Με τις καρατομήσεις ιστορικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ από τον Στέφανο Κασσελάκη να διαδέχονται η μια την άλλη και με την εκπεφρασμένη βεβαιότητά του ότι θα είναι ένας από τους επόμενους, ο πρώην υπουργός Παιδείας Αριστείδης Μπαλτάς στρέφει, έστω και πλαγίως, την κριτική του στον Αλέξη Τσίπρα τον οποίον αποθέωνε πριν από λίγους μήνες.
Σε χειμαρρώδες άρθρο του στην «Αυγή», ο Αριστείδης Μπαλτάς αφιέρωσε περισσότερες από 4.000 λέξεις για να αποδομήσει τον Στέφανο Κασσελάκη αλλά και για να κατηγορήσει όσους έχουν αγιοποιήσει τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι «αμφιλεγόμενες» προσωπικότητες
Ο Αριστείδης Μπαλτάς ασκεί σκληρή κριτική στη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2019-2023 με προσωπικότητες που χαρακτηρίζει «αμφιλεγόμενες» και που έκαναν το κόμμα να εκπέμψει διφορούμενο στίγμα με αποτέλεσμα την εκλογική καταστροφή. «Ο πρόεδρός του ανέλαβε τις πολιτικές ευθύνες του και παραιτήθηκε. Αλλά για τους προμάχους της επικοινωνιακής “διεύρυνσης” άνευ όρων και άνευ ορίων, τούτη η παραίτηση λειτούργησε παραδόξως καθαρκτικά. Το ότι η πολιτική γραμμή που ηττήθηκε ήταν εκείνη των πρωτοπόρων υποστηρικτών του κ. Κασσελάκη αποσιωπήθηκε με όλα τα θεμιτά και αθέμιτα μέσα ενόσω η πράξη της παραίτησης εκλήφθηκε ως θυσία του Αμνού που αίρει εκ των υστέρων όλες τις δικές τους αμαρτίες. Με άλλα λόγια, η σεβαστική επανάληψη του ονόματός του Αλέξη Τσίπρα μέχρι κορεσμού συνιστούσε μορφή τελετουργίας που μετέτρεπε τον ίδιο σε αγιοποιημένο εικόνισμα ενόσω οι πρόμαχοι της ήττας αναλάμβαναν τον ρόλο του πρωθιερέα» επισημαίνει και προσθέτει: «Με αποτέλεσμα να ακυρώνουν τον Αλέξη Τσίπρα πολιτικά. Η σιωπή του απέναντι στη βορβορώδη, αλλά μολαταύτα αγιοποιημένη, κατάχρηση του ονόματός του κατά την προεκλογική περίοδο το καταδεικνύει με σαφήνεια. Όπως το αναδεικνύει και η χρήση των τοποθετήσεών του στο Συμβούλιο της Ευρώπης που λειτουργούν πλέον ως άνωθεν εκπορευόμενα ιερά κείμενα και ως απαραβίαστες εντολές».
Αυτή η αγιοποίηση του Αλέξη Τσίπρα, γράφει ο Αριστείδης Μπαλτάς, έφερε και τη δαιμονοποίηση των «βαριδιών του 3%» που πλέον διώκονται από το κόμμα τόσο ως υπονομευτές τόσο του νέου προέδρου όσο και του πρώην πρωθυπουργού. «Σημειώνω ότι η δαιμονοποίηση των “βαριδιών” και η καταγγελία των “υπονομευτών”, ονοματισμένων ένας προς έναν και μία προς μία, είχε ξεκινήσει κατ’ ουσίαν πριν από το 2019, με την “πολιτική” επισήμανση ότι “βαρίδια” και “υπονομευτές” υπέσκαπταν εξαρχής τον Αμνό, ναρκοθετώντας την πορεία του προς τους Εμμαούς της απέραντης παν-δημοκρατικής επικράτειας. Δηλαδή, ακριβώς, προς τη “διεύρυνση” άνευ όρων και ορίων» έγραψε.
Ο «χαρισματικός Τσίπρας»
Αυτός, ωστόσο, είναι ένας διαφορετικός Αριστείδης Μπαλτάς από εκείνον του περασμένου Ιουλίου, ο οποίος, παρά τις δύο βαριές ήττες, συνέταξε στην «Αυγή» την αγιογραφία του Αλέξη Τσίπρα, χωρίς ειρωνείες περί «αμνού» και «πορείας προς τους Εμμαούς» αλλά και με ύμνους για τη διεύρυνση. «Χαρισματικός. Σαν πλασμένος για τα δύσκολα. Με εκείνο το σπάνιο πολιτικό ταλέντο που του επιτρέπει να διαβάσει τη συγκυρία διαμιάς και να αδράξει τη στιγμή με μια καίρια πρωτοβουλία. Που θα αλλάξει το τοπίο. Το ότι ένα κόμμα του 4% θέλει και μπορεί να κυβερνήσει. Το δημοψήφισμα. Η Συμφωνία των Πρεσπών. Κατά τη θητεία του η Ελλάδα διασώθηκε και η διεθνής εικόνα της άλλαξε.
Η κυριότερη ίσως συμβολή του: ναι, το αδιανόητο μπορεί να γίνει πραγματικό. Ναι, η Ανανεωτική και Ριζοσπαστική Αριστερά μπορεί να κυβερνήσει. Ανανεωτική γιατί είναι πάντα ανοιχτή στο νέο. Γιατί δεν φοβάται διευρύνσεις και συμμαχίες. Ριζοσπαστική γιατί έχει απαρασάλευτα στραμμένο το βλέμμα στις ανάγκες των πολλών. Στην οικουμενική ισότητα, στη γενική ελευθερία, στην καθολική δικαιοσύνη. Στην αξιοπρέπεια όλων και στην αξιοπρέπεια της χώρας. Ναι, η Ανανεωτική και Ριζοσπαστική Αριστερά μπορεί να κυβερνήσει ως τέτοια» έγραψε τότε.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι και τα δύο κείμενα αποτυπώνουν τις ειλικρινείς σκέψεις του Αριστείδη Μπαλτά τη στιγμή της συγγραφής τους. Όταν γράφτηκε το πρώτο κείμενο ο Αλέξης Τσίπρας δεν είχε παραιτηθεί. Σήμερα, ωστόσο, έχουν αλλάξει όλα. Και ο πρώην υπουργός Παιδείας το γνωρίζει. Γι' αυτό έγραψε μια πολιτική διαθήκη που διαβάζεται πριν την εκούσια ή ακούσια αποχώρησή του από τον ΣΥΡΙΖΑ.
