Το σενάριο της κυβέρνησης «ηττημένων» είναι εδώ. Τσίπρας και Ανδρουλάκης θα σπεύσουν, αν τα νούμερα βγαίνουν, να «συγκλίνουν» προγραμματικά (με πρόσχημα μια δήθεν προστασία της δημοκρατίας) και να δημιουργήσουν μια «πολιτική τερατογένεση» που θα έχει ως στόχο να βρεθεί η Ν.Δ στην αντιπολίτευση.
Γράφει ο Τάσος Ευαγγελίου
Τσίπρας και Ανδρουλάκης, ο καθένας για τους δικούς του λόγου αλλά και οι δύο με γνώμονα το γεγονός πως μετά τις δεύτερες εκλογές θα πρέπει να επιδοθούν σε έναν αγώνα πολιτικής επιβίωσης στο εσωτερικό των κομμάτων τους, (με άγνωστο αποτέλεσμα), θεωρούν την κυβέρνηση «ηττημένων» ως σανίδα προσωπικής σωτηρίας.
Ο Αλέξης Τσίπρας
Ο Αλέξης Τσίπρας, ο γηραιότερος (όχι ηλικιακά) πολιτικό αρχηγός κόμματος μετά από 15 χρόνια (τα συμπλήρωσε στις 10 Φεβρουαρίου) ένα ηττηθεί στις επικείμενες εκλογές θα μετρά τέσσερις και στις δεύτερη κάλπη, πέντε διαδοχικής ήττες από τον Μάιο του 2019 και μετά.
Έχασε στις Ευρωεκλογές, ηττήθηκε κατά κράτος στις περιφερειακές και δημοτικές και εστάλη στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στις εθνικές και ως εκ τούτου οι δύο νέες ήττες που αναμένεται να προστεθούν, θα προσθέσουν ένα τεράστιο βάρος στις πλάτες του.
Πολύ δε περισσότερο τη στιγμή κατά την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί τη δική του στρατηγική και τους υψηλούς εμφυλιοπολεμικούς τόνους που ο ίδιος επιβάλλει στο κόμμα. Στρατηγική που ναι μεν έφερε την εξουσία το 2015 αλλά δεν κόβει… εισιτήρια το 2023.
Και ναι μέν ακούγονται φωνές που κάνουν λόγο για ανυπαρξία δελφίνων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ εν τούτοις το κατά πόσο στελέχη θα συνεχίσουν να ανέχονται μια ηγετική ομάδα… Πολάκηδων και άλλων πραιτοριανών, όπως αυτή που έχει διαμορφωθεί και εμφανίζεται να εκπροσωπεί την αποκαλούμενη ανανεωτική Αριστερά, παραμένει ένα βασικό ερώτημα.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι αυτός που πρώτος είχε ανοίξει το θέμα της κυβέρνησης ηττημένων. Μπορεί μεν στην πορεία να πραγματοποίησε μια από τις γνωστές περιστροφές και να δηλώνει πως δεν θέλει κυβέρνηση… ηττημένων, ζητώντας να είναι πρώτος στις εκλογές, όμως το ένστικτο της πολιτικής επιβίωσης είναι ισχυρότερο.
Άλλωστε την ώρα που δηλώνει πως δεν θέλει να σχηματιστεί μια τέτοια κυβέρνηση φέρνει στο προσκήνιο ένα διακύβευμα πάνω στο οποίο θα στηθεί η σύγκλιση με τ άλλα κόμματα, ειδικά με το ΠΑΣΟΚ. Ποιο είναι αυτό; Η δήθεν προστασία της δημοκρατίας και του πολιτεύματος. Αρκεί να σημειωθεί πως όλο το προεκλογικό πακέτο του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη πάνω σε αυτή τη λογική στηρίζεται. Αυτή είναι η προμετωπίδα του στο δρόμο για τις εκλογές.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης
Την ίδια στιγμή ο Νίκος Ανδρουλάκης ανοίγει τα χαρτιά του. Από το «στόχος είναι να βρεθεί η ΝΔ στην αντιπολίτευση» μέχρι το «θέλουμε σχηματισμό κυβέρνησης από την πρώτη Κυριακή» δείχνει την πρόθεσή του να μετάσχει, σε μια κυβέρνηση «ηττημένων»
Για τον ίδιο αποτελεί κυριολεκτικά στοίχημα πολιτικής επιβίωσης η δημιουργία ενός κυβερνητικού σχήματος στο οποίο θα μετέχει το κόμμα του από την πρώτη Κυριακή.
Ήδη τα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η αρχική απότομη άνοδος που είχε προκαλέσει η εκλογή του έδωσε τη θέση της σε δυσφορία και απογοήτευση από τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ. Και όχι μόνο δείχνει να συμπιέζεται, και μάλιστα από τη πρώτη Κυριακή, αυτή της απλής αναλογικής, σε ποσοστά που μετά βίας δεν γίνονται μονοψήφια.
Αυτό σημαίνει, (και καταγράφεται στις πρώτες δημοσκοπήσεις που ανιχνεύουν τις τάσεις για τις δεύτερες κάλπες) ότι η πόλωση μεταξύ των δύο μεγαλύτερων κομμάτων θα συμπιέσει ακόμη περισσότερο τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ και το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη κινδυνεύει να βρεθεί κοντά στα ποσοστά που είχε λάβει τον Ιούλιο του 2019.
Ένα τέτοιο ενδεχόμενο απεύχονται τα στελέχη δίπλα στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ με τον ίδιο να γνωρίζει πως η γκρίνια που υπάρχει στην Χαριλάου Τρικούπη για τους χειρισμούς του και τη στρατηγική που έχει χαράξει δύναται να μετατραπεί σε αντίδραση ισχυρή. Ο ίδιος δε να βρεθεί μπροστά σε μια κριτική που δύσκολα θα καταφέρει ν αντιμετωπίσει.
