Ποιός πρέπει να είναι ο πρώτος στόχος της πολιτικής του νέου προέδρου των ΗΠΑ; Η αποκατάσταση των σχέσεων αμοιβαίου σεβασμού και συνεργασίας και ισότητας, μεταξύ του λευκού και μαύρου πληθυσμού, το οποίο το αμερικανικό Σύνταγμα προβλέπει και η διοίκηση Τραμπ είχε ανατρέψει.
Αυτή πρέπει να είναι η πρώτη μέριμνα της νέας αμερικανικής διοίκησης, συνοδευόμενη από την αποκατάσταση του κύρους της χώρας και της θέσης της ως ηγέτιδας χώρας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Πολλή δουλειά με παγίδες και τρικλοποδιές για τον Τζο Μπάιντεν, ο οποίος οφείλει να εργαστεί και να συνεργαστεί τόσο με εγχώριους όσο και με παγκόσμιους παγκόσμιους φορείς και οργανισμούς, των οποίων την αξιοπιστία και το κύρος υπέσκαψε με τον πιο γροκοτέσκ τρόπο η αλλοπρόσαλλη πολιτική του απερχόμενου προέδρου.
Επιπροσθέτως, πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να ερευνήσουν εμπιστευτικά οι αμερικανικές αρχές – χωρίς να προκαλέσουν αντιδράσεις – τι κρύβεται πίσω από κάθε σημαντική απόφαση του Τραμπ αλλά και ποιο πιθανό προσωπικό όφελος είχε από αυτές, ώστε να μην μπορεί να επανέλθει η χώρα στην ίδια απαξιωτική κατάσταση, η οποία δεν αρμόζει στις ΗΠΑ και τους Αμερικανούς.
Η περίπτωση της προεδρίας Τραμπ – μοναδικής στα αμερικανικά χρονικά – είναι ένα πραγματικό case study, όπου ο παθολογικός ναρκισσισμός, οδηγεί στην απομόνωση και η καταστροφή είναι το τελικό στάδιο της αυτοναφορικότητας, όπως παρατηρεί εύστοχα ο καθηγητής Χαρίδημος Τσούκας.
Η επόμενη ημέρα για τον Τραμπ – δάνεια, οικονομικά προβλήματα και σκάνδαλα
Ο απερχόμενος αμερικανός πρόεδρος δεν θα έχει να ανησυχεί μόνο για την υστεροφημία του από αύριο. Αντιθέτως, ο επιχειρηματικός του όμιλος φαίνεται να αντιμετωπίζει σωρεία οικονομικών προβλημάτων. Μεγάλοι «παίκτες» του τραπεζικού συστήματος, όπως η Deutsche Bank, βασική χρηματοδότης των επιχειρήσεων του για δεκαετίες, ανακοίνωσε πρόσφατα ότι θα διακόψει τη συνεργασία μαζί του. H απόδοση των επιχειρήσεων του επίσης φαίνεται να έχουν δεχτεί πλήγμα, με τα έσοδα τους να εμφανίζονται σημαντικά μειωμένα ενώ αρκετά γιγαντιαία δάνεια σύντομα θα πρέπει να αποπληρωθούν ή να ρυθμιστούν.
Ένα άλλο μεγάλο «χτύπημα» είναι και ο αποκλεισμός του από τα social media, γεγονός που του δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα καθώς δεν μπορεί να «καθοδηγεί» τους υποστηρικτές του και να αντλεί το σχετικό πολιτικό κεφάλαιο. Συνεργάτες του επίσης τον εγκαταλείπουν καθημερινά, ενώ αξιοσημείωτο είναι ότι ακόμη και τα πιο στενά πρόσωπα του περιβάλλοντός του προσπαθούν να κρατούν αποστάσεις από τον ίδιο, ιδιαίτερα μετά την εισβολή των διαδηλωτών στο Καπιτώλιο στις 6 Ιανουαρίου.
Ο ίδιος, απομονωμένος πλέον, φέρεται να έχει περάσει τις τελευταίες ημέρες του στον Λευκό Οίκο βλέποντας τηλεόραση και κατηγορώντας τους αντιπάλους του. Και φυσικά, επιβεβαιώνοντας την εικόνα που έχει δει το παγκόσμιο κοινό τα τελευταία 4 χρόνια, δεν θα παραστεί στην ορκομωσία του Τζο Μπάιντεν, ούτε βεβαίως θα τον συναντήσει, όπως επιβάλλεται εθιμοτυπικά. Αντιθέτως, ακόμη και στην τελευταία του ομιλία πριν λίγες ώρες ως πρόεδρος των ΗΠΑ, δεν ανέφερε ούτε μία φορά όνομα του νέου ηγέτη της Αμερικής…
ΑΚΣ/Νeweurope.gr
