Διά της βίας προσέγγισαν το 15%. Και μια και, όπως λένε, δεν πετάνε από τη χαρά τους, αποφάσισαν να πανηγυρίζουν για τις προγραμματικές συμφωνίες της Κεντροαριστεράς στις άλλες χώρες. Ετσι, ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε ανακοίνωση για να χαιρετίσει «την προγραμματική συμφωνία των αριστερών, προοδευτικών, οικολογικών δυνάμεων για το νέο Λαϊκό Μέτωπο στη Γαλλία». Μια συμφωνία, που, εν όψει του ακροδεξιού κινδύνου, χαιρέτισε βέβαια και ο Μακρόν.
Στη Γαλλία, μετά τη δραματική άνοδο της Λεπέν στις ευρωεκλογές, ακριβώς την επομένη της κάλπης, Σοσιαλιστές, Πράσινοι, Κομμουνιστές και το ριζοσπαστικό κόμμα Ανυπότακτη Γαλλία του (ακραίου) Μελανσόν με κοινή δήλωση απηύθυναν έκκληση για μια κοινή πλατφόρμα, με στόχο «να παρουσιάσουν μια εναλλακτική επιλογή στον (πρόεδρο) Μακρόν και να δώσουν μάχη εναντίον του ρατσιστικού προγράμματος της άκρας Δεξιάς».
Οι ηγέτες αυτών των κομμάτων συμφώνησαν να υποστηρίξουν κοινούς υποψηφίους σε κάθε εκλογική περιφέρεια. Μάλιστα, ο πρώην πρόεδρος Ολάντ δήλωσε ότι θα είναι υποψήφιος με το Λαϊκό Μέτωπο στις προσεχείς πρόωρες γαλλικές εκλογές. Ο Ολαντρέου κατά τον κ. Τσίπρα, για να μην ξεχνιόμαστε... Το χαιρετίζει και αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ; Διότι από όσο ξέρουμε ο κ. Κασσελάκης δεν συμφωνεί με συμφωνίες κορυφής και θέλει «από τα κάτω», από τις Κοινοβουλευτικές Ομάδες (οι οποίες φαντάζεται ότι μπορούν να λειτουργούν ερήμην της ηγεσίας τους) και δεν ξέρω κι εγώ από πού αλλού.
Ας αφήσουμε που στη Γαλλία το ίδιο είχε γίνει και στις βουλευτικές εκλογές του 2022, αλλά τελικά η συμμαχία τους διαλύθηκε, αφού διαφωνούσαν σε βασικές πολιτικές. Εξακολουθούν άλλωστε και τώρα να διαφωνούν για τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή και τη Γάζα, για παράδειγμα.
Ο καταποντισμός της Sumar
Και, βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μας έχει πει τίποτε για το γεγονός ότι πήγε άπατη η συμμαχία των αριστερών δυνάμεων στην Ισπανία, η περίφημη Sumar. Ηταν μια συμμαχία που αμφισβητήθηκε από τα ίδια τα μέλη της από την αρχή, με τους Podemos να αποχωρούν. Στις ευρωεκλογές υπέστησαν δεινή ήττα. Ελαβαν μόλις τρεις έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο, ενώ οι Podemos περιορίστηκαν στις δύο. Η Sumar είχε ιδρυθεί πέρσι, λίγο πριν από τις εθνικές εκλογές του Ιουλίου 2023, και έλαβε ποσοστό 12,3% και 31 έδρες (11 λιγότερες από αυτές που είχαν εξασφαλίσει οι Podemos στις εκλογές του 2019).
Κατόπιν αυτού, η πρόεδρος της Sumar, δεύτερη αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εργασίας Γιολάντα Ντίαθ, ανακοίνωσε την πρόθεσή της να παραιτηθεί από την ηγεσία της Συμμαχίας. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ προτίμησε να σφυρίξει αδιάφορα. Ούτε μια ανακοίνωση για τον καταποντισμό των ομοϊδεατών τους στην Ισπανία και την οδυνηρή κατάληξη της «συμμαχίας» τους.
