κοινωνία (η) 1. σύνολο που αποτελείται από ετερόκλητα μέρη, με διαφορετικά και συχνά αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα, τα οποία συμβιώνουν χάρη σε αμοιβαίες υποχωρήσεις, «αν ήμασταν όλοι ίδιοι, δεν θα είχαμε κοινωνία, θα είχαμε κλωνοποίηση», 2. φανταστική οντότητα στην οποία γίνεται επίκληση προκειμένου να δοθεί υπόσταση σε κενό περιεχομένου λόγο, «και όπως ήταν αναμενόμενο, ο σύντροφος Σωκράτης επικαλέστηκε ξανά την κοινωνία», 3. αυτό που μας γυρίζει την πλάτη, «σε παρακαλώ, βρε Μαρία, μη γίνεσαι κοινωνία».
Η φράση «εμείς δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης στην κοινωνία» του συντρόφου Φάμελλου είναι άλλη μια από τις συνηθισμένες χωρίς κανένα νόημα πομπώδεις μπούρδες στις οποίες ειδικεύονται οι βουτηγμένοι στην εντεχνίλα σύντροφοι. Κι αυτός ο χαρακτηρισμός είναι πολύ προτιμότερος από το να προσπαθήσει κανείς να βρει κάποιο νόημα. Γιατί τότε, το μόνο νόημα στο οποίο μπορεί να καταλήξει κανείς είναι το εξής: ο ΣΥΡΙΖΑ εμπιστεύεται την κοινωνία, άρα εμπιστεύεται τις επιλογές της και άρα εμπιστεύεται την κυβέρνηση Μητσοτάκη που είναι η επιλογή της κοινωνίας. Ταυτοχρόνως, εμπιστευόμενος την κοινωνία, ο ΣΥΡΙΖΑ αναγνωρίζει ότι θα πρέπει να παρατήσει την κοινωνία ήσυχη, αφού του γύρισε την πλάτη με τον πιο εμφατικό τρόπο. Με λίγα λόγια, η «ψήφος εμπιστοσύνης στην κοινωνία» του συντρόφου Φάμελλου είναι ψήφος εμπιστοσύνης σε όλα όσα συκοφάντησε και προσπάθησε να εμποδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ και μια ψήφος αποδοκιμασίας στο ίδιο του το κόμμα. Κι επειδή δεν διακρίνω τέτοια διάθεση για αυτοκριτική, παραμένουμε στο χαρακτηρισμό χωρίς κανένα νόημα «πομπώδης μπούρδα».
Εμπνευση!
Ο χαρακτηρισμός «πρόβατα» που απηύθυνε ο Κυριάκος ο Βελόπουλος, της Ελληνικής της Λύσης, σε όσους συμπολίτες μας ψήφισαν Νέα Δημοκρατία μπορεί να είναι η γέννηση μιας καινούργιας παροιμίας που θα μπορούσε να πηγαίνει κάπως σαν το «του τσομπάνη όλοι πρόβατα του φαίνονται» ή το «είπε ο Βελόπουλος τον πετεινό καράφλα».
Κουίζ για δυνατούς λύτες
Και μια και μιλάμε για παροιμίες, να σας βάλω ένα κουίζ: ποια παροιμία ταιριάζει στη σεναριογράφο σαπουνοπερών Ελενα Ακρίτα, η οποία, προκειμένου να μειώσει τον Μητσοτάκη που έκανε μια αναφορά στο «Αν», έφτασε να απαξιώσει τον Κίπλινγκ (για τον οποίο δεν ξέρει ούτε πώς είναι το μικρό του και τον γράφει «Ρίντιαρντ»). Για να σας βοηθήσω, στην παροιμία πρωταγωνιστεί μια μύγα.
Καιρός ήταν
Προφανώς χάρηκα όταν άκουσα τον Νότη τον Μηταράκη να υπόσχεται επιβολή του νόμου στους δρόμους με «το ένστολο προσωπικό να εμπεμβαίνει άμεσα σε κάθε παράβαση ανεξαρτήτως υπηρεσίας στην οποία υπηρετεί». Ελπίζω και ο ίδιος να καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχει καμία δικαιολογία σε περίπτωση που η εξαγγελία δεν γίνει πράξη.
