«Η εμπιστοσύνη μου προς την ελληνική Δικαιοσύνη έχει κλονιστεί σοβαρά», δήλωνε στα τέλη Ιουνίου ο Στέφανος Κασσελάκης, προσθέτοντας ότι «αυτό δυστυχώς ταυτίζεται πλέον με τη διάχυτη αίσθηση του ελληνικού λαού ότι η Δικαιοσύνη δεν είναι το τελευταίο καταφύγιο των αδικημένων». Και όμως, κατατάσσοντας ο ίδιος τον εαυτό του στους... αδικημένους, με αφορμή την -κατά δήλωσή του- δημοσιοποίηση του πόθεν έσχες του με τη μορφή διαρροής από μέλη της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, απείλησε με προσφυγή στη Δικαιοσύνη αποστέλλοντας σχετικό εξώδικο, στο οποίο αυτοπροσδιορίζεται ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σημειώνοντας: «Καλώ τα αρμόδια όργανα του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. να προχωρήσουν σε άμεση και κατεπείγουσα έρευνα, αυθημερόν, για την πρόωρη και επιλεκτική διαρροή που έλαβε χώρα, σε αντίθετη περίπτωση θα υποχρεωθώ να αιτηθώ όπως η ίδια έρευνα ανατεθεί νόμιμα σε αρμόδιες εισαγγελικές και δικαστικές αρχές».
Σε ποιους εισαγγελείς και σε ποιες δικαστικές αρχές; Σε αυτούς που αμφισβητεί και ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει επιχειρήσει να διασύρει για αποφάσεις που έχουν λάβει και δεν του άρεσαν, όπως δεν άρεσαν συνολικά στο κόμμα στο οποίο ήταν μέχρι πρόσφατα επικεφαλής ή σε αυτούς που θέλει να αντικαταστήσει, έχοντας δηλώσει ότι ως... πρωθυπουργός θα αλλάξει τα πάντα στη Δικαιοσύνη; Ισως, πάλι, σε αυτούς που υποστηρίζει -όπως υποστηρίζει συνολικά ο ΣΥΡΙΖΑ- ότι άγονται και φέρονται από την κυβέρνηση...
Μόνο ο Στέφανος Κασσελάκης το έχει κάνει αυτό στον ΣΥΡΙΖΑ; Η απάντηση είναι γνωστή και μονολεκτική. Οχι. Ο Στέφανος Κασσελάκης συνέχισε την κληρονομιά που έλαβε όταν κάθισε στην καρέκλα του προέδρου του κόμματος, λες και βρήκε στο συρτάρι του γραφείου ένα manual, ένα εγχειρίδιο που αφορά τη στάση της Κουμουνδούρου έναντι της Δικαιοσύνης. Απλά, όπως και να το δει κανείς, είναι σχεδόν αστείο και σίγουρα ακραία υποκριτικό, να επικαλείται κάποιος το τελευταίο καταφύγιο των αδικημένων προκειμένου να παίξει μικροκομματικά παιχνίδια, όταν αμφισβητεί ανοιχτά τον ίδιο τον θεσμό. Οπως, άλλωστε, έχει πράξει συνολικά ο ΣΥΡΙΖΑ, αρχής γενομένης της περιόδου που κυβερνούσε τη χώρα.
Επί τη ευκαιρία, να υπενθυμίσουμε ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε πολλάκις να παρέμβει στο έργο της Δικαιοσύνης με αποτέλεσμα να εκδοθεί και «μαύρη βίβλος» για τις προσπάθειες που κατέβαλε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις καταγγελίες στις οποίες έχει προχωρήσει ο πρώην -επί κυβερνήσεων Αλέξη Τσίπρα- υπουργός Δικαιοσύνης, ο Σταύρος Κοντονής, ο οποίος τον περασμένο Μάρτιο είχε αποκαλύψει στον τηλεοπτικό σταθμό Open ότι «στο Μέγαρο Μαξίμου είχε στηθεί ένα παρα-υπουργείο Δικαιοσύνης», για να προσθέσει απαντώντας σε ερώτηση αναφορικά με το ποιος θα μπορούσε να το στήσει: «Στο Μέγαρο Μαξίμου, από ποιον να στηθεί; Προφανώς από τον πρωθυπουργό»! Οπως επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις συνεχείς αντιδράσεις της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων για τις επιχειρήσεις παρέμβασης στη Δικαιοσύνη και της αμφισβήτησής της από την κυβέρνηση Τσίπρα...
Το σκάνδαλο με τις τηλεοπτικές άδειες και η επίθεση που δέχθηκε το Συμβούλιο της Επικρατείας, όπως και η σκευωρία της Novartis που είχε ως στόχο τον διασυρμό πολιτικών αντιπάλων του κόμματος της Κουμουνδούρου, είναι οι δύο όψεις της πολιτικής που ακολούθησε ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ως αξιωματική αντιπολίτευση μετέτρεψε τον θεσμό της Δικαιοσύνης σε... σάκο του μποξ σε μια προσπάθεια αποδόμησης ενός εκ των βασικών πυλώνων της Δημοκρατίας και του πολιτεύματος.
Στο πλαίσιο αυτό η προσπάθεια του Στέφανου Κασσελάκη και των οπαδών του να θέσουν θέμα στον ΣΥΡΙΖΑ επικαλούμενοι τη Δικαιοσύνη είναι λογικό να προκαλεί αλγεινές εντυπώσεις. Πολύ περισσότερο, τη στιγμή που γίνεται στο πλαίσιο της εσωκομματικής σφαγής και δείχνει να αποτελεί μια ακόμη πράξη εργαλειοποίησής της. Διότι, πώς αλλιώς να εξηγηθεί η κίνηση αυτή, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που ανάγει τις διαρροές και τα περιουσιακά στοιχεία των πολιτικών αντιπάλων του σε όπλο για τον διασυρμό τους –μαζί και ο Στέφανος Κασσελάκης ο οποίος τώρα καταθέτει ένα πόθεν έσχες χωρίς το πόθεν και με αρκετά θολά σημεία.
Ο έκπτωτος πρόεδρος, όπως και συνολικά ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι που έχουν χρησιμοποιήσει κατ’ επανάληψη και με ακραίες εκφράσεις που συνοδεύονται από fake news το πόθεν έσχες του πρωθυπουργού, το οποίο σημειωτέον ελέγχεται εδώ και είκοσι χρόνια; Ο Στέφανος Κασσελάκης και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μιλούν για 41 ακίνητα, τα οποία βαπτίζουν σπίτια, προκειμένου να επιτεθούν στον Κυριάκο Μητσοτάκη και την οικογένειά του; Ο Στέφανος Κασσελάκης και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εγκαλούν διαρκώς τη Δικαιοσύνη –της οποίας ζητούν τώρα την παρέμβαση– υποστηρίζοντας ότι δεν κάνει τη δουλειά της;
Ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύεται... Είναι δεδομένο ότι στην καλύτερη περίπτωση θα κοπεί στα δύο... Αυτά που γίνονται δεν έχουν ξαναγίνει! Ας αφήσουν, όμως, εκτός την πολιτική σκηνή, την κοινωνία και θεσμούς όπως η Δικαιοσύνη. Ούτως ή άλλως, το κόμμα της Κουμουνδούρου δεν μετέχει στα δρώμενα εδώ και καιρό έχοντας απολέσει, όχι θεσμικά και τυπικά αλλά επί της ουσίας, τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης...
* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο»
