Η αλήθεια να λέγεται. Αν δεν υπήρχε ο Αδωνις Γεωργιάδης, στην αντιπολίτευση θα έψαχναν για δουλειά – «σε δουλειά να βρισκόμαστε» δηλαδή, μια και η πενία της αντιπολίτευσης, εκτός από «τέχνας», κατεργάζεται και δηλώσεις. Προφανώς τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, κατά κύριο λόγο, αλλά και το ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να μη χάσει το σοσιαλιστικό του επίχρισμα, κάνουν την τρίχα τριχιά ώστε να εμφανίζονται διαπρύσιοι προστάτες των εργαζομένων.
Αφορμή το νομοσχέδιο που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση, το οποίο εισάγει νέες μορφές εργασίας που, ακούγοντας τον υπουργό Εργασίας να τις παραθέτει, δεν υπάρχει σοβαρός άνθρωπος να κατάλαβε ότι η κυβέρνηση θεσπίζει την εργασία των 16 ωρών! Εκ του θορύβου, όμως, όπως και της σκόνης που σηκώθηκε, καταλάβαν όλοι ότι δεν υπάρχει σοβαρή αντιπολίτευση. Δεν είναι ότι δεν κατάλαβαν, κάτι που δικαιολογείται λόγω της άγνοιας που έχουν για τα ισχύοντα διεθνώς δεδομένα της απασχόλησης, αλλά σκόπιμα παραποιούν την πραγματικότητα: ότι η πολλαπλή απασχόληση δεν συνεπάγεται τον πολλαπλασιασμό του ωραρίου εργασίας.
Αυτό, για όσους καταλαβαίνουν, λέγεται ευέλικτη μορφή εργασίας: η δυνατότητα στον εργαζόμενο να απασχολείται τις ώρες που τον χρειάζονται οι εργοδότες του, όχι πέραν του 8ώρου. Σήμερα, που δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη, όσοι είναι μερικώς απασχολούμενοι και θέλουν μια δεύτερη εργασία, ή δεν μπορούν ή, αν μπορέσουν, συνήθως πληρώνονται με «μαύρα» και ανασφάλιστοι. Σε κάθε περίπτωση, ό,τι ίσχυε με το ωράριο και την προστασία των εργαζομένων ισχύει και επιπλέον ενισχύεται. Κατά τ’ άλλα, σε δουλειά να βρισκόμαστε.
