Δεκάδες χιλιάδες σιδηροδρομικοί από τρία συνδικάτα πραγματοποιούν σήμερα 24ωρη απεργία, τη μεγαλύτερη του κλάδου εδώ και δεκαετίες στη Βρετανία, με αιτήματα που αφορούν μισθολογικές αυξήσεις και τις συνθήκες εργασίας.

Η φετινή χρονιά έχει σημαδευτεί από εκτεταμένες απεργιακές κινητοποιήσεις στη Βρετανία, στις οποίες συμμετείχαν εργαζόμενοι στις μεταφορές και τα ταχυδρομεία μέχρι δικηγόροι, καθώς η αύξηση του κόστους ζωής σε συνδυασμό με τους διογκωμένους λογαριασμούς ενέργειας εξανεμίζουν τους μισθούς.

Με τον πληθωρισμό να κυμαίνεται κοντά σε υψηλό 40 ετών, γύρω στο 10%, τα εργατικά συνδικάτα υπογραμμίζουν ότι οι προσφορές των εργοδοτών ισοδυναμούν με μειώσεις μισθών σε πραγματικούς όρους.

«Δεν έχουμε λάβει προσφορές από καμιά εταιρεία που θα μπορούσαν να δώσουν λύση στο αδιέξοδο», τόνισε χθες Παρασκευή ο Μικ Λιντς, γενικός γραμματέας του συνδικάτου RMT, στο τηλεοπτικό δίκτυο ITV. «Όλες αυτές οι εταιρείες αποκομίζουν κέρδη από τους σιδηροδρόμους αυτήν τη στιγμή, τεράστια κέρδη, αλλά ζητούν από τα μέλη μας να υπαναχωρήσουν από τα μισθολογικά τους αιτήματα», συμπλήρωσε.

Αντιπροσωπεία του συνδικάτου RMT συναντήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα με τη νέα υπουργό Μεταφορών της Βρετανίας Αν-Μαρί Τρεβέλιαν, με τον Μικ Λιντς να χαρακτηρίζει «ενθαρρυντικές» τις συνομιλίες.

Συνολικά, περισσότεροι από 50.000 σιδηροδρομικοί υπάλληλοι που εκπροσωπούνται από τα συνδικάτα RMT, ASLEF και TSSA συμμετέχουν στην 24ωρη απεργία του Σαββάτου, η οποία θα παραλύσει το σιδηροδρομικό δίκτυο της Βρετανίας.

Η Network Rail, η οποία διαχειρίζεται το μεγαλύτερο μέρος του σιδηροδρομικού δικτύου και των συναφών υποδομών της χώρας, έχει χαρακτηρίσει την απεργία «αχρείαστη και επιζήμια», επισημαίνοντας ότι η τελευταία πρότασή της αφορούσε μισθολογική αύξηση 8% σε διάστημα δύο ετών, μαζί με επιδόματα. Ανέφερε επίσης ότι μόλις το 11% των δρομολογίων της θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, ενώ σε ορισμένες περιοχές δεν θα υπάρχουν καθόλου τρένα.

Η απεργία των σιδηροδρομικών πραγματοποιείται λίγες ημέρες έπειτα από εκείνη 115.000 ταχυδρομικών υπαλλήλων και τις διαδηλώσεις υπέρ των απεργών σε διάφορες πόλεις της χώρας, με την υποστήριξη πολλών συνδικάτων και βουλευτών του αντιπολιτευόμενου Εργατικού Κόμματος.