Την ώρα που ο Αλ. Τσίπρας επιχειρεί να πείσει την κοινή γνώμη πως δεν είχε καμία απολύτως ανάμειξη στο έργο της ΕΥΠ, η πρώην πρόεδρος της Βουλής και νυν επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζ. Κωνσταντοπούλου, αποκαλύπτει στα «Παραπολιτικά» ότι ο ίδιος, ως πρωθυπουργός, στην προσπάθειά του να την επηρεάσει στο έργο της, θέλησε να της δείξει απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες ενός κρατουμένου που υποτίθεται ότι σχεδίαζε να «φάνε ΣΥΡΙΖΑίο».
“Ο ίδιος ο Τσίπρας επιχείρησε να με επηρεάσει, επικαλούμενος παρακολουθήσεις της ΕΥΠ, που μάλιστα θέλησε να μου δείξει. Η παρακολούθηση αφορούσε κρατούμενο ο οποίος, υποτίθεται, σχεδίαζε «να φάνε έναν ΣΥΡΙΖΑίο». Τότε, είχα αρνηθεί να δω τις υποτιθέμενες απομαγνητοφωνήσεις και του είχα πει: «Να προσέχεις ποιοι σου δίνουν και τι σου δίνουν και για ποιον λόγο. Αν, ως πρωθυπουργός της χώρας, διαβάζεις απομαγνητοφωνήσεις συνομιλιών κρατουμένων, είσαι σε πολύ κακό δρόμο” δηλώνει η Ζ. Κωνσταντοπούλου.
Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξη της Ζ. Κωνσταντοπούλου στα “Παραπολιτικά” και τον τον Γιώργο Κατσίγιαννη.
Πώς αξιολογείτε το θέμα των παρακολουθήσεων που εκεί ξέσπασα κατά το τελευταίο διάστημα;
Οι παρακολουθήσεις και οι υποκλοπές δεν είναι ούτε νέο φαινόμενο ούτε κεραυνός εν αιθρία. Ζούμε στη χώρα όπου αποκαλύφθηκε ότι ολόκληρη η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση και άλλα «πρόσωπα ενδιαφέροντος» παρακολουθούσαν ήδη το 2004 από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. Και όπου η ίδια η τότε κυβέρνηση, με τη συνδρομή του τότε προϊσταμένου της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών και σήμερα ελεγχόμενου πρώην υπουργού Δ. Παπαγγελόπουλου, έθαψε, επί 11 μήνες, την υπόθεση -υπόθεση κατασκοπείας σε βαθμό κακουργήματος-, αλλά και τη συνδεδεμένη με αυτήν δολοφονία του υπαλλήλου της Vodafone Κώστα Τσαλικίδη. Εχω υπάρξει, όπως γνωρίζετε, συνήγορος της οικογένειας Τσαλικίδη και έχω προσωπική αντίληψη για το πώς επιχειρήθηκε να συγκαλυφθούν η υπόθεση και η δολοφονία. Το βασικό ζήτημα που αναδεικνύεται από τις παρακολουθήσεις πολιτικών προσώπων, είτε αυτές πραγματοποιούνται από εξωτερικούς είτε από εσωτερικούς παράγοντες, είναι ότι όσο δεν αποκαλύπτονται, αφήνουν ανεξέλεγκτη μια διαδικασία εκβιασμών του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Διότι προφανώς το προϊόν των παρακολουθήσεων χρησιμοποιείται και προφανώς χρησιμοποιείται για να ελέγξει, να κανοναρχήσει και να «νουθετήσει» τους παρακολουθούμενους. Για να τους υπαγορεύσει τι να κάνουν την κρίσιμη στιγμή. Ως βουλευτής του ελληνικού Κοινοβουλίου και πρόεδρος της Βουλής και της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας έκανα κατ’ επανάληψη παρεμβάσεις για το θέμα αυτό. Το γεγονός ότι σήμερα πιστοποιείται ανάμειξη του ίδιου του πρωθυπουργού στις παρακολουθήσεις, με συγκρότηση προσωπικού μηχανισμού υποκλοπών, συνιστά παράγοντα πλήρους κλονισμού κάθε εμπιστοσύνης στο μοντέλο του κρότους που η σημερινή κυβέρνηση εφαρμόζει, το οποίο παραβιάζει τις βασικές αρχές της διαφάνειας, της χρηστής λειτουργίας της διοίκησης, του σεβασμού στις ελευθερίες και τα δικαιώματα, του ίδιου του φιλελευθερισμού που ο κ. Μητσοτάκης ευαγγελίζεται.
