«Θα τηρήσω τις υποσχέσεις, δουλειά και όχι δημόσιες σχέσεις», τονίζει ο νέος δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνος Ζέρβας, σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, λίγα 24ωρα μετά την τελετή ορκωμοσίας ως ο 61ος δήμαρχος στην ιστορία της πόλης και την ανακοίνωση του νέου σχήματος διοίκησης.
«Έχω το απαραίτητο γνωστικό βάθος και την εμπειρία διοίκησης για να πιστεύω βάσιμα πως σε εκατό ημέρες μπορούμε να πετύχουμε αισθητή βελτίωση της εικόνας της πόλης σε συγκεκριμένους τομείς. Δεν υποσχέθηκα οριστική επίλυση όλων των ζητημάτων, ούτε θαύματα», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, κρατάει όλες τις αρμοδιότητες της Καθαριότητας, όπως είχε δεσμευτεί προεκλογικά και -όπως τονίζει- θα τις κρατήσει έως ότου «το τρένο μπει στις ράγες, αναπτύξει ταχύτητα και οι πάντες εντός του γνωρίζουν επακριβώς το δρομολόγιό του, τις στάσεις και τον τελικό προορισμό».
Δηλώνει «απόλυτα ικανοποιημένος» από τη σύνθεση της νέας διοίκησης, που περιέχει πρόσωπα από πολλές δημοτικές παρατάξεις και εξηγεί γιατί δεν προχώρησαν οι συμπράξεις με τους Νίκο Ταχιάο και Γιώργο Ορφανό, παρά το γεγονός ότι προέρχονται από τον ίδιο πολιτικά χώρο.
Σχολιάζοντας, δε, την κριτική που τού άσκησε ο Ταχιάος για «ανήθικες προτάσεις στα στελέχη του», ο Ζέρβας αναφέρει: «Καθείς κρίνεται από τα λεγόμενά του, τις επιλογές του και τη γενικότερη πορεία του στα δημόσια πράγματα της χώρας. Μίας χώρας, της οποίας η κλίμακα και τα μεγέθη δεν είναι μεγάλα και σχεδόν όλοι γνωριζόμαστε. Δεν έχω να αποδείξω τίποτα και σε κανέναν, δεν χρωστάω σε κανέναν και η καθαρά αυτοδιοικητική μου πορεία επιβεβαιώνει το αυθεντικό ενδιαφέρον μου για την πόλη».
Στέκεται, τέλος, στην τελετή ορκωμοσίας και επιλέγει τη στιγμή που θα τού μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό, ενώ απαντά εάν έχει αρχίσει να συνηθίζει πως από δω και πέρα θα τον φωνάζουν «δήμαρχο».
Ερ.: Πώς αισθανθήκατε την ώρα της ορκωμοσίας ως ο εξηκοστός πρώτος δήμαρχος Θεσσαλονίκης; Πριν από εννέα χρόνια, όταν μπήκατε στο δημαρχείο ως δημοτικός σύμβουλος μπορούσατε να φανταστείτε τη συνέχεια;
Απ.: Συγκίνηση, τιμή και μεγάλο αίσθημα ευθύνης. Η στιγμή της ορκωμοσίας είναι στιγμή ξεχωριστή, τομή στην πολιτική ζωή κάθε δημόσιου προσώπου που αναλαμβάνει καθήκοντα. Ήταν ταυτόχρονα το επιστέγασμα μιας μεγάλης προσπάθειας και η απαρχή μίας νέας περιπέτειας, ενός νέου ταξιδιού με το βάρος βέβαια των αυξημένων προσδοκιών. Από τη στιγμή εκείνη λειτουργώ γνωρίζοντας ότι θα λογοδοτήσω και θα αξιολογηθώ από τους συμπολίτες μου. Αν σας έλεγα ότι εννέα χρόνια πριν, μπορούσα να φανταστώ αυτήν την εξέλιξη, θα ήταν ψέμα. Οι εξελίξεις όμως στη ζωή του κάθε ενός και της κάθε μιας δεν είναι ποτέ γραμμικές. Υπάρχουν περίοδοι που αποδεικνύονται ιδιαίτερα πυκνές σε γεγονότα και αποφάσεις. Ισχυρίζομαι ότι αυτές οι περίοδοι εντέλει διαμορφώνουν και σχηματοποιούν τη ζωή μας.
Ερ.: Ποια εικόνα από τη συγκεκριμένη μέρα θα σας μείνει αξέχαστη;
Απ.: Πολλές εικόνες και συναισθήματα, πολλά σημεία και λεπτομέρειες που θα μείνουν χαραγμένες μέσα μου. Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην οικογένειά μου που ήταν εκεί στις πρώτες γραμμές, δεν μπορώ να αρνηθώ πως η σκέψη μου πήγε στον εκλιπόντα πατέρα μου. Αν μπορούσα να επιλέξω μία και μόνη εικόνα που θα μείνει αξέχαστη, αυτή ήταν η στιγμή που ολοκληρώνοντας τον λόγο μου κοίταξα για δευτερόλεπτα την κατάμεστη αίθουσα από άκρη σε άκρη. Εκεί συνειδητοποίησα πως οι προσδοκίες είναι μεγάλες και πως έχουμε χρέος να τα καταφέρουμε.
