ωφέλειας του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και κάτω από αυτές τις τραγικές συνθήκες. Οπως δηλαδή γινόταν και στις προηγούμενες καταστροφές και εθνικές τραγωδίες.
