Το σχέδιο καλοδουλεμένο.
Πρώτα επιλέγουν τον πολιτικό ή δημοσιογραφικό “αντίπαλο” που θα στοχοποιήσουν.
Στη συνέχεια δίνουν το “πράσινο φως” σε διάφορα μισθοδοτούμενα τρολ για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά.
Μόλις ολοκληρωθεί ο κύκλος στοχοποίησης με fake news, χυδαίες επιθέσεις και τόνους λάσπης… “πιάνει δουλειά” ο “Ρουβίκωνας”.
Το απογοητευτικό είναι ότι ακόμη και σοβαροί, κατά τεκμήριο, δημοσιογράφοι χαρακτηρίζουν τις καταδρομικές επιθέσεις και τα ντου της “ακτιβιστικής” οργάνωσης ως… “παρεμβάσεις”.
Σύμφωνα με την προσέγγισή τους, συνιστά “παρέμβαση” το γεγονός ότι κουκουλοφόροι και… ρουβίκωνες να επιτίθενται σε δημοσιογράφους και πολιτικούς.
Κλείνοντας να θέσουμε 3 (ρητορικά) ερωτήματα:
1. Ποιος και γιατί “στηρίζει”-πολιτικά και οικονομικά- τους… ρουβίκωνες;
2. Πως βρίσκουν τις διευθύνσεις των “στόχων” τους;
3. Πως γίνεται όλοι οι πολιτικοί “στόχοι” τους να προέρχονται, στην πλειονότητά τους, από το χώρο της κεντροδεξιάς;
