Το καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ είναι κείμενο διατάξεων χωρίς ειρμό, με συνεχείς συρραφές, απαλοιφές, τροποποιήσεις και λοιπές... επεμβάσεις. Κείμενο-«κουρελόχαρτο» με μηδενική χρησιμότητα. Η πρόταση μομφής κατά του Κασσελάκη είναι χαρακτηριστικό δείγμα: Σύμφωνα με το άρθρο 20 παρ. 4: «Σε περίπτωση άρσης της εμπιστοσύνης της Κεντρικής Επιτροπής από το 50% +1 των μελών της προς τον πρόεδρο συγκαλείται έκτακτο Συνέδριο».
Ωστόσο, ποια η τύχη του προέδρου έως τη διενέργεια του Συνεδρίου; Παραμένει στη θέση του; Υποχρεούται σε παραίτηση; Διορίζεται μεταβατικός; Καμία πρόβλεψη, διότι η διάταξη ετέθη στο καταστατικό προσχηματικά. Ουδείς διανοείτο να υποβάλει μομφή κατά του Αλέξη Τσίπρα. Στην παρ. 2 του ίδιου άρθρου διαβάζουμε ότι «το τακτικό Συνέδριο εγκρίνει τις υποψηφιότητες για τη νέα ΚΕ και τις υποψηφιότητες για την προεδρία του κόμματος». Η επιλογή του ρήματος «εγκρίνει» καθιστά σαφές ότι η αρμοδιότητα του Συνεδρίου επί των υποψηφιοτήτων είναι αποφασιστική, άλλως θα είχε επιλεχθεί διαφορετική διατύπωση.
Ομως και αυτή η διάταξη ετέθη προσχηματικά και υπό την απόλυτη βεβαιότητα ότι η υποψηφιότητα Τσίπρα θα ελάμβανε πάντοτε την πανηγυρική έγκριση του Συνεδρίου. Το καλύτερο σας το άφησα για το τέλος. Στο άρθρο 51 αναφέρεται ότι «απόφαση διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μπορεί να ληφθεί σε συνεδριακή διαδικασία η οποία ρυθμίζει και τα σχετικά με την τύχη της περιουσίας του». Δηλαδή, εάν ο Κασσελάκης καταφέρει να ελέγξει το Συνέδριο, πράγμα το οποίο επιθυμεί διακαώς, μπορεί να διαλύσει το κόμμα και να αποχωρήσει για το Μαϊάμι...
