Στην έναρξη της ουκρανικής κρίσης επιχειρήθηκε να δικαιολογηθεί η ρωσσική εισβολή με το επιχείρημα ότι είχε προηγηθεί η ασφυκτική περικύκλωση της Ρωσσίας από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ. Αυτό ήταν το πρώτο επιχείρημα που διατύπωσε ο Βλαδιμίρ Πούτιν και το οποίο σε αναλύσεις τους, αρχικώς, προέβαλαν και δυτικοί αναλυτές, επικαλούμενοι μάλιστα απόψεις του Κίσσινγκερ και άλλων συμβούλων Αμερικανών Προέδρων, στο παρελθόν.
του Όθωνα Καραγιάννη
Το βασικό ενδεχομένως σφάλμα του δυτικού κόσμου και κυρίως της μητρόπολής του, των ΗΠΑ δηλαδή, ήταν ότι δεν επιχείρησε, μετά την πτώση του Τείχους και την περεστρόϊκα να εντάξει σε ένα πλαίσιο συνεργασίας την Ρωσσία, με οιονεί ενσωμάτωσή της στην λοιπή
Ευρώπη. Όταν μάλιστα μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος, οι αθρόες επενδύσεις και εγκαταστάσεις δυτικών εταιριών στην πρώην Σοβιετική Ένωση ενέτασαν ουσιαστικώς τον ρωσσικό λαό στον δυτικό τρόπο ζωής!
Ίσως ο φόβος των ΗΠΑ για ιδιαίτερη ενδυνάμωση της Ευρώπης με την συμμετοχή και της Ρωσσίας να προκάλεσε την αποφυγή της ενσωμάτωσης στη Δύση της Ρωσσίας. Ίσως ακόμη –και αυτό μπορεί να είναι θωρητικό- η ανάγκη συντήρησης του ΝΑΤΟ -στον πυρήνα του οποίου είναι η αμερικανική δύναμη- το οποίο ο Πρόεδρος Μακρόν το είχε χαρακτηρίσει εγκεφαλικά νεκρό, να ήθελε κατά την αντίληψη της Ουάσινγκτον ένα αντίπαλο δέος. Το οποίο με την κατάρρευση του κομμουνισμού είχε χαθεί και μαζί με αυτό και η δικαιολόγηση της διατήρησης της Ατλαντικής Συμμαχίας.
Όμως έναντι αυτής της πιθανής πραγματικότητας, από την άλλη πλευρά το επιχείρημα ότι η περικύκλωση από την Δύση της Ρωσσίας είναι η αφορμή για την αντίδραση του Πούτιν είναι σαθρό. Διότι η περικύκλωση της Ρωσσίας έγινε μετά την ενσωμάτωση, από αυτήν, με το έτσι θέλω και με στρατιωτικά μέσα της Κριμαίας. Ένα γεγονός που ήταν φυσικό να δημιουργήσει ανησυχίες στην Δύση και να
αντιδράσει με την στρατιωτική ενίσχυση των ευρωπαϊκών κρατών του πρωην σοβιετικού μπλοκ που περιβάλλουν την Ρωσσία. Γιατί φοβήθηκε η Δύση τις μετέπειτα προθέσεις του Πούτιν, κάτι που επιβεβαιώθηκε με την εισβολή στην Ουκρανία, που την δικαιολογεί ο Πούτιν με επιχειρήματα της αποναζιστικοποίησης και άλλους μύθους, ενώ στην πραγματικότητα αναζητεί ζωτικό χώρο.
Αυτό που έκανε η Δύση είναι κάτι ανάλογο με την στρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών, μόλις η Τουρκία έβαλε απέναντί τους, με συγκεκριμένο απειλητικό στόχο, την Στρατιά του Αιγαίου….
