Δεινός χρήστης της ελληνικής γλώσσας, ο Άδωνις Γεωργιάδης εξηγεί στην εφημερίδα “tomanifesto” το σχήμα μεταφοράς και τι σήμαινε η λέξη «ευκαιρία»: «Όταν λέμε ότι πρέπει να αγωνιστούμε για να μην ξαναγίνει ποτέ ένα τέτοιο δυστύχημα, τι εννοούμε; Οτι πρέπει να δουλέψουμε πιο εντατικά ώστε να φτιάξουμε το κράτος μας σωστά για να μην επιτραπεί ποτέ ξανά να υπάρξει ένα τέτοιο μπάχαλο σε μία κρατική εταιρεία και να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή των πολιτών». Θεωρεί ότι ως κυβέρνηση είναι λογικό να δέχονται τη μεγαλύτερη ζημιά στις δημοσκοπήσεις μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα, αλλά πιστεύει ότι όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές «ο κόσμος θα σκεφτεί πιο καθαρά και δεν θα μηδενίσει ένα τετραετές κυβερνητικό έργο από ένα πράγματι τραγικό δυστύχημα».
Στην ΝΤΟΡΑ ΚΟΥΤΡΟΚΟΗ
Παρατηρούμε τις τελευταίες ημέρες ένα πινγκ πονγκ με το «μπαλάκι των ευθυνών» ανάμεσα στους εκπροσώπους των κομμάτων για τα αίτια της τραγωδίας στα Τέμπη. Αν σας ρωτούσε σήμερα κάποιος συγγενής θύματος του τραγικού δυστυχήματος το «γιατί» ή το «ποιος φταίει» τι θα του απαντούσατε;
Φταίει μία διαδοχική αλληλουχία ανθρωπίνων λαθών τα οποία δεν θα συνέβαιναν εάν ο ΟΣΕ λειτουργούσε με στοιχειώδη επαγγελματισμό και όχι με μία κακώς εννοούμενη νοοτροπία του ελληνικού Δημοσίου.
Άρα, όποιος ευθύνεται για αυτήν την κακώς εννοούμενη νοοτροπία του ελληνικού Δημοσίου, που σε κάποια τμήματα του Δημοσίου υπάρχει μέχρι σήμερα, αυτός φταίει.
Αυτοί που είναι κατά της αξιολόγησης, αυτοί που είναι κατά του να φτιάξουμε το κράτος μας όπως πρέπει, αλλά κι εμείς που ολιγωρήσαμε να κάνουμε αυτά τα οποία θέλαμε πραγματικά να κάνουμε, αλλά δεν μπήκαν στις πρώτες μας προτεραιότητες.
Στην τοποθέτησή του, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, ο Κώστας Καραμανλής δεν αποκάλυψε την πρόθεσή του να κατέλθει ή μη στις επικείμενες εκλογές. Ποια είναι η γνώμη σας και τι πιστεύετε ότι θα ωφελούσε τη Νέα Δημοκρατία εν όψει των εκλογών;
Έχω εκφράσει από την πρώτη στιγμή δημοσίως την άποψή μου σε αυτό το θέμα λιτά και ξεκάθαρα: η παραίτηση από το υπουργικό αξίωμα, από ένα αξίωμα της εκτελεστικής εξουσίας δηλαδή, ήταν πράξη γενναία και πρωτοφανής για τα μεταπολιτευτικά πολιτικά ήθη μας.
Με αυτήν ο Κώστας Καραμανλής αναγνώρισε γενναία τη γενική πολιτική ευθύνη ενός πολιτικού προϊσταμένου για ένα δυστύχημα που έγινε στον τομέα της εποπτείας του. Αυτή, όμως, η πολιτική ευθύνη του υπουργού δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συγχέεται με το βουλευτικό αξίωμα που είναι διαφορετικό αξίωμα από το υπουργικό.
Το αν ο Κώστας Καραμανλής θα συνεχίσει ή όχι να είναι υπουργός το αποφασίζει αυτός που τον διόρισε, δηλαδή ο πρωθυπουργός, προς τον οποίο και υπέβαλε την παραίτησή του και ο οποίος έκανε δεκτή αυτήν την παραίτηση. Το ερώτημα αν θα συνεχίσει να είναι βουλευτής θα πρέπει να τεθεί σε αυτούς που τον διόρισαν βουλευτή, δηλαδή στους ψηφοφόρους του νομού Σερρών. Αυτοί μόνο μπορούν να αποφασίσουν εάν πρέπει να συνεχίσει να είναι βουλευτής ή όχι.
Εάν δεν κατέλθει για βουλευτής, τότε σε αυτήν την περίπτωση θα έχουμε κάνει μία σύγχυση των δύο αξιωμάτων κατά τη γνώμη μου και άδικη έως και απαράδεκτη.