Ερ.: Ανακοινώσατε στη συνέχεια τη νέα διοίκηση. Είστε ικανοποιημένος από το «παζλ» των προσώπων; Διότι προέρχονται από πολλές και διαφορετικές παρατάξεις…
Απ.: Είμαι απολύτως ικανοποιημένος που μέσα από εξαντλητικές συζητήσεις και διεργασίες, εισακούστηκε η προτροπή μου για μία νέα συμμαχία για την πόλη. Είχα πει και προεκλογικά πως εμείς δεν ερχόμαστε να διχάσουμε την πόλη για να αποκομίσουμε οφέλη. Ερχόμαστε για να την ενώσουμε και να την αλλάξουμε και αυτό περνά μόνο μέσα από το δρόμο των συνεργασιών και των συναινέσεων. Ο μεγάλος αριθμός παρατάξεων ήταν αποτέλεσμα της απλής αναλογικής και εμπόδισε τη δημιουργία μεγαλύτερων και αν θέλετε ισχυρότερων συνδυασμών. Η πολυδιάσπαση δυνάμεων οφειλόταν σε αυτή την παράμετρο που στάθηκε αποτρεπτικός παράγοντας συγκλίσεων προεκλογικά. Η ημέρα μετά τις εκλογές είναι διαφορετική. Μείζον πλέον ήταν να σχηματιστεί μία διοίκηση λειτουργική και αποτελεσματική. Η ισχυρή εντολή που έλαβα από τους Θεσσαλονικείς μετουσιώθηκε σε ένα κάλεσμα προς ανθρώπους που θεωρώ ικανούς και άξιους και μοιράζομαι κοινές ιδέες και αντιλήψεις. Δεν οχυρώθηκα πίσω από τις νέες ρυθμίσεις που προώθησε η κυβέρνηση για να άρει τα προβλήματα της απλής αναλογικής αλλά προχώρησα υλοποιώντας τις δεσμεύσεις μου.
Ερ.: Γιατί δεν προχώρησαν οι συμπράξεις με τις παρατάξεις των Νίκου Ταχιάου και Γιώργου Ορφανού, παρά το γεγονός ότι ανήκετε πολιτικά στον ίδιο χώρο;
Απ.: Το μήνυμά μας, όλους τους προηγούμενους μήνες, ήταν αυτοδιοικητικό και το πρωτείο στην προσπάθειά μας κατέχει πάντα η αυτοδιοικητική ατζέντα. Σέβομαι τα κόμματα και τα στελέχη τους, όμως εδώ μιλάμε για την πόλη. Αν δείτε, στο σχήμα που ανακοίνωσα, αξιοποιώ δημοτικούς συμβούλους από πολλούς ιδεολογικοπολιτικούς χώρους διότι πιστεύω βαθιά πως η αυτοδιοίκηση είναι ο κατ’ εξοχήν χώρος των συνεργασιών. Η πολιτική ή κομματική τοποθέτηση του καθενός δεν είναι το ειδοποιό στοιχείο που κάνει τη διαφορά -δεν είναι το δικό μου κριτήριο. Δικός μου στόχος στο τέλος της τετραετίας να έχουμε μία καλύτερη πόλη. Πήραμε μία πολιτική απόφαση να προχωρήσουμε με ανθρώπους νέους, άξιους και εργατικούς, που θέλουν και μπορούν να προσφέρουν σε αυτήν την προσπάθεια. Θεωρείστε δεδομένη την πολιτική συναντίλήψη και την προγραμματική εγγύτητα. Η συνοχή του σχήματος είναι εξασφαλισμένη καθώς όλοι λίγο πολύ μοιραζόμαστε ανησυχίες και προσδοκίες.
Ερ.: Με αφορμή τις ανεξαρτητοποιήσεις δημοτικών συμβούλων, ο κ. Ταχιάος σας άσκησε κριτική κάνοντας λόγο για «ανήθικη συμπεριφορά»…
Απ.: Καθείς κρίνεται από τα λεγόμενά του, τις επιλογές του και τη γενικότερη πορεία του στα δημόσια πράγματα της χώρας. Μίας χώρας, της οποίας η κλίμακα και τα μεγέθη δεν είναι μεγάλα και σχεδόν όλοι γνωριζόμαστε. Δεν έχω να αποδείξω τίποτε και σε κανέναν, δεν χρωστάω σε κανέναν και η καθαρά αυτοδιοικητική μου πορεία επιβεβαιώνει το αυθεντικό ενδιαφέρον μου για την πόλη. Από εκεί και πέρα με τις έως τώρα αποφάσεις μου ενεργώ στη βάση όσων υποσχέθηκα προεκλογικά. Αξιοποιώ ανθρώπους που θεωρώ άξιους και ικανούς, δημοτικούς συμβούλους που μοιράζονται τις ίδιες αντιλήψεις. Στην αυτοδιοίκηση δεν υπάρχουν σκληρές, ανελαστικές ιδεολογικοπολιτικές και παρατάξεις και κομματικές ταυτότητες που να περιβάλλουν με απαξία συνεργατικά εγχειρήματα. Απεναντίας, όπως προείπα, η αυτοδιοικητική ατζέντα είναι το κατ’ εξοχήν πεδίο συνεργασιών. Εξάλλου, τα πολιτικά δεδομένα μετά το εκλογικό αποτέλεσμα είναι συγκεκριμένα και η εντολή των Θεσσαλονικέων σαφής και ξεκάθαρη. Προχωράμε μπροστά, υπερβαίνουμε όλα τα διαδικαστικά εμπόδια και τις αριθμητικές παραδοξότητες και παράγουμε έργο.