Αναταραχή και στην Ιταλία
Αλλά και στην Ιταλία επιδίδονται σε απέλπιδες προσπάθειες να συνασπιστούν απέναντι στα Αδέλφια της Ιταλίας και τη Μελόνι – της οποίας η κυριαρχία δεν αμφισβητείται, αν και το κόμμα της έλαβε 650.000 λιγότερες ψήφους, εξασφαλίζοντας ένα 27,7% (από 28,5%). Ο βασικός αντίπαλος πόλος, το Δημοκρατικό Κόμμα της Ελι Σλάιν, έφθασε στο 23,7%, κερδίζοντας 250.000 ψήφους και ένα 4%. Η Forza Italia, το κόμμα που είχε ιδρύσει ο Μπερλουσκόνι, έλαβε 10,5%, η Λέγκα του Βορρά του Σαλβίνι, συμμάχου της Μελόνι στην κυβέρνηση, καταποντίστηκε στο 8% και τα Πέντε Αστέρια του πρώην πρωθυπουργού Κόντε έχασαν δύο εκατομμύρια ψήφους και διά της βίας άγγιξαν το 10%, χάνοντας ένα 4% της δύναμής τους.
Και στην Ιταλία προσπαθούν τώρα να φτιάξουν έναν κεντροαριστερό πόλο. Ο αρχηγός της Ιταλικής Αριστεράς Νικόλα Φρατογιάνι το είπε ξεκάθαρα, ο Κόντε τηλεφώνησε στη Σλάιν. Αλλά αυτά τα σχήματα έχουν αποδειχθεί θνησιγενή, διότι παντού η Αριστερά διαθέτει τάσεις με διαφορετικές απόψεις στα μεγάλα πολιτικά και διεθνή θέματα.
Τα θυμούνται όταν στριμώχνονται
Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ έχει πολλές φορές αποπειραθεί – αν και το 2013 όταν άρχισε την επέλασή του προς την εξουσία και προσπαθούσε να μαζέψει τις δικές του συνιστώσες, εξόριζε τέτοιες πρακτικές στο πυρ το εξώτερον. Η Πολιτική Απόφαση του κόμματος τον Οκτώβριο του 2013 –και ενώ ήδη από τον Ιούλιο ο κ. Τσίπρας είχε καλέσει τις συνιστώσες σε αυτοδιάλυση– ανέφερε για τα περί ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς πως αποτελεί την «εναλλακτική επιλογή του αστικού μπλοκ εξουσίας». Αυτά τα «μέτωπα» τα θυμούνται όταν στριμώχνονται...
Για παράδειγμα, το 2017 όταν είχαν ψηφίσει και άρχισαν να εφαρμόζουν το Τρίτο Μνημόνιο και αφού ήδη από το 2016 είχαν ψηφίσει την απλή αναλογική για να διευκολύνουν το σχέδιο των συνεργασιών (το οποίο απέτυχε οικτρά στις εκλογές του 2019). Τον Σεπτέμβριο του 2017, στη Συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ –αφού δικαιολογήθηκε για τη συμμαχία του με τον Καμμένο, λέγοντας ότι ανήκει στο χώρο της «πατριωτικής Δεξιάς»–, ο κ. Τσίπρας είχε πει: «Πρέπει να δούμε την επόμενη μέρα όχι μόνο στην οικονομία, αλλά και στο πολιτικό σύστημα. Εμείς, όπως γνωρίζετε, σχεδιάζουμε την επόμενη μέρα στο πολιτικό σύστημα σε μια λογική δημιουργίας προϋποθέσεων, συγκλίσεων και συνεννοήσεων. Γι’ αυτό ψηφίσαμε και την απλή αναλογική. Χρειάζονται συναινέσεις για να πάει μπροστά η χώρα. Και χρειάζονται συναινέσεις για να πάνε μπροστά και οι τοπικές κοινωνίες. Συναινέσεις που πρέπει να δημιουργούνται και να συντίθενται πάνω στο τραπέζι. Δημόσια, ανοιχτά. Οχι κάτω από το τραπέζι, όχι συναλλαγές. Συναινέσεις, συνθέσεις» – τότε θυμήθηκε την ανάγκη για συναινέσεις, πριν έλεγε «ή αυτοί ή εμείς».
