Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Κάποιοι πολιτικοί αναλυτές αναρωτιούνται για ποιον λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τόση εμμονή με την απλή αναλογική και δη μετά την κυβερνητική εμπειρία του ή και τη φιλοδοξία για τη δεύτερη φορά Αριστερά.
Η απάντηση δεν είναι δύσκολη αφού ο πυρήνας της σκέψης τους είναι κομμουνιστικός και ταυτισμένος με το πατρικό κόμμα, το ΚΚΕ. Που διαχρονικά υποστηρίζει την απλή αναλογική, αφού δεν επιθυμεί να κυβερνήσει, αλλά θέλει πολλούς βουλευτές για να καταστήσει μπάχαλο την πολιτική ζωή της χώρας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει σήμερα στην απλή αναλογική και στην… προοδευτική διακυβέρνηση, αλλά η πρόταση Τσακαλώτου για συνεργασία με τον Βαρουφάκη προκάλεσε «εγκεφαλικά» στην Κουμουνδούρου. Κι αυτό λόγω σκοπιμότητας, αφού κάτι τέτοιο θα απέκλειε ρητά και κατηγορηματικά οποιαδήποτε συνεργασία με το ΠαΣοΚ. Αλλωστε στον ΣΥΡΙΖΑ προοδευτική διακυβέρνηση σήμερα εννοούν ΜΟΝΟ αυτήν με το ΠαΣοΚ, που το θεωρούν ουραγό των δικών τους επιδιώξεων. Δηλαδή, το εντελώς αντίθετο απ’ ό,τι το 2015, όπου ενώ είχαν τη δυνατότητα να κυβερνήσουν με ΠαΣοΚ ή Ποτάμι, επέλεξαν τον Καμμένο της ψεκασμένης και παρασιτικής Δεξιάς-Δεξιάς.
Η Αριστερά στη χώρα μας, ούτως ή άλλως, είναι παρασιτική. Προτού κυβερνήσει είχε εντρυφήσει στην υψηλή κριτική του τσιπουράδικου και στις ατέρμονες συζητήσεις των πολιτικών και κεντρικών επιτροπών. Κι όταν κυβέρνησε, έτσι κυβέρνησε. Πήγαιναν στην ΕΕ με έξω τα πουκάμισα λες κι έμπαιναν σε ΚΟΒΑ. Κι έπιαναν την κουβέντα λες και περίμεναν τις πίτσες…
Υπ’ αυτήν την έννοια και με δεδομένο ότι συμμαχικές κυβερνήσεις ποτέ δεν βρήκαν πρόσφορο έδαφος στη χώρα μας, η Αριστερά οφείλει να αναρρώσει από τις παιδικές της ασθένειες.
Η απλή αναλογική αποτελεί την επιτομή της πολιτικής αστάθειας και της αριστερής παιδικής ασθένειας. Κι αν αυτό αποτελεί προσδοκία του ΚΚΕ, συμβαίνει άραγε το ίδιο με τον ΣΥΡΙΖΑ; Θα ήταν ενδιαφέρουσα μια απάντηση ουσίας κι όχι αμπελοφιλοσοφίας.
Ας συνειδητοποιήσουμε και κάτι ακόμη: η απλή αναλογική για την Αριστερά αποτελεί μέγιστη ιδεοληψία, κάτι σαν φάρμακο για πάσα νόσο.
Η Αριστερά ποτέ δεν επένδυσε χρήματα, δεν αποδέχθηκε το κέρδος, δεν δημιούργησε κάποια καινοτομία, αλλά ζούσε με τα χρήματα που παρήγαγε ο φιλελευθερισμός. Το ίδιο εξακολουθεί να κάνει, συντηρώντας λείψανα… Οπως της απλής αναλογικής, που μαθηματικά δημιουργεί αναταραχή… Αυτή από την οποία τρέφεται…
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”