Ερ.: Μετά και την εκλογή προεδρείου, πιάνετε επίσημα δουλειά. Προεκλογικά δεσμευτήκατε ότι σε εκατό ημέρες θα βελτιωθεί η καθημερινότητα. Είναι, όμως, εφικτός ο στόχος;
Απ.: Έχω μάθει να τηρώ τις υποσχέσεις μου και για το λόγο αυτό τα λόγια μου είναι πάντα μετρημένα και προϊόν σύνεσης, έρευνας και αξιολόγησης. Έχω το απαραίτητο γνωστικό βάθος και την εμπειρία διοίκησης για να πιστεύω βάσιμα πως σε 100 ημέρες μπορούμε να πετύχουμε μία αισθητή βελτίωση της εικόνας της πόλης σε συγκεκριμένους τομείς. Δεν υποσχέθηκα οριστική επίλυση όλων των ζητημάτων, ούτε θαύματα. Αυτό το είδος του πολιτικού άνδρα που υπόσχεται τα πάντα στους πάντες, έχει κουράσει και έχει απογοητεύσει. Η «ατζέντα της καθημερινότητας» διατρέχει πολλούς τομείς και απαιτεί την κινητοποίηση όλου του διοικητικού μηχανισμού όμως είναι στρατηγική μας απόφαση να το ρίξουμε όλο το βάρος εκεί. Θέλω ο δημότης, κάτοικος και επισκέπτης να αντιληφθεί σχετικά γρήγορα ότι η αλλαγή είναι εφικτή. Θα αγωνιστώ ώστε η Θεσσαλονίκη να μην μετατραπεί σε κοινωνία χαμηλών προσδοκιών. Θα τηρήσω τις υποσχέσεις μέσα από τη δουλειά και όχι τις δημόσιες σχέσεις.
Ερ.: Κρατήσατε και τον τομέα της καθαριότητας. Για πόσο καιρό θα παραμείνουν στην ευθύνη σας οι συγκεκριμένες αρμοδιότητες;
Απ.: Έως τη στιγμή που θα αντιληφθώ πως το τρένο έχει μπει στις ράγες, έχει αναπτύξει ταχύτητα και οι πάντες εντός του γνωρίζουν επακριβώς το δρομολόγιό του, τις στάσεις και τον τελικό προορισμό. Ήταν και αυτή μια προεκλογική υπόσχεση που δώσαμε προς τους Θεσσαλονικείς που την υλοποιούμε. Είναι μία απόφαση συμβολική αλλά και συνάμα ουσιαστική. Άλλωστε ένας «δήμαρχος που κάνει τη δουλειά» -βασικό προεκλογικό μου σύνθημα- δεν μπορεί να αποφεύγει τη βασικότερη υποχρέωση του δημάρχου που είναι η αποκομιδή. Πόσο δε μάλλον στη Θεσσαλονίκη που πονάει στον τομέα αυτό.
Ερ.: Έχετε αρχίσει να συνηθίζετε πως από δω και πέρα θα σας φωνάζουν «δήμαρχε»;
Απ.: Τις προάλλες ένας στενός συνεργάτης στο περιθώριο μίας σύσκεψης -την ημέρα μάλιστα της ανακοίνωσης του σχηματισμού νέας διοίκησης- με φώναξε «δήμαρχε». Του είπα άμεσα «ε, όχι και εσύ Θανάση». Δεν το έχω συνηθίσει, είναι αλήθεια. Δεν σας κρύβω όμως ότι στο μυαλό μου έρχεται πάντα η αποστροφή ενός πολιτικού άνδρα που πίστευε πως το σημαντικότερο όλων στην πολιτική ζωή ενός δημοσίου προσώπου, είναι να τον αποκαλούν με το μικρό του όνομα. Ενημερώνω, όμως, τους φίλους αναγνώστες σας ότι αποδέχομαι και τις δύο προσφωνήσεις. Το ζητούμενο είναι να υπάρχει συνεννόηση και αποτελεσματικότητα. Οι τίτλοι είναι δευτερεύον θέμα.