Τον Νοέμβριο, στον ανασχηματισμό, έστειλε σπίτι τους ένα σωρό δικούς του (Φίλη, Χριστοδουλοπούλου, Δρίτσα, Ξυδάκη, Αναγνωστοπούλου, Πελεγρίνη, Μάρδα, Μπαλτά, Αλεξιάδη), αλλά δεν άγγιξε τους πασοκογενείς Κουρουμπλή και Σπίρτζη. Αλλωστε, ακόμη και τότε που ο κ. Τσίπρας οδήγησε τις συνιστώσες σε αυτοδιάλυση, επέτρεψε (αμέσως) να δημιουργηθεί μία, η περίφημη Σοσιαλιστική Τάση, με τους προερχόμενους από το ΠΑΣΟΚ.
Τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς...
Και στις 3 Σεπτεμβρίου 2017, για τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ της περιόδου εκείνης περισσότερα άρθρα γράφτηκαν, περισσότερες δηλώσεις έγιναν και περισσότερες συνεντεύξεις δόθηκαν από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ παρά από στελέχη του ΠΑΣΟΚ! Πρωτοστατούντος του κ. Κουρουμπλή, που περίπου μας έλεγε ότι... παραμένει ΠΑΣΟΚ! Εφθασε στο σημείο (ΣΚΑΪ, 3 Σεπτεμβρίου 2017) να μας πει ότι «ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν είναι μια υπόθεση που την κληρονομούν κάποιοι. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι μια εθνική υπόθεση. Ηταν ο μεγαλύτερος ηγέτης της μεταπολεμικής Ελλάδος». Δηλαδή, οι κληρονόμοι του βρίσκονταν και στον ΣΥΡΙΖΑ!
Ο ίδιος ο Τσίπρας, ανήμερα της 3ης Σεπτεμβρίου, έγραψε το περίφημο άρθρο στην εφημερίδα του Βαξεβάνη. Και μάλιστα υπό τον τίτλο «Ηταν ψεύτης ο Ανδρέας;». Σαν να έλεγε στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ «αν ήταν ψεύτης ο Ανδρέας που τόσο πιστέψατε και τότε λατρέψατε, τότε είμαι ψεύτης κι εγώ»! Τα ίδια έλεγαν και στις 3 Σεπτεμβρίου 2018, με τον Νίκο Παππά να αναφέρει στον «Real FM»: «Σήμερα γιορτάζει η δημοκρατική Ελλάδα. Η 3η του Σεπτέμβρη ξεκίνησε ως η επέτειος από το μεγάλο κίνημα για την καθιέρωση Συντάγματος και ταυτίστηκε με την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, το οποίο εκ των πραγμάτων έλυσε το μείζον πολιτικό πρόβλημα με την πολιτική αλλαγή του 1981, κάτι που και εμείς μελετάμε ως ιστορικό φαινόμενο. Ωστόσο, η σημερινή επέτειος ανήκει σε όλο τον δημοκρατικό κόσμο». Και μετά τα έβαλαν με την αείμνηστη Φώφη Γεννηματά που δεν τους έκανε το χατίρι...