Άλλωστε ο Κώστας Καραμανλής δεν κατηγορείται παρά μόνο για μία γενική πολιτική ευθύνη. Σε καμία περίπτωση κάποιος λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να πει ότι ο υπουργός μπορεί να γνώριζε ότι ένας σταθμάρχης τα έκανε θάλασσα, ότι οι άλλοι δύο σταθμάρχες δεν πήγαν στη δουλειά τους και ότι ένας τρίτος επόπτης δεν βρέθηκε εκεί να τους ελέγξει. Αυτή είναι καθαρά υπηρεσιακή ευθύνη του ΟΣΕ.
Υπό την έννοια αυτήν κανένας υπουργός δεν θα έμενε στη θέση του για κάτι που συνέβαινε στον τομέα της ευθύνης του. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι αν συνεχιστεί ο κανιβαλισμός του Κώστα Καραμανλή κατά τον τρόπο που γίνεται, στο τέλος δεν θα παραιτηθεί ξανά ποτέ κανένας υπουργός από φόβο μην κανιβαλιστεί και αυτός.
Γίναμε «σοφότεροι» από τη συνεδρίαση της Επιτροπής για το δυστύχημα;
Βεβαίως, γιατί ειδικά ο Κώστας Καραμανλής κατέθεσε για οτιδήποτε είπε όλα τα έγγραφα. Θα φέρω ένα παράδειγμα. Λέει ο κύριος Σπίρτζης: παραδώσαμε το 68% της τηλεματικής. Καταθέτει όμως ο Κώστας Καραμανλής το πρωτόκολλο παράδοσης-παραλαβής, το οποίο αντί για 68% γράφει 18%.
Τι θα πιστέψουμε τώρα; Τον λόγο του κυρίου Σπίρτζη και του κυρίου Τσίπρα ή το χαρτί του ΟΣΕ επί κυβερνήσεως Τσίπρα, που γράφει τι πραγματικά παρέλαβε; Αυτό το χαρτί δεν θα το είχαμε δει αν δεν το κατέθετε στην Επιτροπή της Βουλής ο κύριος Καραμανλής. Αρα, ναι, η Επιτροπή ήταν πάρα πολύ χρήσιμη γιατί ξεσκέπασε τα ψέματα του ΣΥΡΙΖΑ.
Τι εννοούσατε με τη φράση «ευκαιρία» το δυστύχημα στα Τέμπη σε τηλεοπτική σας εμφάνιση; Δηλαδή για να ξεπεραστούν χρόνιες παθογένειες του κράτους πρέπει πρώτα να υπάρχει βαρύ τίμημα και κόστος σε ανθρώπινες ζωές;
Η αντιμετώπιση της συγκεκριμένης φράσης από την κοινή γνώμη, μετά την πίεση της Αριστεράς, ομολογώ με προβληματίζει. Είναι απολύτως προφανές ότι στην ελληνική γλώσσα υπάρχει η έννοια της μεταφοράς. Τη χρησιμοποιούμε στον καθημερινό λόγο μας άπειρες φορές. Ποτέ δεν δίνουμε εξετάσεις συναισθηματισμού ή ευαισθησίας έναντι κανενός τρίτου.
Λοιπόν, είναι απολύτως προφανές το τι εννοούσα. Όταν λέμε ότι πρέπει να αγωνιστούμε για να μην ξαναγίνει ποτέ ένα τέτοιο δυστύχημα, τι εννοούμε; Οτι πρέπει να δουλέψουμε πιο εντατικά ώστε να φτιάξουμε το κράτος μας σωστά για να μην επιτραπεί ποτέ ξανά να υπάρξει ένα τέτοιο μπάχαλο σε μία κρατική εταιρεία και να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή των πολιτών.
Υπό την έννοια αυτήν το δυστύχημα και κάθε δυστύχημα είναι ένα έναυσμα, ένα κίνητρο για να κάνουμε τη δουλειά μας καλύτερα. Τώρα θα το πείτε κινητήριο μοχλό, έναυσμα, ευκαιρία, θυσία, ή οτιδήποτε άλλο, όλα αυτά ανήκουν στη μεταφορά στην ελληνική γλώσσα.
Όλοι πονέσαμε για τους νεκρούς, όλοι θα θέλαμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω, όλοι θα θέλαμε να μην έχει χαθεί ούτε ένα παιδί. Άλλο το ένα όμως και άλλο το άλλο.
Άλλωστε, δημοσιοποίησα παρόμοιες δηλώσεις και του κυρίου Τσίπρα για τη «θυσία» του Παύλου Φύσσα αλλά και του κυρίου Ξανθού για την «ευκαιρία» που μας έδωσε η τραγωδία στο Μάτι για αναστοχασμό και νομίζω ότι εξήγησα με πολύ απλό τρόπο σε όλους ότι πρέπει να τελειώσουμε με την αριστερή υποκρισία.
Σας προβληματίζουν τα ευρήματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων; Τα ποσοστά δείχνουν ότι η εμπιστοσύνη των πολιτών στην κυβέρνησή σας έχει κλονιστεί καθώς είστε το μοναδικό κόμμα που καταγράφει απώλειες.
