Το θέμα της ψήφου των ομογενών άφησε ένα ισχυρό πολιτικό αποτύπωμα κι έδειξε εμφατικά την αναμέτρηση της λογικής με την ανοησία… Η αθόρυβη δουλειά του υπουργού Εσωτερικών Μάκη Βορίδη μπορεί να μην κατέληξε σε θρίαμβο συναίνεσης όλων των πολιτικών πτερύγων της Βουλής, υπογράμμισε όμως δυο σημεία.
του Πέτρου Κασιμάτη
Πρώτον ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «κατεδάφισε» την προσπάθεια κι υπονόμευσε μια κοινή εθνική γραμμή και δεύτερον ότι ο Βορίδης κεφαλαιοποίησε στο πολιτικό του θησαυροφυλάκιο τη συναίνεση κομμάτων της αντιπολίτευσης με την κυβερνητική παράταξη.
Φανταζόμαστε όλοι, πως κι άλλοι υπουργοί , διαφόρων κυβερνήσεων, θα άφηναν κι εκείνοι όπως ο Βορίδης, φανερά το απόσταγμα της συγκίνησης τους όταν μπροστά τους στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής βρίσκονταν ομογενείς από όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Από κάθε μητροπολιτική πρωτεύουσα όπου ανθεί ο Ελληνισμός!
Ο Μάκης Βορίδης για μια ακόμη φορά θέλησε να μας πει πολιτικά να επαναπροσδιορίσουμε την πολιτική, να κρατάμε σφιχτά το χέρι των ανθρώπων (αλληλεγγύη) και να ζούμε για το «τιμιότερον και αγιότερον» που είναι η δόλια πατρίδα. Πράγματα που δεν τα ακούς κάθε μέρα στην πολιτική μάχη…
Η ζωή είναι άδικη πολλές φορές. Αυτό πρέπει να το ξέρει ο υπουργός. Η ζωή δεν αφήνει να αναδειχθούν όσο θα έπρεπε οι δυνατοί παίκτες στη χάραξη πολιτικής. Και ξέρει πως ότι κάνει θα πρέπει να το κάνει χωρίς να περιμένει ανταπόδοση….
Καρτερική η ψυχραιμία του στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Κάποιος άλλος -των ίδιων δυνατοτήτων με αυτόν- θα διάλεγε ίσως κάποιο άλλο υπουργείο. Ή θα έλεγε ευγενικά όχι στην Πρωθυπουργική επιλογή. Ο Βορίδης μάλλον θα σκέφτηκε ομαδικά. Και γι’ αυτό έξυπνα. Μπήκε στο κυβερνητικό σχήμα και η επιβλητική του διαδρομή τον έφερε στη συνέχεια στο υπερυπουργείο Εσωτερικών.
Είπαν, πως ήρθε να επαναπροσδιορίσει τον πόλεμο των συμβόλων της εξουσίας. Να ξορκίσει τον πολιτικό χειμώνα. Να ανεβαίνει στο Βήμα της Βουλής και να ακυρώνονται τα αριστερά υπερφίαλα τσιτάτα κυρίως εκείνων που οι γόνοι τους έβγαλαν τα κουμπούρια, λήστευαν τράπεζες και ζητούσαν να τους απονεμηθεί ο τίτλος του Ρομπέν των φτωχών…
Η δικηγορική του μαεστρία τον έκανε μετρ του βήματος στην ολομέλεια.
Κάποτε, μονοπωλούσαν σε αυτό το κρίσιμο πόστο, ο Ε. Βενιζέλος, πιο παλιά ο Βύρων Πολύδωρας, φυσικά ο Ανδρέας Παπανδρέου. Άλλοι συνταξιοδοτήθηκαν απ την πολιτική, άλλοι οικειοθελώς αποχώρησαν, άλλοι πέθαναν κι άλλοι αναμένουν το τηλεφώνημα για το θρόνο στην Ηρώδου Αττικού….
Ο Βορίδης ανεβαίνει στο βήμα και στο καφενείο της Βουλής ο ψίθυρος είναι έντονος. Το ότι θα ακούσουν κάτι ενδιαφέρον, κινητοποιεί και τους πιο μαλθακούς κοινοβουλευτικούς.
Αν και διετέλεσε Υπουργός Υγείας σε προηγούμενη κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν στοχοποίησε τον Βορίδη. Και δεν τον συμπεριέλαβε στο πάνθεον των υπό κατηγορία. Είπαν τότε. Ή ο Μάκης ήταν προσεκτικός κι ήξερε τα μυστικά της υπογραφής ή τον φοβήθηκαν οι αντίπαλοι του.
Ο ίδιος δεν έδωσε καμία εξήγηση. Προτιμούσε να χαμογελά ακούγοντας τις δυο αυτές εκδοχές ρίχνοντας κι άλλο νερό στο μύλο της συζήτησης….
Στο παρελθόν έκανε λάθη. Πολλά λάθη. Όμως από την πρώτη νεότητα του δεν τον ακολούθησε ποτέ η ξιπασιά της εξουσίας, δεν κρύφτηκε πίσω από συνωμοτικά τηλεφωνήματα, δεν εξαργύρωσε τα μυστικά του, μα συνέχισε να γράφει τη ζωή του με στυλ.
Οι εχθροί του λένε πως δεν έχει επιτελείο εξουσίας για να βλαστήσει ο σπόρος της ιδεολογικής του πλατφόρμας. Όσοι τον περιτριγυρίζουν, ισχυρίζονται, πως ζει την αδιατίμητη ομορφιά της φιλίας με ανθρώπους που δεν βρίσκονται στην πολιτική στρατόσφαιρα ή που είναι εντός της όπως ο Αδωνις Γεωργιάδης , φέρνοντας στους καιρούς μας τη χαμένη σκυτάλη που είχαν αφήσει σε μια ερημιά ο Δάμων κι ο Φιντίας, ο Κάστωρ κι ο Πολυδεύκης…..
Ο Μάκης Βορίδης «γράφει στο γυαλί», είναι απ τους καλύτερους πολιτικούς… ξιφομάχους της κυβερνητικής πλειοψηφίας και στον ελεύθερο χρόνο του, υποθέτουμε πως σημαδεύει στόχους γιατί βαριέται θανάσιμα την υποταγή…
Αν δεν κάνει κρίσιμα λάθη, θα επιβιώσει. Άλλωστε πολιτικά είναι πολύ νέος. Στις 23 Αυγούστου -ημέρα που η φρουρά της επαναστατημένης Ελλάδας ανατίναξε τα χαρακώματα του Κιουταχή- συμπληρώνει τα 57 του χρόνια. Ακόμα κι αυτή η ημερομηνία έχει ένα Εθνικό αντανακλαστικό….
