Στις δύσκολες ώρες που πέρασε τον τελευταίο ένα μήνα περίπου αναφέρεται στη στήλη του στην εφημερίδα Τα Νέα ο γνωστός δημοσιογράφος Γιάννης Πρετεντέρης.
Σημειώνοντας πως μολονότι ο ίδιος πέρασε τον ιό με ήπια συμπτώματα, παρόλα αυτά εξηγεί πως το «χτύπημα» είναι δυνατό και απαιτείται από τον ασθενή να κάνει πίσω και να πάρει χρόνο.
Ολόκληρο το άρθρο:
ΘΑ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΨΕΤΕ σήμερα να μιλήσω προσωπικά. Δεν το συνηθίζω, αλλά είμαι βέβαιος πως θα καταλάβετε ότι είναι για καλά σκοπό.
ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΘΑ ΖΑΣ ΠΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΪΟ. Για να είμαι ειλικρινής, δεν γνωριζόμασταν. Μια μέρα έπεσα πάνω του, με κοιτούσε περίεργα.
- Ξέρεις ποιος είμαι εγώ; τον ρώτησα απορημένος.
- Μήπως είσαι ο Βαρουφάκης;
- Εγώ; Τι σχέση έχω με τον Βαρουφάκη;
- Διότι μου λένε ότι εδώ τριγυρνάει κάποιος τύπος που ρωτάει «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;» και είναι ο Βαρουφάκης.
ΕΥΤΥΧΩΣ ΛΥΘΗΚΕ Η ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ. Μάλλον πείστηκε οτι δεν είχα κα μία σχέση ούτε με το ΜέΡΑ του Βαρουφάκη, ούτε με το «Απομεσήμερο» του Καζαντζίδη, ούτε με τα «Δειλινά» της Μοσχολιού.
ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΕΤΣΙ ΟΜΩΣ πέρασα είκοσι έξι μέρες παρέα με τον κορωνοϊό, δεν το λες λίγο.
ΤΙΣ ΠΕΡΑΣΑ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ, με ήπια συμπτώματα, χωρίς εξάρσεις, γράφοντας, διαβάζοντας και βλέποντας ό,τι ντοκιμαντέρ έπαιζε η τηλεόραση – δεν θα σας κάνω τώρα το πρόχειρο διαγώνισμα για την Πυθία, από αύριο…
ΠΑΡ’ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΘΑ ΗΘΕΛΑ, ως αδαής ασθενής κι όχι ως ειδικός επιστήμονας, να σας εκμυστηρευτώ δυο-τρία πραγματάκια που έζησα κι αισθάνθηκα αυτό το διάστημα. Αχρείαστα να είναι.
ΠΡΩΤΟΝ, ακόμη και με ήπια συμπτώματα (όπως στην περίπτωσή μου), ο ιός σε διαλύει κυριολεκτικά. Σε καταβάλλει απίστευτα. Θέλει οικονομία δυνάμεων και προσπάθεια για να το αντιμετωπίσεις, ηρεμία και ξεκούραση.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, αν κατάλαβα καλά, ο κορωνοϊός δεν έχει κανόνες, ούτε δεδομένα. Κάνουμε λοιπόν υπομονή, ακούμε τους γιατρούς ευλαβικά, πηγαίνουμε μέρα με τη μέρα, προσαρμοζόμαστε σε ό,τι μας ζητούν – και κομμένες οι εξυπνάδες!..
ΤΡΙΤΟΝ, είναι ίσως η χειρότερη κι η πιο ακαλαίσθητη στιγμή να τσακωνόμαστε για το «δημόσιο» ή το «ιδιωτικό», την κυβέρνηση ή την αντιπολίτευση, το έτσι ή το αλλιώς… Δεν μπορώ να σας περιγράφω πόσο γελοίες ακούγονται αυτές οι αντιδικίες από κάποιον που έχει δύσπνοια στο κρεβάτι.
ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΠΡΩΤΑ ΚΑΛΑ. Να γίνουμε όλοι καλά και θα τα βρούμε όλα. Στη στιγμή τους, αλλά μόνο τότε.
ΤΕΤΑΡΤΟΝ, ξέρω κι αντιλαμβάνομαι ότι είναι μια δύσκολη στιγμή για όλους. Τους οικείους και φίλους, το ιατρικό προσωπικό, τους συγγενείς, τους μακρινούς και τους γείτονες, όλους τους κατοίκους της χώρας μας.
Ε, ΛΟΙΠΟΝ, ΤΩΡΑ ΘΕΛΕΙ ΛΙΓΗ ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ. Ευγένεια. Ανθρώπινη συνύπαρξη. Ενδιαφέρον. Ανοχή. Αντε και καμία τρυφεράδα.
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ, δεν θα πάθετε τίποτα αν σταματήσετε μερικές εβδομάδες να βρίζεστε στο Twitter.
ΣΕ Ο,ΤΙ ΜΕ ΑΦΟΡΑ, σας ευχαριστώ όλες και όλους.