Κατ’ αρχάς δεν είμαστε το μοναδικό κόμμα που μετράει απώλειες. Στις δημοσκοπήσεις που είδαμε απώλειες έχει και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Βασικά, και τα τρία μεγάλα κόμματα έχουμε σχεδόν σε όλες τις δημοσκοπήσεις απώλειες. Ίσως σε μία μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει 0,2% κέρδος, αν θυμάμαι καλά, το οποίο δεν το λες και καμία σπουδαία μεταβολή.
Δεύτερον, εμείς είμαστε κυβέρνηση, είναι λογικό να δεχόμαστε και τη μεγαλύτερη ζημιά από αυτό το δυστύχημα. Πιστεύω ότι όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές ο κόσμος θα σκεφτεί πιο καθαρά και δεν θα μηδενίσει ένα 4ετές κυβερνητικό έργο από ένα πράγματι τραγικό δυστύχημα.
Πώς σχολιάζετε την άνοδο που καταγράφουν τα «άκρα»;
Πάντα σε περιόδους πολύ μεγάλης αναταραχής κερδίζουν τα άκρα. Είναι ένας σταθερός νόμος της δημοκρατίας και ιδιαίτερα όταν η αντιπολίτευση φέρεται με τόσο μεγάλη ανευθυνότητα αυτό ενισχύεται έτι περαιτέρω. Πιστεύω, επαναλαμβάνω, ότι θα είναι ένα παροδικό φαινόμενο.
Ο Παύλος Πολάκης τελικά όχι μόνο θα είναι εκ νέου στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αμέσως μετά την απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος προχώρησε σε νέες αναρτήσεις κατά δημοσιογράφων και εσείς προσωπικά έρχεστε συχνά σε διαδικτυακή κόντρα μαζί του. Μήπως απαντώντας παίζετε το παιχνίδι του «πολακισμού», όπως το κόμμα σας χαρακτηρίζει την τακτική που ακολουθεί ο Κρητικός πολιτικός;
Είχα από την αρχή προβλέψει δημόσια και συγκεκριμένα στον τηλεοπτικό σταθμό Mega ότι δεν πιστεύω πως τελικά ο Τσίπρας θα τηρήσει την απόφασή του και θα διαγράψει τον Πολάκη από το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα είχα εκφράσει τη γνώμη ότι θα σκεφτεί κάποιο τέχνασμα για να δικαιολογήσει γιατί θα τον κρατήσει. Τότε έπεσαν όλοι, ως συνήθως, να με φάνε. Τελικά έγινε ακριβώς αυτό που είχα προβλέψει.
Ο Τσίπρας με τον Πολάκη δεν μπορούν να χωρίσουν. Ο Πολάκης είναι το πραγματικό πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα. Ο Παύλος Πολάκης λέει και γράφει αυτά που θα ήθελε να πει και να γράψει ο ίδιος ο Τσίπρας, απλώς επειδή θέλει να κερδίσει περισσότερους ψηφοφόρους ο Τσίπρας δεν μπορεί να το κάνει. Ο πρώτος θαυμαστής του Πολάκη είναι ο Τσίπρας.
Παρά την εφαρμογή του μέτρου με το «καλάθι του νοικοκυριού» οι τσέπες των καταναλωτών στα σούπερ μάρκετ εξακολουθούν να «στενάζουν». Πώς εξηγείτε την υποχώρηση του πληθωρισμού, αλλά όχι της ακρίβειας στα τρόφιμα και τι άλλο μέτρο επεξεργάζεστε ως υπουργείο για τη διευκόλυνση των νοικοκυριών;
Δυστυχώς είναι δύσκολο να εξηγήσουμε στους συμπολίτες μας την ώρα που βλέπουμε την ακρίβεια στα ράφια των σούπερ μάρκετ τι ακριβώς συμβαίνει. Η Ελλάδα αυτήν τη στιγμή έχει τον έκτο χαμηλότερο πληθωρισμό στα τρόφιμα σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό ανακουφίζει τους συμπολίτες μου; Όχι.
Είναι λογικό ο καθένας να βλέπει συγκριτικά τις τιμές και να ενδιαφέρεται για τη δική του τσέπη. Δεν τον ενδιαφέρει ότι όλοι οι υπόλοιποι πληρώνουν τα ίδια προϊόντα πολύ ακριβότερα. Τον ενδιαφέρει ότι ο ίδιος τα πληρώνει ακριβότερα. Και υπ’ αυτήν την έννοια έχουν δίκιο.
Η αλήθεια, όμως, είναι ότι όλα τα μέτρα που έχουμε πάρει μέχρι σήμερα αποδίδουν. Λέω ένα μικρό παράδειγμα. Η Ισπανία μείωσε τον ΦΠΑ στο 0% στα τρόφιμα για να δει τον δείκτη τιμών τροφίμων να αυξάνεται κατά 1,5 μονάδα, όταν στην Ελλάδα έπεσε μία μονάδα.
