Το ΠΑΣΟΚ έχει… κολλήσει. Οι δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα εμφανίζουν το –από σπόντα– κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αδυνατεί να υπερβεί ένα ποσοστό που κινείται μεταξύ 15% και 18% ακόμη και στην εκτίμηση ψήφου, την ώρα που η κυβερνώσα παράταξη εμφανίζει σημάδια ανάκαμψης σε σχέση με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών υπερισχύοντας σε όλους τους ποιοτικούς δείκτες.
Τα πυροτεχνήματα που δεν διαρκούν, οι γκάφες και η εμμονή στην καταστροφολογία δεν αποδίδουν ενώ το σκληρό ροκ λειτουργεί ανασταλτικά ως προς την προσέλκυση ψηφοφόρων του Κέντρου. Ο Νίκος Ανδρουλάκης, που εμφανίζεται με τη λογική του «εγώ το είπα πρώτος» αναφορικά με παρεμβάσεις που υλοποιεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης, υπολείπεται στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός.
Αρκεί να σημειωθεί πως μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων που δηλώνουν ότι ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ επιμένουν να περιβάλλουν με εμπιστοσύνη τον πρωθυπουργό και πρόεδρο της ΝΔ. Και αυτό είναι ένα σημαντικό στοιχείο ως προς την επιβεβαίωση της εμφανούς αδυναμίας του επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης να καρπωθεί έστω και προσωρινά το momentum της εσωκομματικής διαδικασίας εκλογής στο κόμμα του αλλά και της διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι… ροές μάλιστα προς το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να έχουν μειωθεί παρότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποστεί τρεις και πλέον διασπάσεις από το φθινόπωρο του 2023, ενώ η περίπτωση Κασσελάκη δείχνει επίσης σημάδια κόπωσης και κάμψης δημοσκοπικής. Είναι αξιομνημόνευτο το γεγονός πως για μια ακομη φορά, πολλοστή από το 2019 και μετά, ένα κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως απειλή για την κυβερνώσα παράταξη μετά από 5,5 χρόνια.
Στη Χαριλάου Τρικούπη κυριαρχεί η παροιμία «με τον ήλιο τα βγάζω, με τον ήλιο τα βάζω, τι έχουν τα έρμα...». Αδυνατούν φυσικά να ρίξουν ευθύνες στον αρχηγό που εξελέγη από τη βάση πριν από δύο μήνες, αλλά και να αμφισβητήσουν την τακτική που ακολουθεί παρότι δείχνει εκ των πραγμάτων ότι είναι λάθος και δεν προσελκύει ψηφοφόρους περαν ορισμένων αγανακτισμένων από την κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ.
Με απλά λόγια. Το ΠΑΣΟΚ δεν καταφέρνει να πείσει ότι αποτελεί εναλλακτική λύση. Οτι διαθέτει πειστικές και κοστολογημένες προτάσεις για την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής. Και κυρίως ότι δεν μπορεί να αποτελέσει πυλώνα σταθερότητας σε σχέση πάντα με τον βασικό του πολιτικό αντίπαλο, τη ΝΔ. Τα περί δύο πόλων στο πολιτικό σύστημα προς το παρόν δεν έχουν εφαρμογή στην πραγματικότητα. Και το ενάμισι κόμμα παραμένει απλά ο εκφραστής του μισού...
