Θα συμφωνείτε, πιστεύω, ότι ζούμε ιστορικές στιγμές. Γεγονότα που αφήνουν το αποτύπωμά τους στο χρόνο και παραδοχές που αμφισβητούνται και θέτουν σε κίνδυνο έννοιες και αντιλήψεις που όλοι είχαμε πιστέψει ότι είχαν νικηθεί από τη Δημοκρατία. Τα όσα συνέβησαν στο Καπιτώλιο, την ημέρα επικύρωσης της εκλογής του Τζο Μπάϊντεν στην προεδρία των ΗΠΑ, συνιστούν σε κάθε περίπωση ένα μίνι πραξικόπημα.
του Χάρη Παυλίδη
Ένα αντίστοιχο «πραξικόπημα» ψεκασμένων και αγανακτισμένων, τηρουμένων των αναλογιών, έζησε η Ελληνική Δημοκρατία από τους «ομοϊδεάτες» του Τραμπ το 2011. Παρ’ ολίγον να γίνει του… Καπιτωλίου η Βουλή, αλλά τελευταία στιγμή αποφεύχθηκε η εισβολή. Η αρχή όμως είχε γίνει και τέσσερα χρόνια μετά η «εισβολή» θα γινόταν με την ψήφο του ελληνικού λαού.
Ο εθνολαϊκισμός και οι πολιτικοί του εκφραστές, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ, θα κυβερνούσαν σχεδόν μια πενταετία προκειμένου να αποδειχθεί ότι δεν ισχύει στην πολιτική ο αφορισμός του πελάτη που έχει πάντα δίκιο. Ο Ελληνικός λαός έκανε λάθος γιατί πίστεψε ότι το δίκιο του θα το έκαναν πράξη ο Αλέξης Τσίπρας και ο Πάνος Καμμένος.
Το ίδιο λάθος έκανε και ο Αμερικάνικος λαός με τον Ντόναλντ Τραμπ. Η παράλληλη πορεία των δύο καθεστωτικών αντιλήψεων κυβερνήσεων στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα, ξεκίνησαν ως κωμωδία και κατέληξαν σε τραγωδία. Στην Ελλάδα με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα για την οικονομία και το κράτος δικαίου. Στην Αμερική με άγνωστα μέχρι αυτή την ώρα αποτελέσματα.
Σε κάθε περίπτωση το πάθημα έγινε μάθημα με την ήττα του ψεκασμένου εθνολαϊκισμού, αλλά όπως έδειξε και η εισβολή στο Καπιτώλιο η Δημοκρατία παραμένει εύθραυστη. Οι λαϊκιστές διαθέτουν αποθέματα τα οποία ανανεώνουν μέσα από κρίσεις. Η εργαλειοποίηση της πανδημίας αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Συνεπώς, προφανώς και μας αφορούν τα όσα συμβαίνουν στις ΗΠΑ. Γιατί το «πνεύμα» του Τραμπ καθοδηγεί τους νοσταλγούς της περιόδου 2015-2019, όπου το κυβερνητικό μέτωπο του ψεκασμένου εθνολαϊκισμού δεν είχε να ζηλέψει πολλές από τις μεθόδους και τις πρακτικές του Αμερικανού Προέδρου.
Καταλήγοντας, και δεδομένου ότι υπάρχουν πολιτικοί και εφημερίδες που θαυμάζουν τις αρρωστημένς αντιλήψεις του Τραμπ, ας το ξανασκεφθούν ορισμένοι που ονειρεύονται «προοδευτικές» κυβερνήσεις με τα «παιδιά» του, είναι οι ίδιοι που επί των ημερών τους (κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου) φώναζαν: «να καεί, να καεί, το μπ…λο η Βουλή».