Η σημειολογία είναι σπουδαία επιστήμη. Μπορεί να αποκαλύψει αυτό που κάποιοι θέλουν να αποκρυβεί, αλλά ένας υπαινιγμός, μία συμπεριφορά, ακόμη και η λεγόμενη «γλώσσα του σώματος», προδίδει.
του Όθωνα Καραγιάννη
Θα φέρουμε επί του προκειμένου ένα πολιτικό παράδειγμα. Και τι καλύτερο από το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα αναφερθούμε στις εσωκομματικές συγκρούσεις που δείχνουν πόσο διχασμένο είναι το κόμμα που έχει την απαίτηση να ξανακυβερνήσει, παρά τα ερείπια, κυρίως σε θεσμικό και ηθικό επίπεδο που άφησε πίσω του.
Όμως έχει πολύ μεγάλη σημασία το ποιος χειροκροτήθηκε περισσότερο –επευφημήθηκε για την ακρίβεια- εξ όλων των συνέδρων. Ο Παύλος Πολάκης!!
Με άλλα λόγια οι απαιτούντες να μα ξανακυβερνήσουν ομολόγησαν στην πράξη , αποθεώνοντας τον Πολάκη ότι διακατέχονται από την ίδια αντίληψη με τον άνθρωπο που:
-Ήταν υπέρ της άποψης ότι για να ξανακερδίσουν εκλογές θα πρέπει να στείλουν τους αντιπάλους τους στην φυλακή.
-Απείλησε δημοσιογράφους ότι θα τους έχωνε δύο μέτρα κάτω από την γή.
-Ήταν υπέρ της κατάλυσης των Θεσμών και κυρίως της Δικαιοσύνης με την τοποθέτηση «δικών τους ανθρώπων» στην ιεραρχία της δικαστικής εξουσίας.
-Κατασυκοφάντησε τους πολιτικούς του αντιπάλους –συμπεριλαμβανομένου και του Διοικητού της Τράπεζα της Ελλάδος και της οικογένειά του.
Είναι ο «πολιτικός» που προωθεί ως τακτική έναντι των αντιπάλων του τις εμφυλιοπολεμικές εμμονές. Το θλιβερό είναι ότι μαζί του έχουν ταχθεί όσοι στηρίζουν τον Αλέξη Τσίπρα. Δεν πρέπει να προκαλεί απορία. Διότι και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απλώς καλυπτόταν πίσω από τον Πολάκη, ώστε να λέει εκείνος τα όσα αδιανόητα για τον πολιτικό πολιτισμό δεν τολμούσε να πει ο ίδιος.