Κι όταν τον Μάρτιο του 2018 έλαβε χώρα ο γνωστός και ως «ανασχηματισμός Κουβέλη», μας ενημέρωσαν ότι η είσοδος του Φώτη Κουβέλη στην κυβέρνηση σηματοδοτούσε το... άνοιγμα προς την Κεντροαριστερά! Τον ίδιο μήνα, ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε στο Ευρωπαϊκό Προοδευτικό Φόρουμ με θέμα «Ενώνοντας δυνάμεις για μια άλλη Ευρώπη». Και αυτή η πρωτοβουλία πήγε άπατη. Α, να μην το ξεχάσω. Είχε προηγηθεί (στις 17 Ιανουαρίου 2018) μια άλλη μεγάλη διεύρυνση, με τον κ. Τσίπρα να υποδέχεται στο κόμμα τη Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου, που είχε εγκαταλείψει τον Λεβέντη. Είχε τότε διακηρύξει ο κ. Τσίπρας: «Η χώρα βγαίνει από την κρίση με σταθερά βήματα. Είναι θετικό που άνθρωποι κεντρώοι, του πολιτικού κέντρου, στρατεύονται στη μάχη για να βγούμε από την κρίση με την κοινωνία όρθια»! Τι να πει κανείς;
Η πλατιά απεύθυνση του 2019
Φτάσαμε έτσι στον Φεβρουάριο του 2019, όταν ο κ. Τσίπρας, εν όψει εκλογών, επανήλθε. Στις 26 του μήνα, με δήλωσή του μας πληροφόρησε πως «η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε σήμερα ομοφώνως να εισηγηθεί προς την Κεντρική Επιτροπή, η οποία θα συνεδριάσει την προσεχή Κυριακή, την απεύθυνση ενός πλατιού καλέσματος για τη δημιουργία ενός ευρύτατου μετώπου, μιας ευρύτατης συμπαράταξης, σε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις, κόμματα, συλλογικότητες, αλλά και πολίτες που αυτοπροσδιορίζονται στο χώρο τον προοδευτικό, προκειμένου να αποτραπεί, εν όψει των επόμενων, κρίσιμων, ευρωπαϊκών εκλογών σε τρεις μήνες από σήμερα, η άνοδος, η επέλαση στην Ευρώπη, της Ακροδεξιάς, με ό,τι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό στις κοινωνίες μας, στη Δημοκρατία μας, στην ίδια την Ευρώπη, αλλά και να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι κυρίαρχες σήμερα νεοφιλελεύθερες επιλογές στην οικονομία και οι επιπτώσεις τους σε ευρωπαϊκό επίπεδο».
Στις 4 Μαρτίου 2019, από το βήμα της εκδήλωσης «Ευημερία για όλους σε μια βιώσιμη Ευρώπη», ο κ. Τσίπρας ζήτησε από τις προοδευτικές δυνάμεις «να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, σε μια πλατιά Κόκκινη-Κόκκινη και Πράσινη Συμμαχία», υπογραμμίζοντας ότι, παρά τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα σε σοσιαλδημοκράτες, αριστερούς σοσιαλιστές, κομμουνιστές, αριστερούς και πράσινους, η προτεραιότητα σήμερα είναι «να φτιάξουμε κοινό ανάχωμα στην έφοδο της Ακροδεξιάς και στην καταστροφική για τους λαούς μας ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού, που άλλωστε είναι αυτός που τρέφει την Ακροδεξιά». Καλά πήγε αυτό!
Και ύστερα ήρθαν οι... γέφυρες
Μόλις είχε δημιουργηθεί η περίφημη «Γέφυρα» με τις 100 υπογραφές κάτω από τη διακήρυξή τους, όπου μας ενημέρωναν πως επιθυμούν να δημιουργήσουν γέφυρες που θα οδηγήσουν σε μια προοδευτική διακυβέρνηση. Εκείνο το μήνα, Σκουρλέτης και Ραγκούσης έκαναν κοινή εμφάνιση σε εκδήλωση στο Γαλάτσι, λέγοντας κάτι φληναφήματα του τύπου «διαμορφώνουμε έναν προοδευτικό πόλο για τη νέα εποχή» και «είμαστε σ’ ένα νέο ’74» και «η πρώτη μεταμνημονιακή Βουλή θα είναι η επόμενη»!
