Βλέποντας τον Τσίπρα στη δευτερολογία του πρέπει να τρόμαξαν ακόμη και οι πιστοί του οπαδοί. Κατακόκκινος, φοβισμένος, τρομαγμένος, τρεμάμενος και χαμένος.
Ο τρόμος στα μάτια του, ο φοβισμένος λόγος του και οι ασυναρτησίες του, δείχνουν έναν άνθρωπο που βρίσκεται αφενός σε πολιτικό αδιέξοδο και αφετέρου ότι δεν μπορεί να αρθρώσει ένα δομημένο πολιτικό λόγο. Ακόμη κι αν του τον έχουν δώσει γραμμένο.
Η επιμονή του, ωστόσο, σε fake news και η προσπάθειά του να εμφανίσει έναν γνωστό επικοινωνιολόγο (βλ. Λευτέρης Κουσούλης) ως δήθεν σύμβουλο του πρωθυπουργού δείχνει άνθρωπο που αγνοεί τη λέξη ενσυναίσθηση και δείχνει πολιτικό που ευκόλως μπορεί να χαρακτηριστεί, με πολιτικούς όρους, ψεύτης καθ’ έξη και επάγγελμα.
Για το Μάτι, τέλος, καλό είναι να καταλάβει (σ.σ.: δύσκολο, αλλά ας τον βοηθήσουν οι σύμβουλοί του) ότι είναι καλύτερο να σιωπά, παρά να επαναλαμβάνει τις ίδιες πολιτικές ανοησίες και να σταματήσει, επιτέλους, να προσβάλει τη μνήμη των 102 ψυχών που χάθηκαν. Να ζητήσει συγνώμη, έστω και τώρα. Συγνώμη!!!