Με αφορμή τη δημόσια συζήτηση όσον αφορά το θέμα των υποκλοπών, πως αξιολογείτε τη στάση του ΓΥΡΙΖΑ;
Πρόκειται για υποκρισία. Δυστυχώς και ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαθίδρυσε ένα παρακράτος μέσα στο κράτος, όπως και η Νέα Δημοκρατία. Η ΕΥΠ δεν λειτούργησε ποτέ ως Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας, αλλά ως κομματικό και κυβερνητικό παραμάγαζο, έκθετο και ευάλωτο σε παράνομες εντολές και στην παρείσφρηση ξένων υπηρεσιών, εν γνώσει των κυβερνώντων. Ουσιαστικά σήμερα υπάρχει μια ισορροπία του τρόμου: Μητσοτάκης και Τσίπρας αποκαλύπτουν «τόσα όσα» ο ένας για τον άλλον, τρέμοντας παράλληλα τι θα αποκαλυφθεί για τους ίδιους. Κανείς τους δεν είναι αθώος. Και κανείς τους δεν επιθυμεί την πραγματική αποκάλυψη της αλήθειας. Ούτε και ο κ. Ανδρουλάκης το επιθυμεί, γι’ αυτό και χρησιμοποιεί την υπόθεση για κομματικό όφελος, χωρίς όμως να δέχεται να λάβει την ενημέρωση που του προσφέρουν και η οποία δεν αφορά τον ίδιο ιδιωτικά, αλλά τον ελληνικό λαό. Κανονικά θα έπρεπε να δεχθεί να ενημερωθεί και στη συνέχεια να ενημερώσει ο ίδιος τον ελληνικό λαό, αφού δεν το κάνει η κυβέρνηση.
Βρεθήκατε ποτέ αντιμέτωπη με επιθετικές ενέργειες παρακολούθησης του έργου σας;
Ως πρόεδρος της Βουλής ακολούθησα τέτοια πολιτική διαφάνειας στη λειτουργία του Κοινοβουλίου, ώστε ήταν αδύνατο να τους είναι χρήσιμη η οποιαδήποτε παρακολούθηση, που σίγουρα γινόταν. Και φρόντισα και φροντίζω να μην είμαι «ευάλωτη». Είχα, επίσης, δώσει εντολή να φυλάσσει τη Βουλή μόνον η Φρουρά της Βουλής, κατά το Σύνταγμα, και να μην μπαινοβγαίνουν άλλες υπηρεσίες, όπως γινόταν στο παρελθόν και γίνεται και σήμερα, καθιστώντας το Κοινοβούλιο άνδρο παρακολουθήσεων. Φυσικά είχα απόλυτη συνείδηση ότι πολλοί καραδοκούσαν. Και οι απόπειρες παρέμβασης στο έργο μου και στη λειτουργία του Κοινοβουλίου δεν διεκπεραιώνονταν μόνον από «υπηρεσίες», αλλά από εν ενεργεία κυβερνητικούς βουλευτές και φιλοκυβερνητικούς «δημοσιογράφους»… Το πιο αποκαλυπτικό, πάντως, ήταν ότι ο ίδιος ο Τσίπρας επιχείρησε να με επηρεάσει, επικαλούμενος παρακολουθήσεις της ΕΥΠ, που μάλιστα θέλησε να μου δείξει. Η παρακολούθηση αφορούσε κρατούμενο ο οποίος, υποτίθεται, σχεδίαζε «να φάνε έναν ΣΥΡΙΖΑίο». Τότε, είχα αρνηθεί να δω τις υποτιθέμενες απομαγνητοφωνήσεις και του είχα πει: «Να προσέχεις ποιοι σου δίνουν και τι σου δίνουν και για ποιον λόγο. Αν, ως πρωθυπουργός της χώρας, διαβάζεις απομαγνητοφωνήσεις συνομιλιών κρατουμένων, είσαι σε πολύ κακό δρόμο».
Επί ΣΥΡΙΖΑ ενισχύθηκε ή υπονομεύθηκε το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας;
Υπονομεύθηκε, ματαιώνοντας τις προσδοκίες και τις ελπίδες τόσων πολιτών. Οχι μόνον εκείνων που τον ψήφισαν, αλλά και όσων δεν τον ψήφισαν, είχαν όμως την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει επιτέλους σε αυτή τη χώρα.
Τι προτείνετε για τον τρόπο δράσης της ΕΥΠ;
Το μοντέλο της ΕΥΠ απέτυχε και πρέπει να καταργηθεί. Είναι αποδεδειγμένο πια, εδώ και χρόνια, ότι, δυστυχώς, λόγω της βαθιάς διάβρωσής της, των εσωτερικών φραξιών, της οργιώδους κομματικοποίησης της ηγεσίας και των ανώτερων κλιμακίων και της έλλειψης δικλίδων ανεξαρτησίας και δημοκρατικών εγγυήσεων, αλλά και ειδικά εκπαιδευμένου προσωπικού, η ΕΥΠ δεν λειτουργεί ως Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας, αλλά ως κυβερνητικό και κομματικό εργαλείο εκβιασμών, κουτσομπολιού και «πληροφοριών της κλειδαρότρυπας», αφήνοντας ένα τεράστιο κενό στο κομμάτι της εθνικής ασφάλειας, που είναι το πραγματικό αντικείμενό της. Η Πλεύση Ελευθερίας προτείνει τη συγκρότηση Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας, αποσυνδεδεμένης από την Αστυνομία, με ειδικά εκπαιδευμένο, αδιάφθορο προσωπικό, υψηλών προσόντων και εγνωσμένης ακεραιότητας, η οποία θα εποπτεύεται από διακομματικό όργανο της Βουλής, με τακτικό έλεγχο, και θα δημοσιοποιεί περιοδικές εκθέσεις.
