Οι εικόνες με τους κολυμβητές σερβιτόρους στη Ρόδο είναι ντροπιαστικές. Για όλους μας. Προσβάλλουν τον πολιτισμό που λέμε ότι έχουμε ως κοινωνία, παραβιάζουν κατάφωρα εργασιακές σχέσεις, ενώ έχουμε και καραμπινάτες παρανομίες με τα τραπέζια μέσα στη θάλασσα.
Οι αστείες δικαιολογίες ότι «κανείς δεν τους υποχρεώνει, το κάνουν με χαρά», «βγάζουν πολλά χρήματα έτσι», καθώς κι ότι όλο αυτό το αίσχος είναι απλά ένας πόλεμος μεταξύ επιχειρηματιών που αλληλο-καρφώνονται, δεν έχουν καμία αξία, καμία σημασία.
Ωστόσο, για να μην «αδικούμε» τους «καλούς» και «φιλεργατικούς» επιχειρηματίες, πρέπει να σημειώσουμε ότι αυτά δεν μπορούν να συμβαίνουν σε μια ευνομούμενη Πολιτεία, σε ένα κανονικό κράτος.
Γιατί αν το Λιμενικό είχε κάνει τη δουλειά του, αν η Επιθεώρηση Εργασίας έκανε τη δουλειά της, αν οι τοπικοί συνδικαλιστές δεν πετούσαν χαρταετό και αν όσες Αρχές έχουν την υποχρέωση να επιβάλλουν το νόμο έκαναν τα στοιχειώδη, δεν θα βλέπαμε αυτές τις άθλιες και εξευτελιστικές για τους εργαζομένους εικόνες.
Για τους «πελάτες» τώρα που με καμάρι και μπρίο περιμένουν την... παραγγελία τους από τον κολυμβητή-σερβιτόρο κανένα σχόλιο. Τα είχε πει ο Σημίτης πριν από μερικά χρόνια και έπεσαν τότε να τον φάνε οι Ελληναράδες και οι λαϊκιστές πολιτικοί: «Αυτή είναι η Ελλάδα», είχε τονίσει από το βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός της «εκσυγχρονιστικής» οκταετίας της Μεταπολίτευσης.
