Το εντυπωσιακόν του πράγματος με όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ τις τελευταίες μέρες δεν είναι οι συνεδριάσεις, οι αποφάσεις, οι διασπάσεις, οι καβγάδες, οι λυκοφιλίες, οι ίντριγκες, οι ψηφοφορίες, φανερές ή κρυφές, τα μαχαιρώματα, κατάστηθα ή πισώπλατα, οι αλλεπάλληλες εκλογές, τα αφηνιασμένα πληκτρολόγια που πυροβολούν νυχθημερόν, δεν είναι τι θα απογίνουν, τι θα απομείνει, ποιος έχει τα κλειδιά, ποιος έχει την ευθύνη κατά νόμο, ποιος βγάζει το βράδυ τα σκουπίδια, ποιος ποτίζει τα φυτά.
Το εντυπωσιακό είναι ότι αυτό το παραπολιτικό μόρφωμα διατείνεται ότι μπορεί να κυβερνήσει τη χώρα, δηλαδή να φτιάξει νόμους, να πάρει μέρος σε διεθνείς συνόδους, να έχει στην ευθύνη του τις ένοπλες δυνάμεις, το χρηματοκιβώτιο του κράτους, να κρατήσει την Ελλάδα εκεί που της αξίζει, να την οδηγήσει στο μέλλον.
Λοιπόν, ας βρουν πρώτα ποιος θα ανοιγοκλείνει την πόρτα της Κουμουνδούρου ή, στην ανάγκη, ας αφήνουν το κλειδί κάτω από το γεράνι…
