Μία μεγάλη συζήτηση για την Κατερίνα Νοτοπούλου και τη δήλωση της υποψηφιότητάς στην Α’ Θεσσαλονίκης με τον ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει στα Social Media. Το κομματικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνοντας ότι θα είναι υποψήφια για τη Θεσσαλονίκη, γράφει μεταξύ άλλων ότι είναι αγωνίστρια και πώς έχει δώσει πολλές μάχες.
του Ρενάτο Λέκκα
Μεταξύ άλλων αναφέρει η κ. Νοτοπούλου: Ανήκω στη γενιά που βίωσε τις πιο σκληρές διαψεύσεις των ονείρων της, στη γενιά που δεν κρύφτηκε από τους αγώνες αλλά μπήκε μπροστά. Αγωνίζομαι, με όποιον τρόπο μπορώ, για μία δίκαιη κοινωνία. Μέσα στην Αριστερά, μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, δίπλα στον Αλέξη Τσίπρα. Συμμετέχω στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία στην Α’ εκλογική περιφέρεια Θεσσαλονίκης, συντασσόμενη στην προσπάθεια νίκης των ανθρώπων της πόλης έναντι της λήθης, της λιτότητας, του αυταρχισμού. Για όσα πιστέψαμε, για όσα προσπαθήσαμε, για όσα μπορούμε να πετύχουμε. Γιατί έχω μάθει να δίνω μάχες. Και αυτήν την μάχη θα την δώσουμε μαζί. Μαζί με τους πολίτες, για τους πολίτες, για να μην γυρίσει η χώρα μας πίσω. Τώρα αποφασίζουμε για τις ζωές μας!
Η κ. Νοτοπούλου, ούτε ξεχώρισε στη θέση που είχε στο Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης, ούτε έκανε κάτι ιδιαίτερο όσο ήταν διευθύντρια του Πρωθυπουργικού Γραφείου στη Θεσσαλονίκη. Και όλο αυτό δε το λέμε γιατί είμαστε κακεντρεχείς μαζί της. Η δουλειά της δεν αναγνωρίστηκε από τους πολίτες της πόλης, που της έδωσαν την 4η θέση όταν διεκδίκησε το δήμο. Υποστηρίχθηκε από το κυβερνών κόμμα, ούσα στην πρώτη γραμμή της κυβέρνησης και κατάφερε να πάρει μόλις 13,51%. Παρουσιάστηκε ως η εναλλακτική πρόταση, αλλά οι πολίτες της Θεσσαλονίκης της γύρισαν την πλάτη.
Η Κατερίνα Νοτοπούλου, είναι αυτό που λέμε παιδί του κομματικού σωλήνα. Και μέσα απ’ αυτόν, η ίδια πιστεύει ότι έχει δώσει αγώνες. Χάρη στον κ. Μηταφίδη, η Κατερίνα Νοτοπούλου -επί Μπουτάρη δημάρχου- προσελήφθη ως συμβασιούχος στην καθαριότητα του δήμου Θεσσαλονίκης, το καλοκαίρι του 2012. Δεν εργάστηκε ποτέ εκεί, αλλά αξιοποιήθηκε στον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ.
Το να λέει λοιπόν η κ. Νοτοπούλου στα 30 της, που βρέθηκε σε όλες τις θέσεις που είχε έπειτα από διορισμό ότι είναι αγωνίστρια είναι προσβλητικό για τους πραγματικούς αγωνιστές της ζωής. Και η κριτική στην μαχήτρια κ. Νοτοπούλου δεν γίνεται για λόγους πολιτικής ταυτότητας. Ούτε θα κάνουμε κριτική για τα ορθογραφικά της, τα συντακτικά της λάθη, τη χρήση της γλώσσας. Αλλά να σηκώνουν ανάστημα αγωνιστές, «διορισμένοι βυσματίες», είναι στα όρια του εξοργιστικού!
