Τρία χρόνια έκλεισαν σήμερα από τη μέρα που έφυγε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, πλήρης ημερών και αφήνοντας πίσω του βαριά παρακαταθήκη. Με την ισχυρή του προσωπικότητα έγινε ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής ιστορίας.
Φτιαγμένος από την πάστα του πολιτικού ηγέτη, ήταν ταγμένος στην υπηρεσία της πατρίδας, της αλήθειας, της τόλμης.
Με ξεκάθαρα φιλοευρωπαϊκή κατεύθυνση ήταν μεταξύ εκείνων που συνέβαλλαν στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη η ανάγκη μιας ενωμένης, ανθρώπινης και ειρηνικής Ευρώπης ήταν ισχυρή έχοντας ζήσει το δράμα καταστροφικών πολέμων. Για αυτό και υπηρέτησε την ιδέα της συμφιλίωσης των λαών και την ειρηνική δημιουργική συνύπαρξη όλων των εθνών της ευρύτερης γειτονιάς μας και όχι μόνο.
Αλλά και εντός των συνόρων υπηρέτησε και διεκδίκησε τη συνεννόηση ως απάντηση στα χρόνια προβλήματα που αντιμετώπιζε η Ελλάδα χωρίς να αποκλείει πρόσωπα αρκεί ο αγώνας να ήταν κοινός.
Χρόνια μετά τη σύντομη κυβερνητική του θητεία έγινε αντιληπτό από τους πολλούς πως το μεγάλο μεταρρυθμιστικό του έργο, που διεκόπη βίαια, θα οδηγούσε την Ελλάδα στο νέο ευρωπαϊκό της δρόμο. Η ευκαιρία αυτή χάθηκε.
Εκείνο που μένει ζωντανό μέχρι σήμερα είναι το όραμα και ο στόχος του για μια Ελλάδα υπερήφανη, αξιοπρεπή, με δυναμικό θετικό ρόλο στην υπόθεση της ειρήνης και της συνεργασίας ανάμεσα στους λαούς.
Κάτι που προϋποθέτει μια Ελλάδα οικονομικά και πολιτικά ισχαυρή. Και το κυριότερο, μια Ελλάδα με τους Έλληνες ενωμένους και αλληλέγγυους, μπροστά στις μεγάλες προκλήσεις κάθε εποχής.
tomanifesto.gr