Τον Απρίλιο του 2019, σε συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», ο τότε γενικός γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης αναφέρθηκε στην «Προοδευτική Συμμαχία», λέγοντας ότι «την κατανοούμε ως μια απάντηση στην άνοδο της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη, αλλά και ως ανάγκη να κατατεθεί μια εναλλακτική πρόταση (...), εγκαταλείποντας τις πολιτικές της ακραίας λιτότητας και του νεοφιλελευθερισμού». Μάλιστα, με αφορμή τη συμμετοχή προσώπων του παρελθόντος στην προοδευτική συμμαχία και ειδικότερα του Στέφανου Τζουμάκα, ο κ. Σκουρλέτης είπε ότι «τέτοιες περιπτώσεις δεν τις βάζουμε στην πρώτη γραμμή, αλλά δεν μπορούμε να αρνηθούμε το γεγονός ότι έχουν επαναδιατυπώσει τις θέσεις τους σε μια σειρά από ζητήματα. Τα πράγματα δεν είναι στατικά στην πολιτική».
Μετά άρχισαν να περιοδεύουν ανά την Ελλάδα και να οργανώνουν μικτές εκδηλώσεις με ομιλητές Ραγκούση, Τζουμάκα, Μπίστη από τη «Γέφυρα», Θεοχαρόπουλο ως πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ, Γιώργο Παναγιωτόπουλο από τη Σοσιαλιστική Πρωτοβουλία, τον Σπύρο Δανέλλη από το πρώην Ποτάμι. Ανάλογα καταρτίστηκε και το ευρωψηφοδέλτιο του 2019. Λίγο πριν από την κάλπη, ο κ. Θεοχαρόπουλος μπήκε στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Καλά πήγε κι αυτό!
Τον Οκτώβριο του 2019 –και ενώ οι εκλογές είχαν χαθεί– η «Γέφυρα» έκανε συσκέψεις και καλούσε τα μέλη της να συμμετάσχουν στο εγχείρημα ανασύνθεσης του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία, θεωρώντας ότι η διαμόρφωση ενός «νέου εμείς» είναι απαραίτητη για την ανασυγκρότηση του προοδευτικού πόλου.
Συμφωνούσαν πριν τα σπάσουν
Στις 9 Δεκεμβρίου 2019, ο κ. Τσίπρας, στην ομιλία του σε εκδήλωση της Πρωτοβουλίας Πολιτών για την Ανασυγκρότηση της Προοδευτικής Παράταξης, όπου έφθασε συνοδευόμενος από τον Τζουμάκα, μίλησε για «ένα μαζικό, ανοιχτό και δημοκρατικό κόμμα, που θα αποτελεί τη καρδιά της προοδευτικής παράταξης στον τόπο μας». Τα ίδια και το 2020, όταν ανέλαβε τη... διαφώτιση ο Νίκος Παππάς, λέγοντας ότι «το νέο “εμείς” του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία ξεκινά από την Αριστερά και φτάνει μέχρι το προοδευτικό Κέντρο». Και ο κ. Βούτσης μιλούσε τότε για την ανάγκη «σύγκλισης των προοδευτικών δυνάμεων για τη διαμόρφωση κυβερνητικής λύσης».
Στις 22 Νοεμβρίου 2020, σε συνέντευξή της, η Εφη Αχτσιόγλου έλεγε: «Σε ό,τι αφορά στο μέλλον, είμαι βέβαιη ότι απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια δημοκρατικής και συνταγματικής εκτροπής, οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου θα είναι πάντα συσπειρωμένες». Καλά πήγε κι αυτό! Η κατάληξη ήταν να φύγουν από το ίδιο τους το κόμμα!
Τον Ιούλιο του 2021, ο κ. Τσίπρας κάλεσε τις «προοδευτικές δυνάμεις» να τοποθετηθούν επί του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Μεσολάβησαν τα γνωστά και τώρα έχουμε τον κ. Κασσελάκη, που στέλνει επιστολές στους συντρόφους του εξωτερικού και καλεί σε συνεργασία βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Πλεύσης Ελευθερίας. Αν κρίνουμε από τα προηγούμενα, καλά θα πάει κι αυτό...
* Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος
