Ο Κώστας Αχ. Καραμανλής με τη στάση του έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα πολιτικού ήθους δίνοντας ουσία στη λέξη «ενσυναίσθηση» που πλέον έχει μπει στη ζωή μας από αυτούς που επιχειρούν να αναδείξουν ένα ηθικό πλεονέκτημα, το οποίο τελικά δεν διαθέτουν.
Οι δύο διαφορετικοί πολιτικοί κόσμοι και οι πολιτισμικές διαφορές, στις οποίες έχει αναφερθεί και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, υπάρχουν και μετριούνται στο πεδίο της διακυβέρνησης.
Η «στραβή στη βάρδια» παράγει αποτελέσματα και όταν σε αυτή καταγράφονται νεκροί, ανεξαρτήτως ευθυνών και ανθρώπινων λαθών, αναδεικνύει και τα μεγέθη που αναμετρώνται στην πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας.
Η δήλωση του πρώην πλέον υπουργού Μεταφορών και Υποδομών είναι καταλυτική. Αναλαμβάνοντας την αντικειμενική πολιτική ευθύνη υπογράμμισε πως «όταν συμβαίνει κάτι τόσο τραγικό, δεν είναι δυνατόν να συνεχίζουμε σαν να μην συνέβη. Είμαι λίγα χρόνια στην πολιτική, αλλά θεωρώ απαραίτητο στοιχείο της Δημοκρατίας μας οι πολίτες της χώρας μας να εμπιστεύονται το πολιτικό σύστημα. Αυτό λέγεται πολιτική ευθύνη.»
Και ανακοινώνοντας την απόφασή του να παραιτηθεί σημείωσε ότι «είναι αυτό που νιώθω καθήκον μου να πράξω ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στη μνήμη των ανθρώπων που έφυγαν τόσο άδικα και αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τα διαχρονικά λάθη του ελληνικού κράτους και του πολιτικού συστήματος»
Και κατέληξε λέγοντας πως «μέσα από την καρδιά μου, εκφράζω για άλλη μια φορά την οδύνη μου και τη συμπαράστασή μου στις οικογένειες των θυμάτων».
Ο Κώστας Αχ. Καραμανλής λίγες ώρες πριν αποδείξει το πολιτικό του ήθος είχε βρεθεί στον τόπο της τραγωδίας. Και εκεί την ώρα που επιχειρούσε να κάνει δηλώσεις, λύγισε. Βούρκωσε και με λυγμούς επιχείρησε να ξεκαθαρίσει την ανάγκη απόδοσης ευθυνών.
Η εικόνα αλλά και η γενναία πολιτική του πράξη ανέδειξαν το ήθος. Ανέδειξαν όμως και τις διαφορές με εκείνους που έσπευσαν να δηλώσουν ότι «ξέρει» γιατί παραιτήθηκε. Εκείνους που ξέχασαν. Όχι τις ευθύνες τους αλλά την απίστευτη υποκρισία και κυρίως την αλαζονεία με την οποία αντιμετώπισαν την «στραβή» όπως την είχαν αποκαλέσει «στη βάρδια».
Όλως τυχαίως άλλωστε σήμερα το μεσημέρι στη Δίκη για το Μάτι ο εμπειρογνώμονας αποκάλυπτε ότι την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας έφτανε στο συντονιστικό της πυροσβεστικής γνώριζαν ήδη για την ύπαρξη 37 νεκρών. Και όμως έστησαν ένα θέατρο ακριβώς για να μην αναλάβουν τις ευθύνες.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει εκείνη την αλήστου μνήμης δήλωση του Παύλου Πολάκη ότι «οι νεκροί στο Μάτι θολώνουν την εικόνα της κυβέρνησης» και ποιος μπορεί να την αντιπαραβάλει, μαζί με όλες τις υπόλοιπες συμπεριλαμβανομένων και αυτών του Αλέξη Τσίπρα, με αυτή του Κώστα Αχ. Καραμανλή.
Ποιος τέλος μπορεί να συγκρίνει τη στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη με αυτή του επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης όταν αυτό κυβερνούσε τη χώρα.
Διαφορετικοί κόσμοι, μεγάλες πολιτισμικές και πολιτικές διαφορές.