Αξίζει να σημειωθεί πως στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ στηλιτεύεται η απουσία του Νίκου Ανδρουλάκη από τον προεκλογικό αγώνα που βρίσκεται σε εξέλιξη, καθώς και ότι τακτική του «ούτε, ούτε» στέλνει ψηφοφόρους στα άλλα κόμματα.
Το γεγονός ότι τάχθηκε ανοιχτά υπέρ μιας κυβέρνησης ηττημένων προκάλεσε δυσφορία στα στελέχη και τους ψηφοφόρους του κόμματος που αδυνατούν να δεχθούν συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και όλους όσοι τους καθύβριζαν την περίοδο 2010 – 2019.
Μάλιστα το ότι αυτή η αναφορά του Νίκου Ανδρουλάκη ήρθε την ώρα που αποκαλύφθηκαν τα περί συνάντησης Τσίπρα – Παπανδρέου και είδαν το φως της δημοσιότητας σενάρια περί προσώπου κοινής αποδοχής για τη θέση του πρωθυπουργού της κυβέρνησης των ηττημένων προκάλεσαν ακόμη μεγαλύτερες εσωκομματικές αντιδράσεις.
Πολύ δε περισσότερο τη στιγμή που ο Νίκος Ανδρουλάκης εμφανίσθηκε να εγκαλεί τον Αλέξη Τσίπρα διότι δεν ακολουθεί τα όσα πρέσβευε περί συνεργασιών που είναι και η αιτία για την οποία έφερε το νόμο της απλής αναλογικής και ο Γιώργος Παπανδρέου να επιβεβαιώνει τη συνάντηση με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να κάνει λόγο για την… ταμπακιέρα, αλλά να πετά την μπάλα στην εξέδρα.
«Ήταν πάντα στο DNA της Αριστεράς. Όσα χρόνια θυμάμαι την πολιτική, οι εκπρόσωποι της Αριστεράς, μιλούσαν για απλή αναλογική» είπε την Παρασκευή το βράδυ στο action24 προσθέτοντας για τον Αλέξη Τσίπρα ότι «Ξαφνικά, δε μιλάει για εκλογές πρώτης Κυριακής, αλλά λέει θα κάνω την Κυβέρνηση των ηττημένων. Πόσα ευρωπαϊκά κράτη έχουν Κυβερνήσεις, μα δεν κρίνεται ποιος είναι πρώτος ή δεύτερος. Αυτό κρίνεται στο μπόνους στη δεύτερη Κυριακή»
«Στα ευρωπαϊκά κράτη λένε», τόνισε χαρακτηριστικά, «ποιοι συμφωνούν με τα προγράμματα τους; Πράσινοι, φιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες. Στη Γερμανία παλιότερα το CDU με το SPD. Βάζουν αυτές τις προγραμματικές συμφωνίες, δε κάνουν ρουσφέτια μεταξύ τους, να λένε πάμε στο τάδε Υπουργείο, εσύ θα πάρεις το Γενικό Γραμματέα, εγώ τον υπουργό, εσύ τον Υφυπουργό»
Και κατέληξε: «εγώ προσπαθώ να φέρω μια άλλη κουλτούρα. Για εμένα, η απλή αναλογική της πρώτης Κυριακής είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για τον ελληνικό λαό να έχει μια Κυβέρνηση ευρύτατης συνεργασίας».
Και για όποιον δεν κατάλαβε σε ποιον και πως κλείνει το μάτι ο Νίκος Ανδρουλάκη στη συνέντευξη που έδωσε στην Καθημερινή της Κυριακής σημειώνει: «Στη φάση που βρίσκεται η χώρα μας οι κυβερνήσεις συνεργασίας μπορούν να λειτουργήσουν ως ανάχωμα στην αλαζονεία και στον καθεστωτισμό. Αρκεί όμως να έχουν σαφείς προγραμματικές δεσμεύσεις και πρόσωπα που μπορούν να εκφράζουν την ευρύτερη πολιτική αλλαγή που χρειάζεται η πατρίδα μας».
Έφερε ως παράδειγμα δε σημεία ενός προγράμματος που ταυτίζεται με αυτά που ο Αλέξης Τσίπρας τάζει αλλά έβαλε και τα περί δημοκρατίας, καθεστωτισμού με ανάλογη ακραία μορφή όπως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σημειώνοντας ότι «στο δημοκρατικό μας πολίτευμα δεν επιτρέπεται να λειτουργούν στεγανά Γιατί μέσα σε αυτά επωάζονται τα αυγά του φιδιού». Αναφορά που αφορά στο θέμα των παρακολουθήσεων…
Δεν αφορά τους πολίτες
Το πεδίο «σύγκλισης» έχει καταγραφεί. Οι αιτίες υπάρχουν και για τους δύο πολιτικούς αρχικούς είναι ιδιαιτέρως κρίσιμες για το προσωπικό πολιτικό τους μέλλον και την επιβίωσή τους στην πολιτική σκηνή. Δεν αφορούν όμως τη χώρα και τους πολίτες της, οι οποίοι αναμένουν προτάσεις και λύσεις στα προβλήματα με γνώμονα και στόχευση ένα καλύτερο μέλλον.
Αφορούν αυτούς που δείχνουν έτοιμοι να παίξουν τη χώρα στα ζάρια. Να παίξουν τα ρέστα τους αδιαφορώντας για την οπισθοδρόμηση που θα προκαλέσει μια κυβέρνηση «ηττημένων» που θα συσταθεί ως «ειδικού σκοπού» με σύνθημα μια δήθεν «κάθαρση».
