Αναφέρθηκα στο μέσον της εβδομάδας στα Ιμια και στην άθλια σπέκουλα που κάνει έκτοτε, σχεδόν 25 χρόνια μετά, ένας εσμός ακροδεξιών και νεοφασιστών περί δήθεν προδοσίας από μέρους της τότε κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, υπό τον Κώστα Σημίτη. Η άθλια όσο και ανιστόρητη κατηγορία βασίζεται στο γεγονός ότι η κυβέρνηση αποδέχθηκε τη διαμεσολάβηση των Αμερικανών που διαμήνυσαν και στις δυο πλευρές «no ships, no troops, no flags» στα Ιμια και κάπως έτσι αποφεύχθηκε μια δραματική πολεμική αναμέτρηση στο παρά ένα. Πράγμα που οδήγησε την επομένη της λήξης της κρίσεως τον Κ. Σημίτη να ευχαριστήσει τους Αμερικανούς για την ευεργετική παρέμβασή τους, προς αποτροπή μιας αιματοχυσίας. Φίλος από τα παλιά μου υπενθύμισε κάτι ακόμα, χθες, αναφορικά με τη νύχτα της 31 ης Ιανουάριου 1996, κάτι που οι ελληναράδες σκοπίμως αποσιωπούν: πως η αμερικανική παρέμβαση απέτρεψε την κατάληψη ελληνικού εδάφους από τους Τούρκους.
Ξέχασα λοιπόν, και μου το υπενθύμισε ο φίλος μου, ότι εκείνο το βράδυ οι δικοί μας… «τουρκοφάγοι» στρατηγοί είχαν μεν μεριμνήσει για την αποστολή κομάντος στη μεγαλύτερη νησίδα του συμπλέγματος των Ιμίων, αλλά είχαν αφήσει εντελώς αφύλακτη τη δυτική και μικρότερη νησίδα, εκτιμώντας λανθασμένα ότι δεν θα ενδιέφερε τους Τούρκους. Οι άλλοι όμως, πονηρά λειτουργώντας, έστειλαν κομάντος και κατέλαβαν τα μικρά Ιμια, και κάπως έτσι βρεθήκαμε στο αδιέξοδο να έχουμε στρατό στα μεγάλα Ιμια αλλά στα μικρά να είναι εγκατεστημένοι τούρκοι κομάντος. Και ήταν η αμερικανική παρέμβαση που απέτρεψε μια τουρκική κατοχή στη βραχονησίδα.
Αυτά, για να ξέρουμε τι λέμε, και για να βγάλουν επιτέλους τον σκασμό τα φασιστοειδή κάθε είδους, που ντυμένα με χάρη, με τη χλαμύδα του ελληναρά υπερπατριώτη, αποπατούν στην ιστορική αλήθεια…
του Γιώργου Παπαχρήστου από το Στίγμα των Νέων
